Piyanist

20.Bölüm

Medya : ZEHRAÖMRÜM
.........

"Ya abi inanmıyorsunuz ama gerçekten aşık oldum ben ya!"diyen Atlas'a göz devirdim.

Bi' kızdan hoşlanmıştı sanırım ama susmuyordu. Kızı yağmur yağarken bir kediyi evine alırken görmüş. Hatta kız bizim okuldaymış. Her yerde onu arıyordu.

Dün gece Kartal ile uyuduktan sonra Doğu da ben de geç kalmıştık ve kimse bizi uyandırmaya bile yeltenmemişti. 2.derste gelmiştik okula.

Kartal'ın anlattığı şeye çok üzülmüş benimle uyurken de ismini sayıkladığını duymuştum.

"Ya oğlum sussana, sus artık amına koyayım başım şişti ya." diyen Ata ettiği küfürün ardın bana bakıp azını oynattı, 'Kusura bakma.'ona gülümseyip önüme dönecekken Hazal' ın bana olan bakışlarını fark ettim.

Artık gitsen de bi' rahatlasak.

Ayaz oflayarak, " Hadi kantine gidelim de bir tıkınalım. Sabahtan beri okulu tavaf ettik." dediğinde hepimiz ayaklandık.

Evet şu an öğle teneffüsündeydik ve tüm teneffüsler okulu tavaf etmemizle geçmişti.

Kantine indiğimizde masalardan birine oturduk, Ayaz, Hazal ve Doğu yiyecekleri almaya gittiğinde Atlas telefonuyla ilgilenmeye başladı.

Ata ile son olanlardan sonra hiç konuşmamıştık. İkimiz de çekiniyorduk.

"Köpeğinin adı ne?" dediğimde parlayan gözleri bana döndü. Sohbet açmaya çalışmıştım ama biraz saçmalamıştım sanırım.

Olsundu yeter ki konuşalımdı.

Ata, "Kangal." dediği gibi kahkaha attım.

"Köpek çok kangal gibi durmuyordu Ata."

"Öyle olduğuna bakma kızım onun, tam bir manyak. Tanıştırayım mı seni?"

"Ya beni yerse Ata?" dediğimde mırıldanışını duymuştum. "Ben mi o mu?"

O sırada yanımıza Doğular gelmişti.

Hazal diğer yanıma oturduğumda kaşlarımı çattım, senin şu an Ata'ya yanaşman lazımdı?

Elinde tuttuğu ayranı açamadığında solumda oturan Ata'ya uzattı, Ata ona sorgularcasına baktığında, "Açar mısın? Ben açamadım da." dedi.

Ata derin bir nefes alarak ayranı aldı, açıp önümdem ona uzattığında eline değmemeye dikkat ederek ona verdi.

Ama Hazal sabrımın son seviyelerini zorlayacak bir şey yaptı.

Tam eline aldığında çok açık bir şekilde ayranı üzerime bıraktı.

" Ay özür dilerim ya, yanlışlıkla oldu. Sana kıyafet vermemi ister misin?"

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldığımda Ata'nın yerinden kalkıp beni omzumdan tuttuğunu hissettim. Ellerim titriyordu bilerek yaptığı açıktı ve anladığımı biliyordu.

Onun önünde duran suyu elimle üzerine itip gülümsedim.

" Tüh ya, elimden kaymış."

Kantinin çıkışına doğru ilerlediğim zaman Hazal hariç hepsinin arkamdan geldiğini anladım.

Birlikte sınıfa doğru ilerlerken Atlas'ın sesini duydum. "Abi özür dilerim sırası değil ama sanırım Zehra'yı gördüm."