17 yaşında hayatını kendi müziği ile iyileştirmeye çalışan Doğa'nın hayatı bir anda tepetaklak olursa ne mi olur?
Onu okumak için buradayız.
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak, iyi veya kötü
-aile kurgusudur-
İlk bölümler düzenlenecektir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Medya 🤫🤫🫣) 💧💧💧
"Fransa mı dedi o?" Diye ilk konuşan annemdi.
"Yanlış duyduk galiba devam edelim yemeğe." Diyen Boran abimdi.
Babam hala sessizdi.
"Doğa sen ne dediğinin farkında mısın? Fransa'ya gitmek istemek ne demek. Biliyorum burada yoruldun ama biz seni daha bu sene bulduk! Kardeşimizi tanıyamadan göndermemizi istiyorsun bizden!" Diyen Kartal abim
"Abime katılıyorum, Doğa niye ya! Yeni bulmuşken birbirimize anca alışıyorken gitme." Diyen Ekin'di.
Bencilce mi davranıyordum? Sanırım evet, bu kısmı hiç hesaba katmamıştım.
"Doğa, sen ciddi misin?" Diyerek şaşkınlıkla dahil olan ise Ege'ydi.
Doğu konuşmamıştı, sadece yüzüme bakıyordu. Kırgınlıkla. Ben onun yüzüne baktığım zaman ise
"Hepinize afiyet olsun" diyerek ayağa kalkıp hızla çıkmıştı buradan.
Ben kötü bir şey mi yapmıştım?
"Özel olarak konuşalım mı kızım biz seninle? Annen ben sen." Diyerek son sözü söyleyen babamdı.
O da hala şaşkındı. Beklemiyordu sanırım.
Ardından herkes yemeğe devam etti demeyi isterdim fakat hiçte öyle olmadı. Herkes tek tek sofradan kalktı. Tek annem babam ve ben kalmıştık.
"Bahçeye çıkalım, temiz havada konuşmak daha iyi olur." Diyerek ayaklanan ise annem.
Babam ve ben de peşine ayaklanıp yürümeye başladık. Bahçeye çıkmadan odamdan hırka alacağımı söyleyip ilk olarak odama çıktım.
Üst kata çıktığımda Doğu'nun sesini duydum.
"Abi bir şey yapalım ya! Gitmesin daha yeni alıştık o benim ikizim. Onsuz yapamam!." Diyordu.
"Doğu haklı abi, ne yapacağız?" Diyen Ege ile sanırım hepsinin orada olduğunu anlamıştım.
Daha fazla onları dinlememek için hırkamı alıp hızla bahçeye çıktım.
Annemler oturmuş düşünüyordu.
"Gel otur balım. Konuşalım biraz" diyerek konuşan babamdı. Kafa sallayarak yanlarına gidip oturdum.
"Niye gitmek istiyorsun sen bakayım? Önce onu anlat bize." Diyerek tekrar konuştu babam.
"Öncelikle eğitim olarak istiyorum. Piyano her zaman hayalimdi, Fransa'da bazı okullar araştırdım. Gerçekten başarıyı yakalayabilen okullardı. Eğer onlara girebilirsem istediğim alanda ilerleyebileceğimi düşünüyorum. Bir de buradan uzaklaşmaya ihtiyaç duyuyordum sanırım ama bencilce olduğunu fark ediyorum." Dedim. Kötü hissediyordum abimleri ve Doğu'yu üzdüğüm için.
