17 yaşında hayatını kendi müziği ile iyileştirmeye çalışan Doğa'nın hayatı bir anda tepetaklak olursa ne mi olur?
Onu okumak için buradayız.
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak, iyi veya kötü
-aile kurgusudur-
İlk bölümler düzenlenecektir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🥹🥹🥹
"..Açıkçası kendim halledebileceğimi düşünüyorum bu durumu. Biliyorum destek olmak istiyorsunuz ama kendim halletmem en doğrusu. Sadece bir konuda yardıma ihtiyacım var. Doğu, Ata telefonlarımı açmıyordu bir kaç gündür bugün zaten hiç aramadım da eğer ulaşırsan buluşma bahanesi atar mısın ortaya? Beni karıştırmadan tabii gelmez falan şimdi." Diyerek konuştum.
Doğru olan buydu, kendim çözmem en doğrusuydu. Birazcık yardım alabilirdim ama.
"O iş bende merak etme kuzu. Ne zaman yapayım?" Dedi Doğu.
"Yarın en iyisi, okuldan sonra olabilir. Kütüphanede olacağım ben sanırım zaten yarın. Okulda bari yüzünü görmeyeyim de." Dedim.
"Emin misin abim? İstersen bizde yardım edebiliriz." Diyen Ekin'di.
"Hadi herkes odalarına, uyuyun. Okul var yarın size. Doğa biraz konuşabilir miyiz?" Diyerek son sözü Kartal söylemişti.
Ona kafa sallerken Doğu ve Ekin gitmişti bile.
"Halledebileceğini biliyorum, sana güvenim sonsuz. Eğer bir destek ararsan veya konuşmak istersen yerimi her zaman biliyorsun değil mi? Asla çekinme gel lütfen." Diyerek konuştu.
"Teşekkür ederim abi. Biliyorum elbette, iyi ki varsınız." Dedim ve gülümsedim.
İkimizde ayağa kalktıktan sonra sarılıp odalarımıza gittik.
Odama girip tekrardan yatağa uzandığımda bir süredir piyano çalamadığımı hatırladım.
Her zaman olan sığnağımdı piyanom benim, özlemiştim. Son sene olduğu için. Son zamanlarda düşünüp konservatuara gitmemin en doğrusu olduğuna karar vermiştim.
Öyle böyle derken yine yolun sonu uyku değil miydi zaten?
- - - -
Yine çok uyuyamamıştım. Sabahın 6'sında ayağa dikilip camdan dışarıya bakmaya başlamıştım bile.
Hayır, dün çok uyuduğum için. Yoksa ne güzel uyurdum.
Babam hepimizden erken uyanırdı genelde, şuan aşağıda mıdır acaba diye düşünmeye dalacakken niye inmiyorum mal mıyım diyip ani bir inme kararı alıp inmeye başladım.
Gün doğuyordu, hava güzeldi.
İlk önce salona baktım, boştu. Mutfağa doğru ilerledim. Mutfakta boştu ama mutfak balkonunun ışığı yanıyordu. Bu yüzden balkona çıktım.
