Esir

12.Bölüm

      Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar
                  
                           
                            Keyifli okumalar
     
                  
  Hissettiğim duygular o kadar yoğundu ki içim yanıyordu. Sanki nefes alamıyordum. Oksijene ihtiyacım vardı. "Sarp ne durumdasın, n'olur ölme" dedim içimden. Beni kendine böyle alıştırmışken, benden gidemezdi.

Eve geldiğimizde abim kolumu sıkarak çekiştirdi. İçeriye girdiğimizde çalışanlar şaşkınlıkla bakıyordu bize. Herkes salonda bizi bekliyordu. Abim beni fırlatır gibi babamın önüne attı. Babam şaşırarak oturduğu yerden kalkıp, önce bana baktı, sonrada abime döndü.

"Ne yapıyorsun sen" diye bağırdı, kaşlarını çatarak. Ben ise yerde oturmuş hala ağlıyordum.

"Onu kızına sor baba, sorda ne haltlar yemiş anlatsın." Başımı kardırıp abime baktım, öfkesinden deliriyordu.

Babaannem eğilip kollarımdan tutup beni kaldırdı. Önce şefkatle sarılıp sonra koltuğa oturmamı sağladı ve yanıma oturdu.
"İyimisin? dedi. Elleriyle yanaklarımı tutup göz yaşlarımı silerken şefkatli gözlerine baktım, iyi değilim, hiç iyi değilim demek istedim.

"Ne olursa olsun kardeşine böyle davranmaya hakkın yok, özür dile Ceyda'dan. Öfkeyle babam bağırınca, sinirlerine hakim olamayan abimde bağırıyordu.

"Kızın evlenmiş o şefsizle, birde aşığız biz birbirimize diyor. Duyuyormusun baba kızın evlenmiş."

Babam şaşkın gözleriyle bana döndü. Belki babam beni anlar diye konuşmaya çalıştım yalvararak.
"Baba Ben Sarp'ı seviyorum. Onu vurdular baba n'olur onu kurtar. Ne durumda bilmiyorum. Abimin adamları vurdu onu. Baba n'olur." 

Birden şaşkın ifadesi silindi, kaşları çatıldı büyük bir öfkeyle bağırarak,
"Doğrumu" dedi. Babamın bağırmasıyla yerimde sıçradım.
"Evlendin mi o adamla" babamdan korkmuştum ama hemen cevapladım onu.

"Evet" dedim kısık sesimle. Öfkeli haliyle iki adım attı bana doğru.
Birden dedem oturduğu koltuktan kalkıp önümde kalkan oldu babama karşı.

"Gitmeyin torunumun üzerine çok yorgun görünüyor. Yarın sakin kafayla konuşursunuz."

"Önce konuşacağız baba." Ben dedemin arkasında tir tir titriyordum. Babaannem de sıkıca sarılıyordu bana.
"Kızım şimdi bana dürüstçe cevap ver. Tekrar soruyorum, Sarp denen adamla evlendin mi? Başımı kardırıp yüzüne baktım. Sesi daha sakin çıkmıştı. Dedem biraz yan tarafıma çekildi, ama yanımdan ayrılmadı. Babamdan yada abimden gelebilecek tehlikelere karşı. Sahi bana zarar verirlermiydl ki?.

"Evet Sarp ile evlendik" dedim.

Dişlerini sıkarak "seninle zorlamı evlendi" dedi.

"Kendi isteğimle evlendim" dedim aksini söylemeyecektim.

"Birde kendi isteğimle evlendim diyor" babam öfkeyle konuşarak üzerime doğru geldi. Elini kadırmış tam suratıma vuracağı sırada dedem kolunu tutarak önüme geçti.

"Oğlum yapma şimdi çok sinirlisin sonradan pişman olacağın bir şey papma" dedi dedem. Ben ise korkudan babaanneme sıkıca sarılmiştım.

"Baba duymuyormusun? kendi isteğimle evlendim diyor birde utanmadan" diyerek işaret parmağını bana doğru uzatıp salladı. En yakın zamanda boşanacaksın. Utanmadınmı anneni öldüren adamın oğlu ile evlenirken. Ben seni yıllardır o soysuzla evlenmen içinmi aradım. Parmağını bana doğru sallayarak bağırıyor, öfkesinden burnundan soluyordu.

"Sarp'ı vurdular, onu çok merak ediyorum" dedim ağlayarak.

"Alın götürün şunu karşımdan. Şimdi elimden bir kaza çıkacak" diye kükredi. Abim kolumdan tuttuğu gibi kaldırdı beni. Babaannem ne kadar oğlum yapmayın durun, desede abim aldırış etmeden beni çekiştirerek ardından yürütüyordu. Salondan çıkacağımız sırada, ayakta durmuş kollarını kendine sararak kapıya yaslanan Zerrin ile göz göze geldik. Sanki benim üzülmem ona zevk veriyormuş gibi, alaylı bir gülümsemeyle beni izliyordu.