Anlaştık mı? -Night Serisi 1

Bölüm 3

Çınar Bey'in, hemen düzeltiyorum Çınar Tekin Bey'in yanından geldikten sonra yarım kalan işime geri döndüm. Eğer kod yazmayı deneyen, bilen varsa ne kadar eğlenceli, zorlayıcı ve insanın kendini kaptırdığı bir şey olduğunu biliyordur.

Bilmeyenlere söylüyorum, fazlasıyla eğlencelidir.

Öğle yemeğine çıktığımda, ara vermiştim ve o zaman bile hızlıca yemeğimi yemiş, işime geri dönmüştüm. Hoş yerken de bir yandan düşünüyordum. Kafam bir işe odaklandığında, kafamı dağıtmak için başka bir şeyle uğraşmak işime yaramadı, çünkü ısrarla kafama takılan şeyi, istemsizce düşünmeye devam ederdim. Tabi, bu kafamı dağıtmaya çalışmadığım anlamına gelmezdi.

Kafamı dağıtmak adına yaptığım bazı şeyler vardı. Yemek yemwk ya da bir şeyler içmek, bunlardan biriydi. Merve'nin peşime takılıp sigara içmeye gitmek de bu kafa dağıtma seanslarıma dahil bir etkinlikti. Sigara içmiyordum fakat pasif içici olmaya hevesli olduğum vakitler de oluyordu. Bir diğer önemli kafa dağıtma şeklim de Nehir ve onun uzatmalı sevgilisinin ilginç aşk hikayesiydi. Bu sebeple, benim kod yazdığım günler, Nehir benden uzakta çalışmaya özen gösterirdi, çünkü hem sevgilisi Batu'yla olan ilişkilerini dinliyor hem de sonrasında bir sürü yorum yapıyordum. Ve ben, çoğu zaman insanların duymak istemeyeceği yorumları yapardım. Hoş ben konuşurken insanları yererdim de, o tamamen ayrı bir konu.

Kişiliğim bu arkadaşım, ne yapayım yani.

Eğer Semih, Merve ya da Nehir'e bulaşmak işe yaramamışsa, Türk'ün aklı ya kaçarken ya da sıçarken, diyerek tuvalete gidiyordum. Ve kanıtlanmış gerçek yine işe yarıyordu.

Kod yazarak ve yazamadığım yerde küçük molalar vererek, tüm günü tükettiğimi alarm öttüğünde fark ettim. Grup olarak saat beşe kurulu alarmımız vardı. Asla beşte çıkmayız ama var. Tabi bugün, hazırlık yapacağımız için hepimiz alarm çaldığında hazırlanmaya başladık.

return 0;

}

Yazdıktan sonra F9 yazdım ve kodun çalışmasına bakmaya başladım. Bu sırada, Merve bilgisayarını kapatmış ve sandalyesiyle arkama geçmiş, benim bilgisayarımı izlemeye başlamıştı. İkimiz de heyecanla kod bitene kadar izledik.

"Tamam, gayet güzel" dedi Merve gülerek. Bence de olmuştu.

"Hadi çıkalım o zaman" dedim gülerek ve dosyanın üç ayrı yere kaydolduğundan emin olduktan sonra, bilgisayarı kapattım. O kapanırken, ben de giyinmeye başladım.

Merve beni ayağıyla yerde ritim tutarak bekliyordu. Sıkılmış olmalıydı, zira ben pek geç hazırlanmazdım. Aramızda geç hazırlanma tacı kazanacak kişi, çoğu zaman, Merve'ydi. Tabi, ben de arada onu şaşırtırdım işim geç bittiği günlerde. Neyse ki bana üniversiteden alışkındı, beni görünce gülümsemeye başladı ve kapıya döndü.

Merve'yle ayrıldıktan sonra, soluğu evde aldım. İlk iş ayakkabılarımı ayağımdan attım ve tuvalete koştum. Maalesef ben, diğer kızlar gibi eve gidince ilk iş yemek yiyen, yapan veya uyuyan kızlardan olamadım hiç. Eve gidince yapılacak ilk iş tuvalete gitmekti benim için.

Rahat bir nefes aldığımda, bugünün cuma olduğunu ve yarın iş olmadığını fark ederek, hazır banyodayken pantolonumu ve gömleğimi çamaşırlığa attım. Banyodan odama giderken de evde yalnız yaşamanın faydalarını gözden geçirdim.

Fayda bir; evde istediğin gibi gezebilirsin.

Odama girdiğimde direkt gardıroba dönüp eşyalarımı çıkardım. Çekmecelerden iç çamaşırlarını, aynalı gözden straplez siyah tişörtümü ve diğer gözden ona uyacak siyah dar paça bir pantolon ve siyah süet yüksek topuklu ayakkabılar. En kullanılmayan köşeden, sevimli top küpeler ve uzun zincirini de aldığımda, her şey hazırdı.