Kadın onaylamaz şekilde bana baktığında benim için endişelendiğini gözlerinde görüyordum. Benim beş yaşımda kaybettiğim gözlerimin parıltısı, tam aksine kadının gözlerinden taşıyordu adeta. Yaşam enerjisi, herkese bulaşan bir hastalık gibi iken ben...
Etrafı yoğun bir sis kapladığından görüş alanım hayli küçülmüştü. Yine de dev gibi silüetler etrafımı çevreliyor, her birisini gördüğümde devlerin yaşadığı yere vardığımı zannediyordum. Bana uzun gelen bir süre böyle devam etti. İlerledikçe heyecanlanıyordum. Heyecanlandıkça daha hızlı yürüyordum.
Etraftaki sis birkaç dakika içinde dinmişti. Tam bu sırada da devasa bir mağaraya vardığını anladım. Burası bir devin ev olarak kullandığı yer olmalıydı. İçerde ise hiç bir canlı izi yoktu. Bazı köşeler kana bulanmıştı ve içerde devasa boyutta gözleri siyah düğmeden, turuncu saçlı ve gülümseyen bir bez bebek vardı. kitapta yazan devlerin kendilerine özgü ve çok değer verdikleri şeyleri koruduklarının ve birisi ona zarar verince çok sinirlendiklerinin yazdığını anımsadım. Büyük ihtimalle içerdeki bu bez bebek burada yaşayan devin önem verdiği eşyası idi.
içeriye göz atarken aynı deprem oluyormuş gibi sarsıldım. Öyle şiddetliydi ki yere düşmemek için zor dayandım. Sarsıntı anlıktı ve tam bitti derken tekrar şiddetle ter sarsıldı. İlk önce artçı deprem zannettim ama sonradan görüş açıma bir dev girince anladım. Bir kaç saniye sonra yetişkin bir devin çeyreği büyüklükte başka bir devin, mağaraya yaklaşan devin elini tutarak geldiklerini gördüm. Yavru olmalıydı. hemen bir kayanın arkasına geçip saklandım. Mağaranın önüne gelince yavru olanı, yetişkinin elini bırakıp bez bebeğin olduğu tarafa koştu. Bez bebek onun kutsal eşyası olmalıydı.
Ama benim şu an önemli bir sorunum vardı. İntikam alacağım devi nasıl bulacaktım? Çünkü etrafıma iyice bakındığımda, uzaklarda bir sürü dev silüetleri görüyordum. Bunun cevabı için de kitaba başvuracaktım. Kitabı açtım ve parmağımın ucunu kanatıp kitabın üstüne elimle yazmaya başladım.
"intikam alacağım devi nasıl bulabilirim?"
Karşılık olarak şunlar yazdı;
"ben senin kimsen intikam alacağını nereden bileyim müneccim miyim ben?"
'tamam abla niye kızıyorsun ya en haklı sensin' diye geçirdim içimden. Sonra da şunları yazdım.
"intikamımı alacağım dev, daha önceden Boris'e zarar veren dev. Onun kalbini deşip geçen canavar!"
Birkaç saniye bekledim ve tekrar yazılar belirmeye başladı.
"bahsettiğin dev, daha önce haleflerin, dünyadaki iklimleri değiştirme yetisi olan en güçlü dev ile savaştığı korkunç dev. Eğer bana biraz daha kanından verirsen sana onun resmini gösterebilirim."
Bir saniye bile beklemeden parmağımdaki kesiği derinleştirip kitaba sürdüm. Kanım ilk zamanki gibi şekilli desenler şeklinde ilerledi ilk önce. Sonra da, önce taslak şeklinde sonradan da ayrıntılarıyla karşımda belirdi. Resmi o kadar korkunçtu ki, bir an vaz geçmeyi bile düşündüm. Sonradan da ödlekliğim nedeniyle kendime kızdım. Bu kadar korkak olamazdım. Sonuçta ben koskoca dünyada ulu ejderhalar tarafından seçilmiş birisiydim. Bu yüzden de güçsüz duygulara ihtiyacım yoktu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Resme biraz daha baktım. Bu dehşet verici resme... Birkaç saniye sonra da değil korku, içimde sempati gelişti bu yaratığa karşı. Sevimli olması bir yana, üstünde bir sürü eşya vardı ama değer verdiği eşyası hangisiydi? Bunu öğrenmek için de kitaba şunu yazdım;
"değer verdiği eşyası nerede?"
Birşeyler yazmasını bekledim ama, sadece ince bir ok ile elindeki zincirini tuttuğu şişe benzeri şeyi işaret etti ve bir kaç saniye sonra kayboldu.
"Nerede yaşıyor?"
"Şu anda bulunduğun yer sadece sıradan halkın yaşadığı yer. Dikkatli bakarsan bu ovanın ilerisinde tepesi sisten görünmeyen bir dağ var. Oranın ilerisinde yaşıyor. Orası güçlülerin ve büyücülerin yaşadığı yer olduğundan büyü kullanabilirsin."
Büyü kullanabilecek olmam çok iyiydi çünkü bahsettiği yer fazlasıyla uzaktaydı.
Resme son kez bakıp kitabı kapatıp elbisemin çanta-cep kısımlarından birisine koydum. Bulunduğum yerden sessizce uzaklaştım ve devlerin görüş açısından çıkınca kanatlarımın çıkması için gerekli büyülü sözleri söyleyip kitapta bahsettiği yere kanat çırptım.
