9 Assassins: When the Coldest Get Warm

Chapter 41: Truelse

Thanks to Zues23 ^-^

Keen POV

Maybe or...I should really quit. Now that I'm pregnant and that Coco is the father.

I can't believe it but it happens. I'm looking at the sonograph that has been taken from my first check up. I carry a 5 months babies. Yeah, babies, they are twins. And he already knew it.

Linch: Tayo na dyan at kakain na.

Sabi niya. But still I didn't move. Nakahiga pa rin ako ng patagilid.

Linch: Hindi ka ba talaga gagalaw diyan? 10 A.M. na oh! (Sabay turo sa wall clock) You need to it!

Unti-unti akong gumalaw. Pero damn! Ang hirap! Tsk!

Linch: Pakibilisan naman! Male-late na tayo eh!

Nagpanting ang tenga ko sa tono niya.

Keen: Kung ikaw kaya ang magbuntis ng ganito ka laki! I don't think if you could move faster! Tsk!

He didn't move from where he stand for a moment. And I, myself tried to stand. Ganito lagi ang situation. Tinatanghali nako ng bangon dahil ang hirap tumayo.

I manage atleast to sit. And search for my sleepers. But I couldn't find it. Kaya tumayo nalang ako ng dahan-dahan.

Linch: O eto naman. Sorry na. Excited lang kasi ako mamaya sa ultrasound. This is my first time. Yah know.

At don niya lang ako nilapitan at inalalayan.

Linch: O ito ang sleepers mo. Maya lamigin ka na naman. Matulad pa sayo ang mga babies natin. So cold.

I throw a death glare on him.

Linch: Joke lang. Tara na.

Agad niyang bawi at akay sakin palabas ng room. He knew that all I can do is death glare only. Lahat ng mga bagay na pwede kung magamit pangpatay sa kanya ay tinago niya. Ayaw niya daw maulila ang mga anak niya. Kaya confident siyang asarin ako dahil wala akong laban. Tsk!

Pero pagkalapit niya sakin ay kaagad na kinurot ko siya sa gilid ng pagkapinu-pino. Gigil na gigil talaga ako sa kanya.

Linch: Aray-aray!! Tama na! Yan ka na naman sa pangungurot mong yan! Joke nga lang Mams!

Imbis na lumayo siya dahil kinurot ko siya ay niyakap niya ako na hindi naman nagkanda-abot ang dalawang kamay niya.

Linch: Tumaba ka ata Mams......joke lang ^-^

Agad na bawi din niya. I know I got fat. I can't help but to eat every hour. Tsk!

-----------

Napabangon ako bigla mula sa panaginip na yon. Fuck that! Tsk!

Tiningnan ko ang wallclock. Yeah, that WALLCLOCK in my dream. Tsk! It's just 2:00 A.M.

Pinunasan ko ang pawis ko. At pumuntang kitchen para uminom. Pakiramdam ko ay tumakbo ako ng sobrang layo sa pagka-uhaw.

And that dream? That freakin' dream! Tsk!

Pagkarating ko sa kitchen ay nagulat pa ko ng makita si Coco don. Naaalala ko na naman ang panaginip na yon. Naninindig talaga ang balahibo ko. Tsk!

Linch: Oh ba't gising kapa?

Keen: Ask that to yourself.

Linch: Sungit!

Keen: I heard that.

Pagkakuha ng tubig ay umupo ako sa may table. Adjacent sa kanya. I stayed quiet to calm my nerves and muscles from that hilarious and unbelievable dream. Few minutes past and he spoke.