9 Assassins: When the Coldest Get Warm

Chapter 2: Hunger Strikes

Keen POV

Tatay Feddie: Kamusta ka na hija? Tagal mo ding di nakauwi at anlaki mo na.

Keen: Okay lang po tay. Kayo po?

Nasa kalagitnaan kami ng traffic nang makaramdam ako ng gutom.

Keen: Tay may malapit bang kainan dyan? Nagutom na ako bigla?

Tay Feddie: Meron Hija pero medyo malayo pa. Nasa gitna pa tayo ng traffic.

Keen: Kaya po bang lakarin nalang?

Tay Feddie: Kaya naman. Bababa ka ba? Matagal pa kasi to hija.

Keen: Opo. Sa'n po ba 'yon tay?

Tay Feddie: Baba ka dyan sa kanan. Tapus lumakad ka lang nang deritso. Mga 200 meters ang layo nun. Iwanan mo nalng ang gamit mo dito at baka madukot kapa diyan maya.

Keen: Okay tay. Sige.

I easily got out and headed my way. I walked for about 15 minutes before I reached the food chain that Tay Feddie said. It's a drive thru Jollibee. I went inside and ordered a heavy meal. As soon as I received my order ay tatalikod na sana ako pero sakto namang may nabangga akong lalaki and expectedly natapon sa blouse ko 'yung softrink. What a nice scene. I'm dying for hungriness tapos ito lang aabutin ko? What the F! I stand straight, face him and padaslak kong binigay sa kanya ang tray ko and left him without saying any word. May isang waitress na humabol sakin and give me a towel. I grab it and went inside the c.r. Gawd! Such a pathetic guy ruin my meal.

 I remove my jacket and now naka-black sando na lang ako. Tiningnan ko naman ang sarili ko sa full length mirror. I wear a fitted black skinny jeans, a pair of boots and now a black sando. Inayos ko yung na bun kong buhok with a stick na nakabaun dito. Kung titingnan mong mabuti ordinaryong stick lang ito but if you're an expert you will know na it is a small dagger. Under my boots is a pair of knife, my watch has a GPS tracker, inside my wristband are few safety pins and I have a two cellphones that had been clone by me. I always do this because lagi akong nawawalan ng cellphone. Ewan ko kung san napupunta. So para safe kino-clone ko nalang. Safe and easy way of keeping things. I look at myself again. Okay pa naman. A usual attire I always have. No more no less.

 Before I went out tinuyo ko muna 'yung jacket ko sa tulong na rin ng towel na bigay sakin nung waitress and hand dryer doon. At nang lumabas na ko dumiretso ako sa counter and ordered again. Di ko na nakita 'yong lalaki kanina alangan namang hintayin ko pa siya bago makuha ang pagkain ko do'n. I'm hungry as hell. Tinake-out ko nalng para iwas disgrasya na naman.

Lumabas na ako at umupo dun sa bakanteng bench sa harap ng food chain para kung dadaan man si Tay Feddie ay makita niya agad ako.

Linch POV

Wew! At last tapos na ang meeting. Makakakain na rin sa wakas. Dadaan na lang ako sa Jollibee para magtake-out.

Dali-dali akong tumawid sa kabilang kalye kung nasaan ang food chain na gusto kong kainan. Across the road is our company kaya convenient.

Dali-dali akong pumila. And as soon as I reach the counter siya namang pag-ikot nang babae paalis nang counter. And suddenly natabig ko ang softdrink niya. Oh, gosh. I look at her as she stand straight. Irritation and anger are written all over her face. Same as me, I know gutom din siya. I was about to say sorry when I catch her eyes. Beautiful eyes, a pure pair of black eyes. Mabibilog ito at ang linaw ng mata niya. Walang marka ng eye bags. A perfect thin nose and lips carve into thin slices colored with cherry. She's amazingly beautiful in her loose black jacket. I was about to say sorry when suddenly padaskol niyang inabot sakin ang tray and left me heading towards the c.r. Wow! Natulala ako don ah. 

Naghanap ako ng table and don inilagay ang pagkain niya at hihintayin ko na lamang siya. Nilapitan naman ako ng isang service crew to replace the drinks and give me towel dahil nabasa din ako.

Mga 5 minutes na hindi pa rin siya lumalabas kaya nag-order na lang ako at kumain na din. When I look at her food I got amazed pareho kami ng order. Two pieces chicken, two rice, large fries, coke float, two burger and a large coke. Ang lakas niyang kumain. Pano niya kaya to nauubos. Sabagay ang laki din naman ng braso niya parang sanay sa trabaho o kaya siguro nagge-gym siya. Flat na flat kasi yung tyan niya.

Susubo na ko sana ng fries ng makita ko siya sa labas. Sumakay siya sa isang black Nissan X-trail at umalis na. Saka ko pa lang natandaan ang pagkain niya. Hayyy! Nawili sa pag-o-observe yan nakalimutan tuloy. Ite-take out ko nalang to sayang. Marami ang nagugutom sa mundo. And next time maybe pag nagkita kami saka na lang ako hihingi ng sorry and I will treat her.

Hopefully magkita pa kami.