9 Assassins: When the Coldest Get Warm

Chapter 8: They meet

Pej POV

            Pagkatapos ng pag-barge ko sa pagkain ni Fare ay tumuloy nako sa assignment ko. I get my MTT Turbine Streetfighter with Rolls Royce Turbine Engine Motorbike which recorded 249 miles per hour as a top speed. Dumeritso na ako sa target and surprisingly I was surprise that he didn’t have any security or bodyguard guarding him. Even a dog which is common. So I easily enter in his house. It’s already 7pm. I knew he’ll be there in a minute.         

            I’m in his room. T’was wide and have its own mini bar. I get some wine and drink. Not bad at all. I roam around and check if there is any CCTV, alarm or anything in his room. But it’s all clear.

            After not so long of waiting, he came. As soon as he open and steps on his room ay binaril ko na. Tinamaan siya sa dibdib. It’s not a bullet instead a drug that will make his heart pump faster that will cause heart attack. Unti-unti siyang natumba and tanannn..DEAD! Kinuha ko ang housing ng drug na ginamit ko. Mahirap na baka trace pa. And I easily went out on his room. Wala namang tao sa bahay so dumaan muna ako sa kitchen nagbabakasakaling may mahugot na pagkain.

I open the refrigerator and smile as soon as I saw what I want. Pizza! I-sasarado ko na ang ref ng biglang may sumugod sakin mula sa likod at tinamaan ang kamay ko na ginawa kong panangga. Lintik na! Natapon ang pizza ko. Pizza ko yon eh. Humanda ka sakin.

Lalaki: Who are you?

Pej: Tch!

            Nakita niyang inis na inis ako pero di siya sumugod. Hinihintay pa talaga ako nito ha. Mukhang matalino. Sumugod ako at pilit niyang inaabot ang cap ko. I was wearing a white cap that was covering my face. Arrrggghhh so irritating. Tutal natapon na din ang pizza ko kaya tinapon ko sa kanya. Hindi siya prepare kaya tumama ito sa mukha niya. Lumapit ako, this guy has a handsome face but sorry babangasan ko muna. Sinuntok ko siya sa mukha and tanannn he fell asleep. Sinipa ko pa. Langya! Wala ako sa mood makipagbugbugan.    

            Arrrrrgggghhh yung pizza ko. Ano bay an, wala na ngang ka inte-interes yung assignment ko natapon an gang pizza na consolation prize ko. Urrggghh kakainis!!

Fare POV

            Bwisit! Ang haba ng listahan naman to! Langya talaga nakisingit pa ang tatlo. Bitch! Pumasok na ko sa entrance ng supermarket. Malamang entrance alangan exit! Bopolss.. Kumuha ako ng big cart kasi sa haba ng listahang hawak ko, I know na di kakasya ang bibilhin ko sa pipitsuging cart lng.          

            Isa-isa kong sinuyod ang bawat shelves ng supermartket. And bawat shelves may dinadampot ako. Di ako nakakalagpas na walang kinukuha. Urrrgghh I can’t imagine myself na buhat-buhat to hanggang sa bahay. I’m an ASSASIN and not a HOUSEMAID! Urrgghh whatta shame!      

            Dadamputin ko n asana yung rootbeer ng may naunang dumampot nito and bago pa ko makadampot ulit ay nauna na naman siya. Abot kamay ko na eh nauunahan pako. Ano bay an. Ang bilis niya kumilos at parang di man lang niya ko nakikita.Next na akmang dadampot na siya ay inunahan ko na. Sunud-sunod, mabilis, at tapos agad. Nakuha ko na ang 30 in can root beer na kelangan ko. No hastle, walang sagabal at walang singit. Tiningnan ko ang lalaki sa kilid ko. He was looking at me also. Parang nagulat pa at bahagyang nakanganga. I flash a smirk and pass him. But before that I whisper, “tulo laway kana. Masyado ba kong maganda?”. And dumiretso na ko sa counter.

            Habang inaabot ko ang ATM card ko sa cashier ay napapabuntung hininga nalang ako. Nadali na naman ang bank account ko ng mga damuhong yon. Pagkatapos nun ay binilin ko nalang sa baggage counter.