Aşk-ı ızdırap

14

                                 🦋

Öylece durmuştum. Dans etmek istemiyordum. Ama karşımda o kadar kararlı durmuştu ki. Başımı hayır anlamında salladığım da ellerimi arkama sakladım.
Ama Amir ısrarla elimi tutarak dans eden adamların arasına çekiştirdi beni.

Belimden tutarak bedenlerimizi birleştirdi. Boyu uzun olduğu için başını hafif kulak ardıma eğerek,
"Bir Payidar isterse alır" dedi.

Sinirimden cevap vermemiştim, bu lanet günü bitirip eve gitmek istiyordum.
Belimde dolaştırdığı eli huylanmama neden oluyordu. Bir eli ile belimin tamamını kapatmıştı.

"Yeter artık! Bırak beni" dedim kendimi durduramayarak. Bir an siyah gözlerini bana döndü.
"Olmayacak bir şeyi isteme benden" boynumda hisa ettiğim baskı ile hafif irkinerek arkaya gittim. Ama Amirin elleri buna izin vermemişti.

Başını boynuma dayayarak derin derin nefes alıyordu. Gözlerinin kapalı olduğunu hiss ediyordum. Huzurda gibiydi.

"Teninde ki tüm çizgileri ezberlemek istiyorum"

Dediğin de rahatsızca ondan uzaklaştım. Kafasını kaldırarak bana baktı. Sarhoşmuydu?
"Sarhoşmusun?"
"Ben sarhoş olmam" dedi net sesle.

"Eve gitmem gerek" göğüsüne koyduğum ellerimi haraket ettirdim. Haraket ettirdiğim an bakışları oraya kaydı.
Başını salladığın da bedenlerimiz ayrıldı. Işıklar sanki bizi bekliyormuş gibi açılmıştı.

Işığın açılması ile önümüzde ellerini bir birine bağlayan İremi gördüm.
Bize öyle kinle bakıyordu ki. Amiri istediği ap açık ortadaydı. Ama ben ne yapa bilirim?!

"Abi..bir sorun var" dedi Fetih tedirgin sesle. Amir kaşlarını çatarak Fetihe ne oldu anlamında baktı.
"Abi senin gelmen gerek" dedi. Amir bana baktığın da,
"Beklerim" dedim. Sanki beklemeyip ne yapacaktım eve yanlız gitmeme asla izin vermezdi.

Amir Fetihle gittiğin de kenarda durdum. İreme yakalanmak istemiyordum. Ama yakalanmıştım.
"Amirden kaç kez hamile kaldım biliyormusun?" Dediğin de kaşlarım istemsizce çatıldı.

"Arkamdan ne kadar koştu biliyormusun? Evet beni terk etti yatağına girdim, evine, hayatına girdim. Benden bıktığını sanıyor ama yok, onu ben dışında kimse anlamaz. Yatakta bile kuralı vardır Amirin"

"Sizin küçük hikayenizde de öyle olacak, Amir bir gün senden de bıkacak"

"Kaçırdığın küçük bir ayrıntı var. Bizim hikayede ne ben Amirin yatağına girdim, ne de Amirin arkasından koştum. Tam tersi kendisi vaz geçmek bilmiyor."

Diyerek yanından ayrıldım. Bu kız baya baya Amirin orospusuyum diyordu. İnkar etmiyordu bile.
Telefonumu çıkararak Elayı aradım.

Dışarı çıktığım da arka tarafa geçmeden arabaların orda durdum.
"Ela? Bir az geciktim annemler merak etmesin."
"Ettiler bile." Dediğin de hafif gülümsedim.

"Kapatıyorum" diyerek telefonu kapattım. Arkamı döndüğüm de iki adam koşarak evin arkasına gitti.
"Bize de kızmaz değil mi?"

"Onu yaşatmadı, bizi de yaşatmaz" dedi. Önce aldırmasam da,olayın Amir olduğunu anlamıştım. Başka kim olacaktı ki!
Onu yaşatmadı mı? O kim? ne yaptı?

Yavaş adımlarla evin arkasına adımladım.
Yakalanma korkusu tüm bedenimi esir almıştı ama,merakıma yenik düşüyordum.
Evin arkasına geldiğim de 3 tane adamın bir şey konuştuğunu gördüm.

Duvarın ardında saklandığım da, adamlar bir yere girdi. Yavaş adımlarla oraya yaklaştım. Kızmazdı belki  bana? Senin için geldim derim?

Yavaş yavaş kapıdan bakacağım sırada duyduğum inilti ile geri çekildim. Dizlerimi yere atarak deponun yerle birleşik camından baktım. Arkamda ki ormanlıktan korkmuyor değildim.

Aşağıdan gelen seslere bir türlü anlam veremiyordum. Dizlerimi ezen küçük taşlara aldırmadan camdan baktım. Gördüğüm şey ile çığlık atmamak için elimi ağzıma kapattım.
Amir sandalyeye bağlanmış bir adamı elinde ki sopa ile döverek bir şeyler anlatıyordu.

Her vurduğu sopa darbesinde adamın yüzü patlıyordu ve tüm kan Amirin üstüne bulaşıyordu. Korkudan kulaklarım tutulmuştu, beynim algılamıyordu ne dediğini.

Elinde ki sopayı yanında ki adama vererek belinde ki silahı çıkardı. Ağzımı kapatarak camdan kenara çekildim. Boş depodan yankılanan silah sesi ile ayağa kalktım. Ellerim esiyordu, başım ise dönüyordu.

Korku tüm bedenimi ele almışken,ellerim buz gibi olmuştu.

Ne yapacağımı bilmez halde durmuştum. Gördüğüm kan gözümün önümden gitmiyordu. Bu adam caniydi! Manyaktı, piskopattı katildi. Bana da zarar vericekti.
Arkama bakmadan kaçacağım sırada, yerin altında ki deponun camından ayakta duran bana bakan Amiri gördüm.

Ağzımdan çıkan çığlık , ellerinde ki kanı görmemle daha da arttı. gözlerim de ki yaş durmuyordu. Az önce bana dokunmuştu, belime, elime..

Amir gözlerini kapatarak,
"Siktir" dediğini duydum.