"Vaz geç! hayatını seni sevmeyen bir kadına adama!"
"o kadın sen sen adarım,sen de adayacaksın her zerreni bana adayacaksın"
dedi kemikli parmaklarının arasın da ezdiği saçlarımı yavaş bir şekilde öptüğün de .
Odanın içinde sessiz durduğumuz da,Amir sessizliği bozdu. "Yan odaya geç,orda kıyafetlerin var. Duş al uyu" dedi. Yan oda? Benim hazırlandığım oda mı? Neden kıyafetim var ki?
"Kimin o oda?"
Amir bana baktığın da ben de ona baktım. "Senin" dedi. Neden bu evde benim odam vardı ki? Anlamsız bakışlarımı ota atarak derin nefes aldım.
"İyi geceler küçüğüm.."
Bir şey demedim,odadan çıktığım da Amirin dediği odaya girdim. Etrafa baktığım da oyalanmadan duş odasına girdim. Duş alarak dışarı çıktığım da üzerime rahat birşeyler giydim.
Aklımda dolanan fikirler ile Amiri aradım. Dışarı çıktığım da kapıları yavaş yavaş açtım. Yatak odasında olacağını tahmin ettiğim için oraya yön aldım. Yavaş bir şekilde kapıya tıklattığım da,ses gelmemişti.
Kapıyı açarak içeri önce başımı sonra bedenimi saldım. Kimse yoktu, siyah oda karanlıktı,ama yan duvardan loş ışık geldiğin de oraya adımladım. Karşımda gördüğüm büyük duvar kadar olan foto ile şaşkına döndüm.
Benim fotom!
Yaklaşarak daha dikkate baktım,ne zaman çekildiğinden bile haberim yoktu. Siyah odaya loş ışığını samıştı. Ama ben bu odaya ilk geldiğim de bu fotoğraf burda değildi?
Daha dikkatle baktığım da fotoğrafın üstünden siyah perde asıla bildiğini gördüm. Demek bu yüzden görmemiştim. Fotoğrafın tam karşısına baktığım da yatak olduğunu gördüm. Yatarken beni mi izliyordu?
Bu adam tamamen saplantılıydı!
Hızlı adımlarla odadan çıktım. Çalışma odasına yön aldığım da kapıyı iki kes tıklatarak içeri girdim. Amir çalışma masasında oturmuş elinde ki sigarasını ciğerlerine dolduruyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yia bu foto olmadı sankii)
Odada sigara kokusu dans ediyordu resmen. Beni gördüğün de koltukta hafif dikleşti. "Bu gelişini neye borçluyum acaba?" Dedi alaylı tonda.
Tam konuşacağım sırada gözüm arkadaki fotoğrafa takıldı. Bu da benim fotoğrafımdı! Ve yine habersizdim. Büyük duvarı kaplayan bir fotoğraf. Sanki görmemiş gibi yaparak önüme döndüm.
"Şey ben bir şey soracaktım da" dedim çekingen tavırda. Ne kadar çekinmemeğe çalışsam da olmuyordu işte.
"Sor" elinde ki sigarayı küllüğe bastırdı. Ne çok sigara içmişti. "Ben ne zaman gideceğim?" Sorduğum soru ile elinin altın da ki, viski bardağını oynatmayı bıraktı. Galiba sorum hoşuna gitmemişti.
"Ne zaman istersem" dedi.
"Beni burda zorla tutamazsın, yarın gideceğim." Dedim kendimden emin ses tonunda. Elinde ki, bardağı sert bir şekilde masaya bıraktı. Çıkan sesten irkinmiştim.
"Yarın olmaz,burda kalacaksın. Aklında kileri, gördüklerini unutana kadar sana gitmek yasak!" Hırsla nefesimi dışarı verdim. "Beni burda zorla tutmaya hakkın yok!" Ben konuştukça o yaklaşıyordu. Ama kaçmayacaktım.
Önümde durduğun da yine bakamamıştım gözlerine. Ama o en derinlerine kadar bakıyordu. Sigara kokusu ne kadar baskın olsa da kendi kokusu yine göz önündeydi. "Burda çalışmayacağım, bitti" dediğim de hafif güldü. Rahatlığı beni rahatsız etmekten başka bir işe yaramıyordu.
"Galiba imzaladığın senedi unuttun küçüğüm" sesi sakin ve hırıltılı bir tondaydı. "Unutmadım!" Unutmamıştım, gerekirse öderdim de. Ama nasıl?
"Burda çalışmaktan başka bir lüksün yok." Tam konuşacağım sırada Amir konuştu. "Bu konu tartışmaya kapalı!" Şu an öyle bağırıp çağırmak istiyordum ki ona! Ama yapamazdım. Yapsam ne olacaktı ki? Kendi isteği için her şeyi yapıyordu.
Dışarı çıktığım da odaya girdim. Kapıyı çarparak yatağa oturdum. Yorganın altına geçerek uyumaya çalıştım. Yarın, hemen burdan gitmem gerekti.
🦋
Yerim değiştiği için bir türlü uzun süre uyuyamıyordum. Gözlerimi açtığım da önümde ki karartı ile hemen elimi ışığa attım. Sanki korkudan kalbim bir anlığına durmuş gibi oldu.
Karşımda koltuğa oturan Amiri gördüğüm de, "Sen, ne yapıyorsun burda!?" Dedim.
"Uykuluyken bile beni kendine hayran,hasret bıraka biliyormusun diye baktım." Dedi. Ayağa kalkarak,
"Biliyormuşsun" diye ekledi.
"Odaya böyle girmen,tamamen rahatsız edici bir durum."
Hala bakışları üstümdeyken,derin nefes aldı. "Uyu küçüğüm.." diyerek dışarı çıktı. Her olayda her kargaşada sesinin ve haraketlerinin sakin tavırda olması çok garipti. Ortası yoktu,ya çok sinirli ya da fazla sakin.
Sstkirmizisortli bu hikaye sana gelsin aşko 🥹yorumların için sağ ol
