"Vaz geç! hayatını seni sevmeyen bir kadına adama!"
"o kadın sen sen adarım,sen de adayacaksın her zerreni bana adayacaksın"
dedi kemikli parmaklarının arasın da ezdiği saçlarımı yavaş bir şekilde öptüğün de .
Amir başını salladı. Konuyu açmamam gerekti. Ama yine durduramamıştım kendimi. Aslında bir bakımdan o da haklıydı. İnsan sevince vazgeçemiyor ama..seni sevmeyen birini ne kadar seve bilirsin ki?
"Yemek Çok güzel olmuş"
Amir hafif güldüğün de, çatalı yere koydum. "Ne oldu?" Başını kaldırarark bana baktı. "Beğendin yani?" Başımı sallayacağım an anlaşmamız aklıma geldi. İçimden kendimi sövüyordum.
"Beğendim." Dedim çaresizce. Amir başını salladı. Yemeği bitirdikten sonra yukarı çıktık. Geceliğimi giydiğim de, Amir yatakta oturmuş telefonla uğraşıyordu. Yavaş bir şekilde yatağa girdim.
Arkam Amire dönükken, belime sarılan ellerle gözlerim kapandı. Daha sıkı sarılarak bedenlerimizin birleşmesini sağladı. Burnunu saçlarımın arasına gömdüğün de derin nefes aldı.
"İyi geceler karıcım."
"Sanada" dedim dilimin ucunda. Amir her defasın da daha sıkı sarılıyordu. Gözlerimi zar zor kapatarak uyumaya başladım.
🦋
Sabah kalktığım da, Amir yanımda yoktu. Üzerimi giyerek aşağı indim. Hafif yemek atıştırarak bahçeye çıktım. Sıkılıyordum, dışarı çıkmak istiyordum!
Hava hafif karardığın da Amir eve gelmişti. Bense boş boş kanapeye oturmuştum. "Ne yapıyorsun?" Dediğin de ona döndüm. Bana yaklaştığın da yanağımı öpeceği sırada geri çekildim.
"Dışarı çıkmak istiyorum"
Dediğim de Amir elinde ki, paltoyu kanapeye attı. "Konuşmuştuk." "Evet,ama ne kadar zaman alacak bu iş? Sıkılıyorum sabahtan akşama kadar evde."
"Bir az daha, senin için güzelim. Sana bir şey olmaması içi-"
"Beni ilgilendirmiyor! Senin hayatın sen çöz!" Dediğim de Amirin sert sesi ile irkindim. "Sözümü kesme! Saçma sapan konuşupta sinirimi bozma!"
Ellerini bir birine bağlayarak ona döndüm. Demek sinirni bozuyordum? "Demek sinirini bozuyorum? Bırak o zaman beni. Senin yüzünden hayatım mahv oldu." Amir kolumu tuttuğun da sert şekilde kendisine çekti.
"İki dakikadan bir bırak diyip durma! Babanın hayatının karşılığın da da burda olduğunu unutma!" Dediğin de kolumu fazla sıkıyordu. Gözlerim dolduğun da ,Amir beni kanapeye attı kolumu tuttum.
Gerçek yüzünü çıkarmıştı.
Göz yaşlarım aktığın da kolumu okşuyordum. Ağladığımı görmesin diye başımı aşağı saldım.
"Uzak duracağım lan! Sana iyilikte yaramıyor. İstediğini yap, ben uzaktan sevmeğe yine hazırım." Ne demekti bu? Kaşlarımı çatarak ona baktım.
Kapı aniden çaldığın da göz yaşlarımı sildim. Amir kapıyı açtığın da etrafı düzelttim. Kimin geldiğine bakacağım an, İrem olduğunu gördüm. Gözlerimi devirdim. Niye geldi ki?
"İyi akşamlar, Amir bu dosyaya imza gerekte önemli. Ben getiriyim dedim. Seni de görmüş olurum."
Dosyayı Amire uzattığın da, Amir dosyayı almadan. "Odama gel kahve içelim." Dediğin de kaşlarımı çattım. Kafası güzeldi her halde? Ne kahvesi? Hep kapı dışarı ettiği kızı eve almak nerden çıktı?!
"Tabi"
İrem Amirin odasına gittiğin de Amie kahve için mutfağa girdi. Ben de ardından girdim. "Ne yapıyorsun!?" Dediğim de bana bakmamıştı bile. "Sana diyorum?!" Bana döndüğün de, konuştum. "Başka zaman kapı dışarı ettiğin kızı şimdi eve mi alıyorsun?"
"Rahatsız mı oldun? Senden uzağım işte, kime yakın olduğumun ne önemi var?" Dedi rahat tavırla. Kahveleri alarak yukarı çıktı. Öylece durdum mutfakta.
🦋
Bir saat olmuştu daha odadan çıkmamışlardı! Ne yapıyordular?! Dayanamayarak içeri girdim. Oturmuşlardı. "Kapı çalmadan mı giriliyor buraya ya?" Dedi İrem.
"Kendi evimde kapı çalıcak değilim." Dediğim de Amire baktım. Sadece bakıyordu. Ee? Sormayacakmı ne oldu karıcım diye?! Başka zaman ağzı durduyor!
"Bitmedimi işiniz?"
"Hayır Nihan. Sen uyu geç biter. Belki dışarı çıkacağız." Eğer dışarı çıkarlardısa eve almazdım yemin ederim! Başımı sallayarak odadan çıktım. İremin yanında böyle yapmak ne ben gösterecektim ona!
Odaya girdiğim de geceliğimi alarak uyumak istedim. Ama aklıma gelen fikirle durdum. İkisine de gününü göstermek getekti! Kırmızı geceliği alarak üzerime geçirdim. Üstlüğünü de giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kapıyı açarak dışarı attım kendimi yarı yolda, "Ay yok yapamayacağım ben" diyerek döneceğim sırada merdivenlerin aşağıda Amirle İremi görmemle durdum.
"Seni bana da beklerim, eskisi gibi" dediğin de ellerini boynuna attı. Boynunu öperek geri çekildi. Boyu nasıl yetmişti ya! Sinirle aşağı indiğim de....
