Aşk-ı ızdırap

81

🦋

10 ay sonra..

On aydan sonra Açelya doğmuştu. Daha bir aylıktı. O'kadar küçüktü ki.. tıpkı babası. Bana hiç benzemiyordu.
Açelyayı emzirirken arkadan belime sarılan kollarla gözlerimi kapattım. Amirin her dokunuşu beni rahatlatıyordu.

"Tıpkı sana benziyor Amir"

Dediğim de, Açelyayı yatağa koydum.

"Nasıl benziyor?" Dedi Açelyayı dikkatle süzerek.
"Kaşları..aynı senin gibi. 7/24 çatık." Onunla uğraşarak küçük kahkaha attım. Amirin kaşları yine çatıldığın da, Açelyanın yanağından öptü.

"Babasına benzesin" dedi kendinden emin sesle.
"Doydumu benim küçük kızımın karnı?" Kucağıma aldığım da, gözlerini açtı. Fazla mızmızdı, çok ağlıyordu.
"Sana da benzemiş" başımı kaldırarak, Amire baktım.

"Fazla sulu göz" gözlerimi devirdim.
"Fazla sulu göz değilim bir kere. Sadece kalbim çabuk kırılıyor" dedim. Saçlarıma kondurduğu buse ile,
"Kırılgan kalbine kurban olurum" dedi. Hafif gülümseyerek, kızıma döndüm.

Amir Açelyayı benden aldığın da, ayağa kalktım.
"Ben duşa giriyorum sen, baka bilirmisin?" Başını salladı. Aklım Amirde kalsa da, duşa girdim.
Açelyanın ağlama sesleri ile, doğru düzgün yıkanamadan çıktım. Amir kucağına almış, böm böm bakıyordu. Böyle çocuk mu durdurulur?!

"İki dakika bakamadın mı?"

Dedim kucağından alarak. Bana gelmesi ile, sustu. Beni istiyormuş küçük kızım.
"Fazla mızmız senin kızın!"
"Sanki senin kızın değil!" Açelyayı yatağa koyduğum da, emziğini ağzına verdim. Üstüne küçük çiçekli kıyafetini giydirdim.

"Saçını kurut"

Başımı sallayarak saçımı kuruttum. Ama Açelya hala huysuz gibi ağlıyordu. Ayağa kalkacağım sırada,
"Ben bakarım" dedi Amir.
Eve aldığımız küçük köpeği bir eline, diğer elinde de Açelyayı aldı. Sanki Bebek köpekten anlıyormuş gibi.

Açelya köpeğe aldırmadan ağladığın da,
"Köpekten de anlamıyor!" Dedi mızmızlanarak.
"Of Amir! Bir bebeğe bile bakamıyorsun" Açelyayı elinden aldığım da, kucağımda sallamaya başladım.

"Ne anlarım kızım ben bebekten!"

"Tabi sen bebekten anlamazsın,anca kırıp dökmek senin  işin"

Amir kaşlarını çattı.
"Ne alakası var şimdi bu konu ile?!"

"Neyse konuşmak istemiyorum, Açelyayı uyutacağım çıkarmısın?"

"Kovmadığın kalmıştı!"

"Kovmuyorum, bağıra bağıra konuştuğun için çocuğu uyutamıyorum!" Gözlerini hafif devirerek odadan çıktı.

Doğumdan sonra, çok agressif olmuştum, farkındaydım.

🦋

Aşağı indiğim de, Amir karanlık salonda oturmuştu. Canı mı sıkıldı? Acaba benden sıkıldı mı? Yada eskisi gibi seviyormu? Ona hiç zaman ayırmıyordum. Hiç ilgi vermiyordum. Ama Amir hala aynı bakıyordu gözlerime, ilk günkü gibi..
"Açmısın?" Dedim kısık sesle.

"Değilim"

Temiz sesi kulaklarıma doldu.
Yanına oturduğum da, başını kaldırarak bana bakmadı bile.
"Bir şey sorayım mı?"
"Sor."

"Benden sıkıldın mı? Yani seni sıkıyormuyum?" Bakışları beni bulduğun da, kaşlarını çattı.
"Nerden çıkardın bunu?"
"Sordum işte, ben..sana pek ilgi, sevgi veremiyorum. Yani..sevmiyorsan eğer beni-"

"Delirdin mi?! Sana nasıl aşık olduğumu görmeyecek kadar mı körleştin?" Dedi kızgın sesle.
"Yanımda ol, evimde, yatağımda ol, ilgi vermemen bile umrumda değil" dediğin de, güldüm. Saçımın bir tutanını öperek, gözlerimden öptü. Alnını alnıma yasladı.

"Son nefesime kadar sen.. hep sen olacaksın"

Dedi. Yaklaşarak, dudağıan buse kondurdum.
"Asıl ben suçlu hissediyorum." Anlamsızca ona baktım. Ne anlamda dedi bunu?
"Neden?"
"Daha küçüktün, 19 yaşın yeni oldu. Ben seni evlenmeğe mecbur ettim, hamile kaldın. Kaldıramayacağın kadar yük verdim sana."

"Ama Amir, sen yanımdasın ya. Hem ben unuttum o kötü şeyleri. İyi ki, kabul ettim seni."

"Ben de iyi ki, aşık oldum sana" hafif güldüm.

🦋

"Hadi annem, uyku zamanı." Açelyayı yatağına yatırdım. Ama aç olduğu aklıma geldi. Hemen kucağıma alarak, yatağa oturdum. Göğüsümü açarak emmesine izin verdim. Kapı açıldığın da, Amir içeri geldi.
Bize baktı.

Yanımıza oturduğun da, Açelyanım küçük elini alarak öptü.
"Bazen kızımı çık kıskanıyorum" dedi.

"Niye?"

"Benim olanlara dokunuyor, ben dokunamazken" dediğin de, yanaklarım yanmaya başladı.
"Amir yapmasana" dediğim de, gerdanımda ki, saç tutamını arkaya attı.

"Seni özledim. Tenini, kokunu.." boynumu öptüğün de, gözlerimi kapattım.
"Yorgunum Amir" gerçekten yorgundum.
"En son ne zaman birlikte olduk haberin var mı?" Gözlerimi devirdim.

"Biliyorum, ama Açelya daha yeni doğdu. Her yerim acıyor. Bir az zaman? Bak senide kırıyorum ama-"

"Tamam güzelim, haklısın. Bazen sana karşı olan isteğimin karşısını alamıyorum" dedi.

"Emin ol bu günlerini unutturacak geceler yaşatacağım kocacığım" dedim alayla. Amirin dudakları kıvrıldığın da, burnundan güldü.
"Seni hep bekliyor olucam karıćığım" dedi bastıra bastıra.

Açelyayı yatağına koyarak, uyuttum.

Aşklar gelen bölüm final.