Aşk-ı ızdırap

71

🦋

Amirden ayrıldığım da, etrafa baktım. Her kes gitmişti. Bu hayatım da, geçirdiğim en güzel doğum günüydü.
Amir elimi tuttuğun da, ona baktım.
"Hadi yemek yiyelim" başımı salladım. Özel hazırlanmış masaya
Geçtik. Babamlar da bizimleydi.

"Sizin hayat nasıl, yani aniden evlendiniz, her şey yolunda mı?" Annemin kaygılı sesi kulaklarıma doldu. Amire baktığım, da benim bir şey dememi bekliyordu. Nasıl olduğumuzu benden duymak istiyordu.

"Her şey iyi,anne." Annem gülümsedi.
Yemeği yediğim de, midem bulandı. Karşım da, ki suyu içtiğim de, sudan da midem bulandı. Galiba üşüttüm.
Elimi ağzıma tuttuğum da,ayağa kalktım.
"Hemen geliyorum." Diyerek salondan ayrıldım.

Ama lavaboyu bilmiyordum ki.
Arka tarafta bir odaya girdiğin de, lavabo olduğunu gördüm. Kusma hissim vardı, ama kusamıyordum. Bir az öylece durdum.
Aynadan baktığım da, hafif boynuma su vurdum.

Ne oldu birden ya? Bir şey de yemedim ki. Kapı çaldığın da, Amir olduğunu anladım.
"Nihan" sert sesini duyduğum da, toparlandım.
"Efendim?" Dedim.
"Ne oldu birden gittin? Bir yerin mi acıyor?!" Kapıyı açarak dışarı çıktım.

Amir inceler gözle bana baktı.
"Yok bir şey, üşüttüm galiba." Dediğim de, yüzümü ellerinin içine aldı.
"İyi gözükmüyorun, hadi hastaneye gidiyoruz" elimi tutup götüreceği sırada durdum.

"İyiyim, üşüttüm dedim ya. Eve gidelim Amir, üşüyorum." Amirin çatılmış kaşları daha da çatıldı. Elini alnıma attığın da,
"Ateşin yok" dedi. Ordan ayrılarak, arabaya bindik. Babamlar da, arka arabadaydı.

Arka tarafta oturduğumuz da, Amir ona yaslanmamı sağladı. Başını göğüsüne koydum. Saçımı okşadığın da,
"Benim kızımın 19 yaşı, neden böyle oldu" dedi bir baba sıcaklığı ile. Hafif güldüm. Beni küçük bebek gibi görüyordu, ama 19 yaşım olmuştu.

"İyiyim, ve hayatım da ki, en güzel doğum günümdü" dedim başımı kaldırmadan. Saçımı öptü.
"Ben de bu gece için, 19 saatlik hayal kurmuştum." Dedi alayla. 19-u 19 yaşım olduğu için demişti. Başımı kaldırarak ona baktım. Kaşlarım havalandı.

"19 mu?!" Dedim şaşkınca. Ona doynuyorsun dediğim de haklıydım.
"Of Amir çok kötüsün" dedim hafif ona vurarak. Amir küçük kahkaha attı.
"Ben mi, sen mi? Aldığın gecelikten haberin yok galiba. İnsanı deli ediyor" dedi sona doğru sesini kısarak. Yanaklarım kızardığın da, başımı göğüsüne gömdüm.

🦋

Arabada uyuya kalmıştım, Arabanın durduğunu hissettim ama gözlerimi açamadım. Amir beni kucağına aldı.
Eve girdiğimiz de, hala gözlerim kapalıydı. Amir beni yatağa yatırdığın da, gözlerimi hafif açtım.
"Babamlar?" Dedim uykulu sesimle.

"Burda mı kalsınlar? Bakşa eve mi, yerleştireyim." Aslında tabi, ki burda kalmalarını isterdim. Ama eminim ki, Amir rahatsız olacaktı. O rahat olmayı seven biriydi. Tabi, ben istersem asla karşı çıkmayacaktı, ama onu da, düşünmem gerekti.

"Başka eve yerleştir, bence"

Başını sallayarak, yanıma oturdu. Üzerim de, ki kıyafeti soymaya başladı.
"Ben çıkarırım" dedim ona engel olarak.
"Uykulusun sen, uyu" dediğin de, karşı çıkmamak için geri yattım. Evet çok uykuluydum ama, böyle de utanıyordum.

Amir kıyafeti yavaşca çıkardığın da, geceliğimi giydirdi. Ellerimi başımın altına koyarak, başımı yastığa gömdüm. Cenin pozisyonu aldığım da, Amir omuzumu öptü.
"Sen uyu, ben geç geleceğim." Uykulu halde başımı salladım.

Bu geç gelmeleri bitmiyordu! Onun için endişe ettiğim içindi sadece. Her an her şey ola bilirdi değil mi onun hayatında.

***

Mide bulantımla uykumdan uyandım. Ayağa kalkar kalkmaz kusma hissim, çoğaldı. Kenarda olan suyu içmek istediğim de, ondan bile iğerenmiştim. Hemen lavaboya giderek kustum. Ne oluyordu bana?
Yüzümü yıkarak yatağa oturdum. Üşütmüştüm yada..yada hamileydim. Amirle o kadar birlikte olduk, tabi olacaktı.

Ya hamileysem?

İçimi saran korku hissi ile, ayağa kalktım.Amirden bir çocuğum olsun isterdim, Ama hamile olmakta istemiyorum. Ya çocuğu koruyamazsak? Bu hayatta bir bebeğim olsun istemezdim. Hem belki Amir de, bebek sayesin de, bu hayattan kurtulurdu?

Ya hamile değilsem?

Boşu boşuna hayal kuruyorum oturmuş. Yatağa geçerek gözlerimi kapattım.

🦋

Sabah gözlerimi açtığım da, bedenime sarılan koca kollara baktım. Amir bana sarılmış, uyuyordu. Ne ara geldi?
"Günaydın, küçüğüm" dedi uykulu haline zıt net sesle.
"Günaydın, gece mi geldin?" Dediğim de, açık omuzuma hafif dokundu. Parmak uçları değen yerden ateş çıkıyordu sanki.

"Gece geldim, sen nasıl oldun? Aklım sende akldı." Dediğin de, elini belime saldı. Ve hafif okşadı.
"İyiyim" dedim.

"Doktora gidelim" dediğin de, sıkıntıyla nefes verdim.
"Off" dediğim de, Amir yatakta doğruldu. Saçlarını hafif dağılttığın da,
"Kocaya oflanmaz" dedi. Ben de ayağa kalktım.

"Doktor falan istemiyorum, iyiyim bak. Lütfen" dedim yalvarır gözlerle.
Başını salladı.
"Tamam başımın tatlı belası"  dediğin de hafif güldüm.

Bu gün hamile olup olmadığımı anlamam gerekti.

Sizce hamile mi??