Aşk-ı ızdırap

39

🦋

Karşımda ki, adam inceler gibi yüzüme bakıyordu. Her şey iyi olacak dedi. Ya olmazsa? Ya benden yapamadığım şeyler isterse?
Bana fazla gelen şeyler..

"Sözleşme olacak mı?"

Amir kaşlarını çatarak bana baktı.
"Sözleşme? Karım, diyorum. Çalışanım değil. Sana sözleşme sunmayacak kadar değerlisin bana. Ama bir iki isteğim olacak, seni zorlamayacak derecede"
Sözleşme olmayacaksa, bazı zorlamalar olmayacaktı.

"Ne isteği?"

"Sonra konuşururuz, öncelik baban. Onu halledeyim sonra rahat rahat konuşuruz." Başını salladım.
Amir gittiğin de, sandalyeye oturdum. Yorgundum, ama bedenim değil ruhum.
Çırpınıyordum, içimde ki, çıkmazda.

Ya altında kalırsam bu yükün?

🦋

Doktor geldiğin de ayağa kalktık. Odaya ardından Amirde girdi.
Annem bana bakarken başımı aşağı saldım.
"Amir beyle konuştuk,kendisi hastayı hastaneden aldırmak istiyor. Böyle bir şey, yoğun bakımda ki, biri için zor. Ama Amir beyin isteği ile bir şeyler yaptık. Hasta yakınları lütfen benimle gelin, imza işlemi için."

Başımı sallayarak, ardından gittim.
Amirin isteği diyordu ama, paranın ve Amirin namınım gücüydü.
İmza işlemini hallettikten sonra,Annem bana baktı.

"Ne oluyor Nihan?"

Ela da yanımıza geldiğin de derin nefes aldım.
"Anne, Amirle evleneceğim. Karşılığın da..babam tedavi olucak,yurt dışında." annem şaşkında Elaya baktı.
"Nasıl? Evlenmek mi?!"

"Anne sorgulama, başka çarem yok! Babamı kurtarmam lazım..anlıyormusun?" Dediğim de annem sustu.
"Rahat ol, ben ne yaptığımı biliyorum"

Biliyorum dedim ama, bilmiyordum.
Hızlı adımlarla,dışarı çıktım. Nefesim yetmiyordu.
Gömleğimin yakasını çekiştirdim.
Duvardan tutunduğum da, göz yaşlarım aktı.

"Nihan?"

Gedizin sesi ile arkamı döndüm.
"Ne oldu iyimisin?" Göz yaşlarımı sildim.
"İyiyim,babam canımı sıktı" dedim.
Hafif gülerek.
"İyi değil mi? Nasıl oldu?"

"İyi olucak.."

"Bence de" hafif güldüm. Kenarda oturdum. Derin nefes aldığım da, Gediz de yanıma oturdu.
"Papatya sevmiyormuşsun..bilmiyordum.   Seni daha tam iyi tanımadığım için..." dediğin de ona döndüm.

"Seviyorum ya, ama alamadım.. üzgünüm"

Dediğim de başını salladı.
"Telafi ederiz ama, sevdiğin çiçek ne?" Aklıma Amirin bana nergis alması gelmişti.
"Nergis." Başını salladı.
"Bir dahakine nergis alırım" dediğin de yüzüm düştü. Bir daha bir araya gelirmiyiz?

Bir daha bir araya gelemezdik.
Amirin karısı olacaktım, ne olursa olsun.
"Ne oldu?"
"Yok bir şey" dedim gülümseyerek. Ayağa kaltığım da, etrafa baktım.
Amir umarım görmemişti,sahi görürse gelmeden duramazdı.

"Ben annemlerin yanına gideyim"

Gediz başını salladı, o da ayağa kalktığın da kolumu hafif sıvazladı.
Hastaneye girdiğim de,babamı gördüm.  Makineye bağlı halde, götürülüyordu.
"Babacım.." dudaklarımdan çıkan kelime ile babamın yanına koştum.

"Baba, her şey geçicek söz veriyorum." Babamı son hız götürdüklerinde gözlerimden yaşlar aktı.
Onu kayb etmeği düşünemiyordum bile. Annemler yanıma geldiğin de,sağ taraftan Amir de telefonla konuşarak geliyordu.

"Nihan..bizde babanla yurt dışına gitmeyi karar aldık. Yanında olmak istiyoruz. Ama sen gelemezsin değil mi?.." dediğin de Amire baktı.
Evlenecektik biz Amir gitmeme izin vermezdi elbet.

"Nihan ne zaman isterse gele bilir.
Siz gide bilirsiniz" dedi soğuk sesle. Annem bana sarıldığın da, ben de sana sarıldım. Sonra da Elaya.
"Gel tamam mı?" Başımı salladım.
"Abla, ara beni hep"

"Tamam canım"

Onların gidişini izlediğim de, üzlmüştüm. Ama babam iyi olsun yeter. Aklımda bir tek o vardı.
"Kaldık baş başa" dedi Amir önüme geçerek. Koca bedeni beni küçük göstermişti.

"Çok yorgunum, uyuyacağım. Babamdan bir haber almadan da, bir şey yapmak istemiyorum."

Dışarı çıktığım da, derin nefes aldım.
Taksi durdurduğum da,bineceğim sırada,Amir kapımı sert şekide kapattı.
"Bin arabaya" dediğin de taksiye gitmesi için işaret etti.

"Ne yapıyorsun ya?!"

"Arabaya" dedi net sesle. Gözlerimi devirerek arabaya bindim.
"Seni eve götüreceğim, babandan bir haber aldığımız an, düğün işlmleri başlayacak"

"Düğün falan istemiyorum!"

Amir bana dönerek kaşlarını çattı.
"Nasıl istersen, küçük bir davet yaparız" dediğin de karşı çıkmadım. İnanılacak gibi değildi ama Amirle evleniyordum. Bir kaç ay önce böyle bir şey duysam asla inanmazdım.
Hayat işte bizi bazı şeylere zorlaya biliyor...

Araba durduğun da aşağı ineceğim sırada,Amir elimi tuttu.
"Yarın bu evde değil, benle kalacaksın.." dedi kaygı ama bir az da bana bir şeyleri ıspatlamak ister gibi.

"Daha babamın durumu belli değil"

Dedim. Amir elimi bıraktığın da, başını salladı. Ama hiç rahatsız değildi. Sanki babamın iyi olacağına emindi.

Amir aşko Nihan diye bir şeylerin kalkıca- PAUAJAJAJSHSSHDDH