Aşk-ı ızdırap

18

                                   🦋

Amir çıktığın da başımı yastığa koydum. Saat 04:13 dü. Bu adam bu saate kadar beni mi izledi? İyi ki üstsüz uyumadım,fazla rahatsız edici.
Gözlerimi zar zor kapatarak başımı yastığa koydum. Gözümü her kapattığım da ölen adam gözümün önüne geliyordu.

Çaresiz inlemeleri,bağırışları..ve kan.
Kan gözümün önünden gitmiyordu resmen.

                                   🦋

Sabah olduğun da zaten uyumamıştım. Saat daha 5 di. Amir uyanmamıştır diye düşündüm. Terasa çıktığım da,hava fazla soğuktu. Hemen üzerime bir şeyler giyerek,aşağı indim. Yavaş bir şekilde kapıları aralayarak dışarı çıktım.

Korumanalar vardı! Uyumuyormuydu bunlar?

Rahat bir tavırla kapıya yöneldim.
Korumalar bana baktığın da kendi araların da konuştular.
"Aç kapıyı çıkacağım." Dedim.

"Amir beyin haberi var mı?" Başımı salladım. Koruma tatmin olmamış bir bakış atarak,
"Ben bir haber vereyim" dedi. Hemen konuya atlayarak,
"Ver, ver ama dün gece geç uyudu. Sabahta kimse rahatsız etmesin dedi. Ben çalışanım ve evime gidiyorum. Ha ama aramak istiyorsan ara, sonra sana kızacak bana değil."

Dedim kendimden emin bir şekilde. Aptal kafam! Dün gece geç uyudu ne ya.! Kim bilir ne kurmuştular kafalarında. Korumalar bir birine bakarak başlarını salladılar. Yavaş bir şekilde kapdan çıktım.

***
Eve vardığım da kapıyı açarak girdim. Annemler daha uyanmamıştı. Odama girdiğim de kendimi yatağa attım. Dün neler yaşadım ben ya?!

2 saatin ardından annemler de uyanmıştı.
"Nihan? Sen ne zaman geldin?"
"Dün gece..babam nasıl?"annem önüme tabağı koyarak konuştu.
"İyi, dün ilaçlarını aldık,ama en fazla iki gün idare eder." Dedi.

Üzgünce başımı salladım. Her kes sofraya geldiğin de kapının kırılacak derecede çalması ile yerimizden sıçradık. İlk önce aklıma hiç bir olasılık gelmese de Amir ola bileceği gerçeği yüzüme tokat gibi çarpmıştı.

"A-anne ben açarım." Dedim ayağa kalkarak. Babam ayağa kalkarak,
"Sen otur bi bakayım kim sabahın köründe" dedi. Kapıya yön aldığın da Amir olmaması için içimden dua ediyordum.

Kapı açıldığın da biz de banamın ardından gittik. Kapının açılması ile bakışları beni bulan Amiri görmemle ellerimi bir birine bastırdım.
"Siz, Amir bey?" Dedi babam şaşkın bir şekilde. Amir babama aldırmadan eze eze eve girmişti.

Her kes Amire baktığın da Amirin tek odak noktası bendim.
"Ne işiniz var burda?" Dedi babam kapıyı kapatarak.

Amir önümde durduğun da yalvarır gözlerle ona baktım. Olay çıkarsın istemiyordum. Ondan kaçmak başlı başına yanlıştı.
"Size diyor-"

"Şşş" dedi elini hafif havaya kaldırarak. Babamın konuşmasnı engelledi.
"Bence burda niye olduğumu çok iyi biliyorsunuz, Hàluk bèy" dedi bakışlarını benden çekmeyerek sözleri bastıra bastıra.

"Burda bana ait olan bir şey var"

"Lütfen git! Evime böyle gelme hakkını sana kim veriyor?" ..dedim

"Olay mı çıksın sen mi geleceksin?" Dedi sakin tonu ile. Ama sakin olmadığını gayet iyi biliyordum.
"Hiç bir yere gelmiyorum senle!" Kolumdan tuttuğun da ,babam yanımıza geldi.

"Ne yapıyorsun bırak kızımı!" Dediğin de iki koruma babamı bizden uzaklaştırdı.
"Eğer babama zarar verecek bir şey yaparsan seni öldürürüm!"

"Öldürüyorsun zaten" sesinin tınısı fazla sakindi. Kendisinden o kadar emindi ki!
"Bırak babamı!" Annemler bize bakarken,ellerinden bir şey gelmiyordu.
Amire yaklaşarak, annemler duymayacak şekilde konuştum.

"Evime böyle gelip, aileme böyle davranman tamamen saygısızlık."

"Şu an sana o kadaŕ sinirliyim ki, saygı falan umrumda bile değil küçüğüm.."

"Git burdan!

"Anca senle" başımı salladığım da Amir kolumdan tutarak beni dışarı sürükledi.
"Bırak!" Çırpındığım da bir an durarak beni kendine çekti.
"Eğer karşı çıkarsan, zarar görecek olanlar içerdekiler!" Dedi evi göstererek.

Sesi o kadar ürkütücüydu ki.
"Allah belanı versin!"

"Sensizlik zaten bir bela" dedi kapıyı açarak.
"Annemlerle konuşayım." Eli ile gitmem için izin verdiğin de eve girdim.

"Baba,ben geleceğim, endişe etmeyin. Bana zarar vermez" ne kadar bu cümleyi zor kullanmasam da emindim ki zarar vermezdi.

"Polisi arayacağım" dedi annem.

"Arama, kaç kez aradık bir şey olmadı anne. Rahat ol sen geleceğim ben eve tamam mı?" Başını salladı. Aslında başka şansı yoktu. Babamın çaresiz bakışalrına bakarak dışarı çıktım.

"Nereye gideceğiz?"

"O sana bağlı, cehenneme mi gidelim? Cennete mi?"

..aşkolar hangisine gitsinler? jsjsdjdjdj