HAYATIMIN ANLAŞMASI (Tamamlandı)

Bölüm 5

SELAMÜNALEYKÜM...... Yorumlarınızı çok merak ediyorum ve oylarınızı bekliyorum.

Hastanede bir hafta kaldıktan sonra nihayet eve çıkarmışlardı Züleyha hanımı.  Ne olduğu hakkında büyük bir araştırma yapılmıştı, bir kalp krizi için yapılacak tetkikler değildi bunlar ama sabırla bekledi Asafoğlu ailesi. Züleyha hanım eve geldiği andan itibaren büyük bir ilgi ve alakayla karşı karşıya kalmıştı. Odasında dinlenirken misafirlerin birisi gidip diğeri geliyordu. Gelini Beril ve kızı Zehra en iyi şekilde misafirleri ağırlayıp, uğurluyordu. Kayınvalidesi memleketten dönmek için ne kadar ısrar etse de gerek olmadığını, çok iyi olduğunu anlatarak onu da ikna etmişlerdi gelmemesi için tıpkı annesi gibi. Yaşlı kadınlar yollara dayanamıyordu düzenlerini bozup gelmelerine gönlü razı olmuyordu hasta  kadının. Yusuf ve Beril de yalıda ki odalarında yaşamaya başlamışlardı bu süre zarfında annesi daha iyi oluncaya kadar , Yusuf isteyince Beril de büyük bir gönüllülükle kabul etmişti eşinin bu isteğini. Hamza'nın nişanlısı Sevda da bu süre de sık sık evdeki kızların yanlarına gelerek onlara desek oluyordu. 

Akşam saatlerin de büyük sofra etrafında toplanmıştı aile. Züleyha hanım tüm olumsuz cevaplara inat "iyiyim ben yat yat yoruldum vallahi, sizinle yiyeceğim bugün " dedi ve dediğini de yaptı inatçı kadın. Sofranın kalabalıklığı hoşuna gidiyordu kadının oğulları eşleriyle yan yana oturmuştu bugün Ömer yine annesinin yanına oturmuştu, Zehra da abisinin tam karşısına. Ali bey "aman dikkat et hatunum kendine beni bunların eline bırakma sakın" dedi masadaki tedirgin çocuklarını neşelendirmek istercesine. "Aşk ilanı mıydı bu şimdi" diyerek gülümsedi Züleyha hanım ve masada herkes kıkırdamaya başladı. "Çocuklarınızın yanında ayıp olmuyor, devam edin" diye araya girdi Zehra gülerek. Masada sohbet koyulaşmış yemekler yenilmişti. 

Kamer okuldan eve döndüğünde halasını ve  Güneş'i görmüştü, şu an en son görmek istediği insanlardı. Projesini bitirmek için günlerdir sabahlıyordu genç kız. Yurtdışı lisansüstü eğitimi için sınavlara da girmeye başlamıştı ve ek çalışma saatleri yaratmaya çalışıyordu kendine. Elindeki anahtarı cebine koyup " hoş geldiniz " dedi istemeyerek de olsa. Annesi etlerini mıncırırdı yoksa.

"Sende hoş gelmişsin kızım, hayret bu gün erkencisin" dedi Sultan hanım, "dakika bir gol bir " dedi içinden Kamer bunların niyetleri belliydi yine pislik çıkarmaya gelmişlerdi.

Evet anne birde sanırım otobüsle geldiyse yorulmuştur, ee nede olsa özel arabalara alışmıştır Kamer" dedi Güneş de annesi gibi tüm fesatlığıyla. Kamer'in annesi görümcesinden çok çekinirdi, onların yanında asla evlatlarını savunamazdı. Kamer sessizce oturmuş kendisine kaş göz işareti yapan annesine baktı "artık sesini çıkart" der gibi ama bu beklentisi karşılıksız kalmıştı.

"Hala anlamadım, ben okula gidip gelen bir öğrenciyim ya o yüzden geliş gidişlerim belli değil, ha ne zaman gelip gittiğimden de ailemin haberi var sen beni merak etme hiç, o güzel! kalbini benim için endişelendirme dedi gıcık bir gülümseme yerleştirerek Kamer. "Ayrıca Güneş, seninle konuşmuştuk değil mi beni zorlama " dedi bu sefer daha sert bakışlarla ve ifadesiz suratıyla.

Kamer'in annesi sinirlenince kanı deli akan kızını çok iyi bilirdi, lafını esirgemezdi. Araya girdi hemen " kızım sen git üzerini değiştir, elini yüzünü yıka" dedi ama ses tonu çok emrivaki çıkmıştı. Görümcesi başlayacaktı yine " anası ne ki kızı da o olsun, siz kim çocok yetiştirmek kim..." diye nutuk çekmeye.

Kamer arkasında hararetli halasını ve kuzenini bıraktıktan sonra tüm yılgınlığıyla odasına girdi ve kendisini yatağına attı hızlıca. Erkek kardeşi Kerim daha gelmemişti kesin top oynuyordu yine sokakta , daha 10 yaşında olmasına rağmen ablasının arkadaşıydı Kerim. Kamer boş tavana bakarken telefonu çaldı, ekrana baktığında arayan Zeynep'ti.