Bölüm 45

2.5K 101 52
                                    

SELAMÜNALEYKÜM.......

" Benim karım lan, benim!"

Diye adeta tüm izleyicilerin kulaklarını sağır edercesine hırıltılı bir sesle burnundan solurken bağırmıştı. Kamer ilk şoku sahneye koşan Yusuf ve Hamza'nın ayak sesleri ile atmıştı. Karşısında ki adamı sakinleştirmek için abisi ilk atılımı yapmıştı. Yerden hızla kalkan adamın arkadaş grubu da aynı öfke ile sahneye geldiklerinde insanlar araya girmeye çalışıyordu.

"Ömer ne yapıyorsun" diyerek geri çekti Yusuf. Adamın arkadaşlarından iri olanı bıraksana lan beni diyerek kendisini çeken adamı savurmuş Yusuf'a bir yumruk atmıştı Ömer'e vurmak isterken. Bu durumda ortalık iyice karışırken Hamza da abileriyle birlikte kavganın ortasında bulmuştu kendisini. Erkekler kavga ederken sahnenin köşesine çekilen kızlar ve meraklı seyirciler için polisin gelmesiyle sahne sona ermişti. Soluğu polis karakolunda alan Asafoğulları ve karşı taraf komiserin odasında dertlerini anlatırken üzerleri dağılmış, saçları birbirine girmiş adamlar sessiz ve öfkeli gözlerle duruyorlardı. Kamer'ler ise koridorda beklemeye devam ediyorlardı.

" Benim yüzümden oldu" diye sesli bir şekilde konuştu Kamer. Zehra hemen omuzunu sıvazlayarak:

" Daha neler Kamer abimin kıskançlığından başka bir şey değil"

" Evet bence de Ömer abinin kıskançlığından başka bir şey değil" diye ekledi Sevil. Beril o anda gülmeye başlamıştı, tüm kızlar ona dönüp bakarken:

" Ne oldu Beril iyi misin?" diye yanına yaklaştı Zehra yengesinin.

" Üçü bir....nasılda kavga ettiler çocuk gibi" diye aralıklarla gülerek konuşmaya başlamıştı.

" Hele Yusuf'un hahaha yediği yumruk hahahha" Beril gülmekten konuşamazken kızlarda kıkırdamaya başlamıştı. En son hepsi birlikte gülerken Asafoğullarının erkekleri çıkmıştı odadan, şikayetçi olmamışlardı. Tek tek çıkarken kızların gülmeleriyle karşılaşmayı beklemiyorlardı. Adamlar dışarıya çıkarken Yusuf karısının yanına gelerek:

" Ne oluyor Beril" demişti.

" Hiiiççç" diyerek gülünce kızlar yine gülmeye başlamıştı. Onlara Hamza da eşlik edince en arkada dikilen Ömer'in yüzünde mimik oynamamıştı. Kamer de mahcup bir tebessümle dikilirken:

" Çok özür dilerim Yusuf abi, Hamza" dedi. Gülümsemeler son bulurken Yusuf karşısında ki kızın mahcup hissetmemesi için:

" Neden özür diliyorsun Kamer, bizde özlemişiz üçümüz bir aktivite yapmayalı uzun zaman olmuştu, değil mi Hamza" dediği anda Hamza eliyle kızarmış yanağını tutarak:

" Evet evet abi, çok özlemişiz böyle aktiviteleri" diyerek gülmüştü. Ömer kıza bakarken Zehra araya girerek:

" Anneme ne diyeceğiz" diye sordu telaşla.

" Bir şey demeye gerek yok, ben anlatırım" dedi Ömer çıktığından beri ilk kez konuşunca Kamer yüzüne bakmıştı karşısında ki adamın. Onunda dudağı mı patlamıştı yoksa, dudağı kızarmış diye içinden konuşmuştu. Yusuf etrafına bakıp:

" Neyse hadi çıkalım buradan onu evde düşünürüz, bize gidelim bugün" demişti. Beril de eşini onaylayarak:

" Evet evet bize gidelim en azından kendinize gelin" demişti. Hamza da:

" O zaman biz de evimize gideli sabah kahvaltıda buluşalım" demişti. Sevil de kocasını onaylarken Ömer:

" Ben eve gideceğim" demişti.

" Olmaz Ömer bu halde gece gece annem görmesin" demişti Yusuf. Zehra abisinin yanına gelerek:

" Tamam konu kapandı Yusuf abimlere gidiyoruz, sabahta kahvaltı da buluşuyoruz" diyerek Ömer'in koluna girmişti. Kamer elinde ki çantayı sıkarak ne denilirse uyum göstermekten çok bunaldığını hissetmişti ama bu gece onun sahneye çıkmasıyla kötü bittiği için bir şey diyememişti.

HAYATIMIN ANLAŞMASI (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin