HAYATIMIN ANLAŞMASI (Tamamlandı)

Bölüm 23

SELAMÜNALEYKÜM.......

YORUMLARINIZI VE OYLARINIZI GÖRMEK BENİ ÇOK MUTLU EDİYOR. ÇOK TEŞEKKÜR EDİYOEUM HEPİNİZE... OKUYAN HERKES ŞU ANDA HİKAYEYİ EN YAKIN ARKADAŞINA ATSA VE DAHA DA BÜYÜSEK ÇOK GÜZEL OLMAZ MI ☺

"Kabul Ediyorum" diye bir anda söyleyivermişti Kamer sonunu düşünmeden. Ömer karşısında ki kızın aniden bunun için aramasına şaşırmakla beraber söylediği cümle ile beraber nutku tutulmuştu sanki. Kamer'in yaptığı çıkışı hatırlayıp öksürerek boğazını temizlerken Kamer telefonun ucunda sessizce bekliyordu.

" Neyi kabul ediyorsun" diye ciddi bir ses tonuyla konuşmaya başladığında Ömer, Kamer sesinin titremesine engel olamayarak 

" Sizin... yani..bana .....otoparkta söylediğiniz şeyi kabul ediyorum"

" Numaramı neden silmedin"

" Efendim?"

" Bana ne demiştin hatırlıyor musun, numaramı sil evlenmeyeceğim"

" Ben.... tamam o zaman kusura bakmayın hata yaptım sizi aramakla" 

deyip tam kapatacakken Ömer şu anda Kamer'in kendisine muhtaç olmasından zevk alıyordu. Kamer'e annesine verdiği yemin yüzünden yalvarmak asla ama asla Ömer'e göre değildi. Sandalyesinde yüzünde zafer kazanmış bir edayla otururken bir anda Kamer'in kapattığını duyunca tekrar dişlerini sıkmıştı tüm çenesi gerilirken sakallarını sıvazladı sinirle.

Kamer ne yaptım ben ya yağmurdan kaçarken doluya mı tutulacaksın sen ah akılsız kız diye kendi kendine hayıflanırken telefonuna gelen mesajla söylenmeyi bırakmıştı.

" Yarın sabah saat 10:00'da göndereceğim konumda ol"

Mesaj bu kadardı ve Ömer atmıştı. " Sen kendini ne zannediyorsun ya, off ben ne yapacağım Allah'ım nasıl bir şeyin içine düştüm bana yardım et" diye kendiyle konuşup telefonun ekranına bakıyordu.

Söz günü gelip çatmıştı. Evde büyük bir hazırlık sabah namazıyla birlikte başlamıştı, büyük bir ağanın sözlenmesi demek tüm memleketin haberdar olması demekti. Kamer de sabahın erken saatlerinde beri ayakta olmasına rağmen stresi daha başkaydı, Ömer'den gelecek mesajdı.

Ömer gece Kamer'den sonra İbrahim'i aramış ve evlilik anlaşması için bir protokol hazırlatmasını istemişti. İbrahim şaşkınlıktan küçük dilini yutsa da arkadaşının dediğini yapıp sabah saatlerinde hazırlattığı protokolü Ömer'e ulaştırmıştı. Ömer de her ne kadar bir iş anlaşması gibi düşünse de Alya dan sonra bir kadınla adının yan yana gelmesine bile katlanamıyordu. 

Kamer odasını temizlemiş otururken telefonuna bir mesaj gelmişti. Ömer buluşacakları yerin konumunu atmıştı kendisine işte şimdi Kamer için macera başlıyordu. Hazırlanıp çantasını da alıp evden çıkacağı sırada annesi yolunu kesip "hayırdır nereye" dedi yine kaçtığını düşünerek kızının. " Okula anne acil bir işim var" dedi Kamer gözlerini kaçırırken. Annesi kızının yalan söylediğini çok iyi biliyordu. 

" Kamer bir yere gitmiyorsun ne okulu hafta sonu hem, ben seni biliyorum kaçacak mısın yine sen"

" Anne ne kaçması ya, onu ben başında yapardım merak etme. Şimdi okula gitmem lazım yoksa diplomayı alamam benden söylemesi"

" Tamam ama telefonunu açmadığın an babanı ararım çabuk ol"

" Tamam "

Kamer Ömer'in attığı konuma geldiğinde büyük bir kafenin resepsiyonuna girmişti. " Beyefendi nasıl bir yer attıysa zaten 1 saatim yolda geçti" derken resepsiyonda ki kız "Hoş geldiniz, rezervasyonunuz var mıydı" dedi Kamer'in yüzüne tepeden tepeden bakarken. Kamer kadının bakışlarına aldırış etmeden. Kamer ilk önce ne söyleceğini bilemese de "Ömer Asafoğlu ile görüşecektim" dediği sırada kadın Kamer'i baştan aşağıya süzüp aşağılar bir şekilde "sen mi" dediği anda Kamer gözlerini devirerek " evet hanımefendi burada mı" diye ciddiyetle sordu Kamer. Kadın "bekle bir dakika" diye yine üstten bir konuşma tarzıyla içeriye haber verince aldığı yanıtla beraber "Buyurun Hanımefendi arkadaşlarımız size eşlik edecek" diyerek tavrını 180 derece çevirmişti. Kamer kadına sadece "yazık sana" der gibi bir bakış atarken insanları kılık kıyafetine göre yargılayan bu insanların hala var olabilmesine üzülmüştü.