SELAMÜNALEYKÜM.......
Biliyorum uzunca bir ara oldu ama Ömer ve Kamer beni çağırdı tekrardan bende kıramadım ☺☺
Okuyan, oy veren, yorum yapan, beni merak eden herkese çok teşekkür ederim. Ben yarım kalmış şeyleri sevmem ama yarım bırakmak zorunda kalmıştım. Dönüşümü kutlamalıyız bence bu yüzden oy ve yorumlarda buluşalım ♥♥♥♥♥♥♥
Bu arada yorumlarınızı ve düşüncelerinizi okumayı çok özledim :)
♥ Bu bölümün şerefine her okuyucumdan kitabı bir arkadaşına hemen şimdi göndermesini de çok rica ediyorum ♥
Ömer giden kızın koluna sarılmıştı ama bunu bilinçsizce yapmıştı sanki. Kamer ona öylece bakarken Gül de geriye çekilmişti, ilk önce Ömer'e bakmıştı sonra da Ömer'in baktığı yere. Ömer boynundan ellerini çeken kızdan bir adım uzaklaşarak Kamer'i kendisine çekmişti. Gül boğazını temizlerken onları izlemişti. Kamer Ömer tarafından çekilirken ona öyle bir bakıyordu ki ne bakışıydı bu böyle, niye çekmiyordu kolunu, o mu karar verecekti gidip gitmeyeceğini. Bu düşüncelerde boğulurken Ömer ile gözleriyle konuşuyorlardı sanki. Sessizliği ilk bozan Gül olmuştu.
" Ömer....Halam iyi mi?"
" Evet daha iyi Gül" dedi sadece Ömer ama kaşları çatıktı. Kamer öylece dikilirken Gül elini uzatıp;
" Gül ben, siz de...." dedi ama Ömer hemen lafa girdi;
" Kamer.....eşim" bu sözü iki kızda beklemiyordu ki Ömer'e bakışları aynı anda Ömer'in kara gözlerinde buluşmuştu.
" Anladım. Demek o kız sezsin.....Ömer'imizi nikah masasına oturtan kız"
Kamer artık kıza bakıp;
" Evet Kamer ben, sadece Kamer" demişti. Bu "sadece" kelimesine Ömer hırsla baksa da bir şey dememişti.
" Siz hasret giderin benim halletmem gereken bir kaç şey vardı" diyerek odadan çıktı Kamer hızla ama arkasından hızla gelen adamı farketmemişti.
Kamer hızla koridorda yürürken Ömer de kızın peşinden hızla yürüyordu.
" Bekle" dedi o baskın sesiyle. Kamer arkasından gelen adamın sesiyle koşar adım yürümeye başlayınca;
" Kamer" diye daha yüksek bir sesle konuştu Ömer.
" Ne var" diye döndü Kamer hırslıydı bu kez.
" Nereye" dedi Ömer tüm ciddiyetiyle.
" Seni ilgilendirmez" dedi Kamer de bir çırpıda.
" Ne demek beni ilgilendirmez" diye kaşlarını çatmıştı Ömer.
" Basbayağı seni ilgilendirmez, ben buraya Züleyha hanımı görmeye geldim" deyince Ömer bu kez daha da çatmıştı kaşlarını, duruşunu dikleştirmişti.
" Soyadın Asafoğlu olduğu sürece beni ilgilendirir" deyince bu sefer de Kamer öfkelenmişti.
" Şuan seninle konuşmak istemiyorum. Sen git misafirlerinizle ilgilen" deyip arkasını dönmüştü. Ömer kızın nereye gittiğini öğrenmeden bırakmayacaktı. Kolundan tutunca Kamer;
" Yetti artık her seferinde kolumdan tutup beni çekmenden tamam mı? Nereye gittiğimi çok mu merak ediyorsun Zeynep'e. Zaten anlaşmada bitti artık ben yokum" dediği anda Ömer kızı bırakmıştı.
" Tamam" demişti sadece. "Doğan bırakacak seni" deyip arkasını dönmüştü bu kez uzun koridorda yürüyen Ömer'di.
" Gerek yok" diye bağırmıştı Kamer ama bir tepki beklemişti adamdan. "Tamam" demişti sadece. Kapıya doğru geldiğinde Doğan'ı görmüştü genç kız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYATIMIN ANLAŞMASI (Tamamlandı)
ChickLitKamer ailesiyle yaşayan çok iyi bir üniversitede son sınıf mühendislik öğrencisiyken kendisi için ilk kez büyük bir karar vermek ister ancak bu kararı ailesi onaylamamaktadır. Aklının ucuna dahi gelmeyecek bir anda kaderi ona büyük bir tevafukla bir...
