HAYATIMIN ANLAŞMASI (Tamamlandı)

Bölüm 3: "YOLCULUK"

Selamünaleyküm sevgili okurlarım. Artık hikayeme ısındığınızı düşünüyorum ve çok değerli düşüncelerinizi merakla bekliyorum. Sevgiyle kalın.....  

Ali Bey yemek masasının bir ucunda oturmuş, yanında Hamza ve Yusuf karşılıklı bir şekilde yerlerini almıştı. Hamza'nın yanına Zeynep, Zeynep'in yanına da Kamer oturtulmuştu. Züleyha hanım ise masanın diğer ucunda eşi Ali beyin tam karşısına Kamer'in soluna oturmuştu. Züleyha hanımın solunda ve Kamer'in tam karşısında ise Ömer yerini almıştı. Yusuf ve Ömer'in ortasındaki sandalye boş kalmıştı ve Kamer ile Ömer karşılıklı denk düşmüşlerdi koskoca masada. Kamer boş koltuğa bakıp " bu neden karşıma geçti ki, gitsin boş olan kısma otursun" diye içinden düşünürken Züleyha hanım Kamer'in baktığı yöne bakarak sanki genç kızın aklını okumuş gibi " orası kızım Zehra'nın yeri, iki abisinin tam ortasında oturmayı çok seviyor çocukluğundan beri, şuan kuzeni ile İngiltere de bu hafta sonu dönecek İnşaAllah "dedi. Kamer kadının onu izlediğinin farkına vararak "anladım" der gibi tebessüm etti, utanmıştı.

Bu sırada masadakilerin aksine Ali bey eşinin bu kıza karşı  farklı bir şeyler  hissettiğini ve tanımak istediğini fark etmişti. " Eee kızlar sizler okuyor musunuz " dedi Ali bey çorbalar servis edilirken. Zeynep heyecanla konuşmaya başladı " Evet efendim ikimizde inşaat mühendisliği son sınıf öğrencisiyiz, hem ben aynı zamanda genel müdürlüğünüz de çalışan Halil Saatçi'nin kızıyım " dedi. Ali bey de " oo demek Halil'in kızısın, gözüm bir yerlerden ısırıyordu sanki seni , ayrıca inşaat mühendisi olmanıza çok sevindim mezun olunca bizim şirkete de bir uğrayın isterim" dedi tüm sakinliğiyle. Zeynep'in çenesi açılmış konuşmasına devam ederken " Kamer aynı zamanda Mimarlıktan çift anadal yapıyor" diyerek arkadaşını övmeye başlamıştı ki Kamer 'in alttan genç kızın bacağını dürtmesi bir oldu.  Öyle mi MaşaAllah kızım zorlanmıyor musun" dedi hemen Ali bey.  " Yok, yani ben okumayı seviyorum zaten şuan da tek görevim okulumu başarılı bir şekilde bitirmek, bende bunun için çaba gösteriyorum" dedi Kamer kendinden emin bir tavırla. Bu cevap Ali beyin de  hoşuna gitmiş olacak ki gülümsedi  yemeğinden bir kaşık alırken.

Masada konuşmalar yapılırken  Ömer de tam karşısına oturmuş bu kıza bakıyordu konuşurken, kız yanlışlıkla bile karşısına bakmadığı için hiç çekinmiyordu. Hamza ise abisinin bakışlarını fark etmiş ve şaşırmıştı. Ömer'in bir kıza ilk kez dikkatli bir şekilde on saniyeden fazla baktığını görmüştü. Elbette bakardı ancak öfkeli olurdu hep o anlarda ama şimdi nötrdü gözleri, sinirlenince boynunda çıkan damar da yoktu.

Yemekler yenip aile üyeleri masadan kalkmaya hazırlanıyordu. Kamer  önüne gelen yemeklerin hiç birini yiyememişti bile doğru düzgün, Züleyha hanımın tüm ısrarlarına rağmen bir iki lokma alıp bırakıyordu. Çok gergin ve hiç istemediği bir ortamdaydı hele ki karşısında ona bağıran Ömer'i görmek onu öfkelendiriyordu. 

Salona geçerken Kamer Zeynep'e " hadi artık gidelim saat de geç oldu" dedi bıraksa daha oturacaktı arkadaşı. Züleyha hanım devreye girerek "kızım ailene söz verdim seni emniyetli bir şekilde evine ulaştıracağım diye o yüzden sizi oğlum Ömer bıraksın evlerinize" dedi sırtını sıvazlarken genç kızın. Kamer bu sefer Zeynep'i beklemeden  "Hayır!" dedi salondakilerin de beklemediği bir çıkışla. "Yani bir taksi bile yeter efendim, kimse zahmet etmesin " diye devam etti Kamer biraz önceki çıkışını toparlamaya çalışarak. Ömer bu duruma sinirlenmişti " Benim işim var anne , şoföre söyle bıraksın" dedi Kamer' e bakarak. Züleyha hanım iki inatçı genç karşısında kocasından medet umarcasına Ali beyin gözlerine bakınca devreye Ali bey girdi. Ömer misafirlerimizi ancak sana emanet ediyor annen görmüyor musun, hadi oğlum kızları evlerine ulaştır" dedi. Ömer için de Kamer içinde söz söyleme ve itiraz edebilme hakkı tanımıyordu adamın sesi.