HAYATIMIN ANLAŞMASI (Tamamlandı)

Bölüm 9

SELAMUNALEYKÜM......

YENİ YAYINLADIĞIM KISA ÇALIŞMAM "BENDE Kİ SANA ELVEDA" KİTABIMI DA OKUMAYA DAVETLİSİNİZ......

Zehra Kamer'i tüm dikkatiyle izlerken adının seslenmesiyle kızların arkasında duran adama baktı. "aaa İbrahim.... İbrahim abi sen burada ne yapıyorsun" dedi büyük bir heyecanla. Zehra'nın varla yok diye anlattığı ikilemiydi İbrahim. Abisinin en yakın dostuydu, o da dünyada adam kalmamış gibi ona vurulmuştu. "Nasılsın, asıl senin ne işin var burada" dedi İbrahim gülümsemesini yüzüne yerleştirerek. "Ben arkadaşlarımla bir şeyler içmeye geldim, otursana sende böyle ayakta kaldın" dedi yüzündeki heyecanı kızlar çoktan anlamıştı. Zeynep Kamer'i dürterken Kamer hiç oralı olmuyordu. "Rahatsız etmeyeyim hanımları siz oturun" dedi İbrahim kızlara bakarken. Zehra da kızlara bakınca Zeynep dayanamayıp "ne rahatsızlığı lütfen buyurun" dedi. İbrahim " e peki o zaman size eşlik etmek benim için büyük bir zevk deyip Kamer'i tam karşısına Zehra'nın da yanına oturdu. Zehra bakışlarını çekemeyerek İbrahim'e kızları tanıtmaya  başladı " Zeynep ve Kamer İnşaat Mühendisliği bölümünde okuyorlar" dedi. İbrahim kızlara bakınca Zeynep "memnun olduk" dedi arkadaşının da yerine konuşurken. Kamer bu sırada rahatsız olmaya başlamıştı, yine değişik bir his göğsünün ortasına çökmeye başlamıştı. Bu hissi ikinci kez yaşıyordu eline telefonunu alıp saatine baktı. Bu arada Zehra İbrahim'e sipariş vermesi için ısrar ediyordu. İbrahim karşısında oturan kızın kendisini bu kadar görmezden gelmesini kendine yedirememişti sanki, arada kaçamak bakışlar atarken kahvesini söylemişti çoktan. Masa da sohbete başladıkları sırada  "Sen de buranın müdavimi mi oldun abin gibi" dedi İbrahim Zehra'ya bakarken. Zehra "tabi tabi sizden fırsat kalırsa biz de müdavim olabiliriz" dedi gülerek. Zeynep hangi abisi acaba Ömer mi diye düşünürken Kamer arkadaşının ayağına vurdu hafifçe. Zeynep kafasını çevirip Kamer'e bakınca Kamer gözleriyle "hadi gidelim" diye hareket yapmıştı. İbrahim ve Zehra sohbet etmeye devam ederken Zeynep ve Kamer sessiz  bir savaşa girmişlerdi. Kamer itiraz eden arkadaşını ikna etmek için ayağına bir vuruş daha yaptığında Zeynep "hıııı" diye bir ses çıkardı. Masadakiler de onlara dönünce "kramp.....kramp girdi sanırım" dedi Zeynep. Kamer gülümsedi arkadaşının bu haline " ben bir lavaboya gitsem iyi olacak hadi Zeynep" dedi. Zeynep arkadaşını çok iyi tanıyordu onu orada zorla da olsa ikna edip götürecekti kalkmamak için "ben.... çok kötü kramp girdi sana Zehra eşlik etsin" dedi, bu ortamı şu anda terk etmek istemiyordu Zeynep. Zehra "tamam tabi ki de, hadi Kamer" dedi ayaklanırken ama Kamer arkadaşından bu atağı beklemiyor olacak ki dikildiği yerde kalmıştı. Zorla da olsa konuşmaya devam etti "yok sen hiç rahatsız olma ben gelirim birazdan " dedi ve masayı Zeynep'e kötü kötü bakarak terk etti.

İbrahim telefonu açtığında "alo, yok orda oturmadım bu gün tam arkaya doğru gel. Zehra ile karşılaştım, tamam görüşürüz" dedi ve kapattı. Zehra merakla "kim aradı" dedi. "Sence, sevgilim" dedi ciddiyetle. Zehra'nın yüzü düştü sanki o an Zeynep anbean kızın mimiklerindeki hızlı değişimleri izlemeye koyulmuştu. "Buraya mı geliyor" dedi bu kez daha tok bir sesle Zehra. Evet şimdi gelir hatta hah geldi dedi ve elini yukarıya kaldırıp yerini belli etmeye başladı. Zehra gözlerine çöken bir hüzünle İbrahim'in baktığı yöne kafasını çevirince gelen kişinin bir kız olmadığını gördü. Gelen kişi "sen beni mi kandırıyorsun" dedi Zehra İbrahim'e dönerek. "Hayır Ömer benim en yakın arkadaşım daha fazla takılırsak sevgiliden farkımız kalmayacak" deyip gülmeye başlayınca Zehra da içini kaplayan buhrandan hızla kurtulup gülmeye başladı.

Zeynep hala karşısında ki adamın ağzından çıkan sözleri idrak etmeye çalışıyordu. Ömer mi demişti o, "biliyordum işte hissetmiştim bir dakika ama bu tipim Allah'ım kılık kıyafetime bak ya ne kadar da bahtsızım" diye içinden binlerce düşünce geçirirken Ömer yanlarına çoktan gelmişti. "Neye gülüyorsunuz" dedi her zaman ki çatık kaşlarıyla. Zehra abisine bakıp "abi hoş geldin ama bu arkadaşın varya seni çok kötü tanıtmaya başladı" dedi şikayet edercesine. İbrahim ellerini havaya kaldırarak "ben bir şey demedim" dedi güldü ve Zehra'ya dönüp "aramızda sır" dedi gözünü kırparak. Zehra'nın yüzü çoktan kızarmaya başlamıştı bile. Ömer masanın diğer köşesinde ki kızı görünce anlamsızca baktı "ne işi var burda" dercesine. Zehra şuan burda neden olduğunu hatırladı o an işte mükemmel bir fırsat yakaladım der gibi "abi Zeynep" dedi ve tanıştırmaya devam etti. Zeynep hemen ayağa kalkarak "biz tanışmıştık aslında hatırlarsanız" dedi ve elini uzattı "Zeynep" diye tekrar tanışma faslını kendi yaptı. Ömer karşısında ki kızın elini memnuniyetsizce mecburen sıkmıştı. "Otursana" dedi Ömer'e İbrahim sanki yerleşmişti masaya.