Bu gece buraya, bu düğüne nasıl gelmiştim anlamadım. Hepsi Zeynep yüzündendi gerçi benimde kafamı dağıtmam lazımdı, bıkmıştım her gün evde Miroğulları'nın konuşulmasından. Sürekli bunları düşünürken buluyordu Kamer bu kalabalıkta kendini. Kocaman bir sarayda evleniyordu Hamza ve Selin. Kamer düğünün eğlence saatlerinde lavaboya gitmişti. Züleyha hanımın da lavaboda olduğunu görünce selam vermişti şalını düzeltirken. "Nasılsın kızım " dedi Züleyha hanım. Kamer lavabodan çıkan başka bir konuğun kapıyı kapattığını görürken aynadan "İyiyim siz nasılsınız, yoruldunuz mu " diye kadının yanına yürüdü. Züleyha hanım kendisine gelen Kamer'in elinden destek alarak "Kamer ben senden bir şey istiyorum kızım, seni araştırdım seni ilk gördüğüm anda sana kanım kaynadı. Seni Ömer için düşündüm hep" derken soluk soluğa kalmıştı. kamer karşısında konuşmakta güçlük çeken kadına bakarak "Züleyha hanım siz iyi misiniz, çıkalım burdan " deyip kadının koltuğunun altına girdi. Züleyha konuşmasına devam etmek için nefesini çekti zorla bu sırada telefonu çalmaya başladı. Züleyha hanımın gözleri yukarı kaymaya başlamıştı nefes alışverişi düzensizleşmişti. Kadın ayakta bile duramaz olmuştu. Kamer kadını yere oturtturup kapıyı açmaya gittiğinde kapının açılmadığını gördü. Kapıyı yumrukladı ama ses yoktu. Züleyha telefonunu açtığında "Kamer sen konuş" diyerek nefesini son kez çekti kadın. Kamer hızla telefona sarıldığında "biz tuvalette mahsur kaldık , Züleyha hanım iyi değil" deyince telefonun ucundaki Ömer hızla tuvaletlerin olduğu yere koştu. Kamer bu arada kapıyı tekmeliyor yardım istiyordu ama kimse gürültüden duymuyordu. Son kez "Kimse yok mu" diye bağırınca bir ses bağırdı. " Çekil kapının arkasından" Kamer çekilip Züleyha'nın yanına koştu. kadının bilinci yarı açıktı. Ömer bir kaç kez denedikten sonra kapıyı kırıp içeri girdiğinde annesini yine bu kızın kollarında yarı baygın görünce hızla yanlarına koştu.
" Anne , ne oldu burada"
Züleyha hanım oğlunun sesiyle kapanan gözlerini aralayıp karşısında gördüğü manzara karşısında gülümsedi.
"Oğlum... ben...." kesik kesik konuşurken Ömer annesini kucaklamak için hareket etti ama Züleyha hanım oğlunun elini alıp kendisini tutan Kamer'in elinin üzerine koydu. İki gencin eli de üst üste en üstte de Züleyha hanımın eli vardı onları tutuyordu.
"Ömer benim zamanım doldu oğlum, bana söz ver bu kızla evleneceksin senden son dileğim bu" deyince Kamer şoka girmişti. "Kızım, belki de son sözlerini söyleyen bir kadınım şu an ne olur oğlumla evlen, onu sana emanet ediyorum " deyince iki genç de şaşkınca kesik kesik konuşan kadına bakıyordu.
"Anne hadi seni hastaneye götüreceğim bırak elimi" dedi Ömer elini çekmeye çalışırken.
" Sizden benim üzerime yemin etmenizi istiyorum" deyince Ömer yalvaran annesinin durumunun iyice kötüye gitmesinin acısıyla elini bırakmayan kadına "Anne bırak elimi iyi değilsin" dedi. "Yemin et dedi Züleyha hanım, sanki tüm gücünü elleri birbirine kenetlemek için harcıyordu.
Ömer annesinin gözlerinin solduğunu görünce "Yemin ederim anne ben bu kızla evleneceğim, sen de söz ver iyi olacaksın" deyince Züleyha hanım ellerini gevşeterek gözlerini kapattığında yüzünde bir gülümseme vardı.......
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYATIMIN ANLAŞMASI (Tamamlandı)
Chick-LitKamer ailesiyle yaşayan çok iyi bir üniversitede son sınıf mühendislik öğrencisiyken kendisi için ilk kez büyük bir karar vermek ister ancak bu kararı ailesi onaylamamaktadır. Aklının ucuna dahi gelmeyecek bir anda kaderi ona büyük bir tevafukla bir...
