HAYATIMIN ANLAŞMASI (Tamamlandı)

Bölüm 15

SELAMÜNALEYKÜM.......

Zehra eve geldiğinde üzüntüsünü annesinden saklamak için odasına kapatmıştı kendisini. Akşama kadar odasında kalmıştı ve bu süre zarfında da Kamer için başvuru formunu hazırlayıp kendi hocasına iletmişti. Akşam çöküp yemek için çağırılınca aşağıya inmişti hiç istemeyerek de olsa. Masa da oturan abisini görünce kafasını çevirdi ve "hoş geldiniz" dedi babasına dönerek. Babasının yanına oturdu bugün Zehra Ömerle arasına mesafe koyarak. Hamza şaşırarak" ne o aranıza kara kedi mi girdi " dedi gülümseyerek. Zehra "bu gün babamın yanında oturmak istedim" dedi tüm suratından moralinin bozuk olduğu okunuyordu. Züleyha hanım çocukları arasında ne olduğunu anlamadı ama masada gerilmemek adına da soru sormadı. Hamza ya dönerek konuyu değiştirdi.

" Oğlum, yarın Selin ile kına elbisesinin provasına gideceğiz, sen de gelecek misin"

" Evet anne ben bırakacağım sizi, oradan sonra da bir yemek yeriz" 

" Çok iyi düşünmüşsün oğlum" 

Masa da düğün sohbetleri konuşulurken Ömer yemeğini keserken Zehra'ya yan yan bakmıştı. Ali bey oğlunun bakışlarını ve kızının suratını gördükçe eşinin üzüldüğünün farkındaydı. Onlarla konuşsa işler daha fazla büyür diye konuyu açmadı ama gerilmişti o anlarda.

Kamer eve gittiğinde masasının üzerinde derslerine koyuldu. Telefonuna gelen mesajın mutluluğu kaplamıştı içini. Zehra hazırlayıp gönderdiği mailin fotoğrafını atmıştı genç kıza. Kamer bu gün olabildiğince gözlerden uzak durmaya çalışıyordu. Akşam olduğunda yemek sofrasını hazırlamak için odasından çıktığında babaannesinin telefonda konuştuğunu duydu. 

" He vallah, bizde çok memnun oluruz bekliyoruz , Allah'a emanet olun"

Bu konuşmanın sonuydu sadece. Artık sadece planlarını hızlandırmanın peşindeydi Kamer yoksa ağlamayla bir şey başaramayacağını anlamıştı. Hızla sofrayı kurarken Babaannesinin laf sokmalarına da kötü bakışlarına da aldırış etmemişti. Babası da gelince hep birlikte sessizce yemeklerini yemişlerdi ve hızla çay servisleri yapılmıştı. Kamer yine bulaşıkların başına geçtiğinde içeridekilerin konuşmalarını duymaya başlamıştı. Babaannesi:

" Mehmed, aradım ben bu gün, babana dua et kıza bakmaya gelecekler bu 1 hafta içinde"

" Anne , acele etme bak kız okul okuyor "

" Ne okulu oğlum, ne geldiyse başına bu kızı oralara gönderdiğinden geldi. Bak Güneş'e edebiyle evde oturuyor" deyince Kamer sinirinden güldü  mutfakta.

" Anne ben artık bir şey demiyorum sana sen ne dersen o olsun ama o kadar sene emek verdi, diplomasını alacak benim de son sözüm bu"

Kamer mutfağa giren annesini görünce "Allah razı olsun ya" dedi sinirle. Annesi Meryem hanım ise eliyle sus işareti yaparak kızının yanına sokuldu.

" Aklını kullan kızım, bak zengin insanlarmış hem de ne zengin. Dün halanların suratını görmedin mi. Allah'ın sevgili kulusun vallahi"

" Anne ben sana laf anlatmaktan yoruldum, o yüzden sen de bildiğin yoldan devam et "

Meryem hanım kızına sessizce baktı sadece. Biliyordu Kamer'in zengin koca gibi bir hayali yoktu, hiç de olmamıştı. O başarılı bir mühendis olup kendi şirketini kurmak istiyordu. Kamer elelrini yıkayıp çıktı mutfaktan.

Ömer Zehra'nın odasına girmişti. Zehra " çıkar mısın abi" dese de Ömer kapıyı kapatmıştı bile.

" Evet abi"

" Zehra bu günkü tavrın için bir şey demeyecek misin"

" Abi. bak lütfen" dedi Zehra abisinin odadan çıkmasını isteyerek kapıya doğru yöneldi.