SELAMÜNALEYKÜM.......
Kapıya bakan gençler karşısında Zehra'yı görünce üzerlerinde ki ilk şoku atmışlardı. Zehra kapıyı açtığında karşısında abisinin Kamer'e su içirdiğini görünce kızarmış gözlerini ovuşturdu hayal gördüğünü düşünerek, sonrasında hemen geri çekilen abisinin hareketiyle yanılmadığını görünce konuşmaya başladı sesi şaşırmış çıkarken.
" Kamer.... Nasılsın" dedi.
" B-ben öksürmeye başlayınca Öme- yani o su verdi bana" diye telaşla kendini açıklamaya başladı Kamer. Ömer çoktan Zehra'nın yanına gelmişti ve saçmalayan kızı izliyordu. Zehra
" Sen iyi misin bayılmışsın"
" Evet ben çok stres oldum galiba kusuruma bakmayın sizide meşgule ettim bu durumda"
" Hayır öyle bir şey olabilir mi Kamer, sen olmasaydın annemin yanında ona ne olurdu kim bilir. Çok teşekkür ederim"
" Ben ne yaptım ki Zehra, şimdi nasıl Züleyha hanım"
" İyi olacak inşallah ben çıkayım artık annemi odaya alacaklar abi" diyerek Ömer'e döndü bu sefer de . Ömer "hadi çıkalım " diyerek kapıyı açtığında Kamer arkalarından bakıyordu.
" Suyu onun elinden niye içiyorsun aptal kız" diye kendine kızmaya başlamıştı.
Kamer hemşirenin kontrolü sonrası odada kendini toparlayıp dışarı çıkmak için ayağa kalktığında telefonunu aradı ancak bulamadı yanında. Sonra Ömer'in arabasında kaldığını hatırladı. Koridora çıktığında Züleyha hanımın ilk önce alındığı koridora baktı ama kimseleri göremedi. Bir yabancı gibi ürkek adımlarla koridorda yürürken Zehra'nın "annemi odaya alacaklar" sözü geldi aklına.
" Off ne yapacağım ben, şimdi oraya gitsem bir dert gitmesem annemler aramışlardı şimdi evde kıyamet kopmak üzeredir " diye düşünürken onunla ilgilenen hemşire arkadan gelip omuzuna dokunarak "Üst kattaki odaya alındı Züleyha hanım isterseniz çıkabilirsiniz" dedi. Kamer "teşekkürler" deyip asansöre yöneldiğinde asansörün açılmasıyla içeride Ömer'i gördü. Ömer de annesi odaya alınınca yanında durmuş sonra da annesini öyle görmek kalbine acı vermeye başlayınca aklına Kamer gelmişti. Genç kıza bakmak için aşağıya inerken " sonuçta bizim himayemizde bakmalıyım" diyerek kendini kandırmaya başlamıştı. Asansör açılınca karşısında Kamer'i görünce duraksadı aynı Kamer'in duraksadığı gibi. Asansör tam kapanacakken Ömer elini uzatarak " binmiyor musun?" dedi suratında hiç mimik yoktu. Kamer o an sanki bu komutu bekliyormuş gibi adımını asansörün içerisine atarak yalnız adamın yanına bindi.
Asansör hareket ettiğinde Kamer zemin kata basmıştı, Ömer'e telefonunu almak istediğini söyleyecekti ama söyleyemiyordu. Garip bir his vardı genç kızın kalbinde, bu hissi anlamaya çalışırken asansör bir alt katta durmuştu. Kalabalık bir grup binince Kamer arkada dikilen Ömer'in yanına kadar geri geri adımlamak zorunda kaldığında Ömer yeni ayılan kızın fazla kalabalık olan asansörde ki kızaran yanaklarına odaklanmıştı.
" İyi misiniz" dedi bir kadın Kamer'in kızaran yanaklarını görünce. Kamer kolları artık birbirine yapışan Ömer'e dokunmamak için kendisini kasmaktan duymamıştı kadını. Ömer bu kez genç kıza " İyi misin" diye sorduğunda Kamer irkilerek "iyiyim" dedi bir çırpıda. Asansör durduğunda herkes inmişti. Kamer önünde yürüyen adama artık ne istediğini söylemeliydi. "
" Pardon, bir dakika " diye seslendiğinde ağır adımlarla yürüyen Ömer durmuştu. Kamer yanına geldiğinde konuşmaya devam etti.
" Benim telefonum ve çantam sanırım arabanız da kaldı alabilir miyim" dedi ciddi bir ses tonuyla. Ömer genç kızın değişken ses tonu ve ruh haline bakıp kafasını salladı. "Otoparka git orada arabam bekle beni" dedi Ömer. Kamer şimdi sinirlenmeye başlamıştı, otopark da en aon bu adamla neler yaşamıştı hepsi sanki gözünün önünde canlanmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYATIMIN ANLAŞMASI (Tamamlandı)
ChickLitKamer ailesiyle yaşayan çok iyi bir üniversitede son sınıf mühendislik öğrencisiyken kendisi için ilk kez büyük bir karar vermek ister ancak bu kararı ailesi onaylamamaktadır. Aklının ucuna dahi gelmeyecek bir anda kaderi ona büyük bir tevafukla bir...
