Hepinize merhabalar. Bu yorumu kitabımın şu sıralar (06.05.2024) yükselişe geçtiği tarihlerde yazmak istedim. İlk kez benim hikayemi okuyacak MühendisYazar kimliğim ile benim hikayelerime şans veren tüm okur yoldaşlarıma çok teşekkür ederim ♥.
İlk bölümü düzenleyip yeniden paylaşmak istedim çünkü gerçekten bu sıralar çok fazla yeni arkadaşım kitabımı okuyor ve ilk bölüm daha düzenli ve özenli olsun istedim.
Bu hikayem gerçek bir hayat hikayesinden esinlenerek (birebir aynı da olabilir sonuçta ipucu kullanıcı adım :) ) yazdım. Umarım beğenirsiniz, arkadaşlarınızla paylaşırsınız ve bizim gerçek dünyamıza onları da davet edersiniz.
Benimle kalın, sağlıcakla kalın, mutu hikayeleriniz olsun kendinizin başrol olduğunu sakın unutmayın. Hayatımız yan rollerde oynayacak kadar kısa seyirci olacak kadar da değersiz değil.......
İlkbahar yerini yaza bırakmaya hazırlanırken insanlarda yeni başlangıçlar yapmak için aynı uğraşı veriyordu. Sabahın erken saatlerinde yollara koyulmuş yüzlerce insan kimisi işine, kimisi okuluna, kimi de hastasına kim bilir kimi de aşığına kavuşmak için aynı amaçla bir yere varmak için çıkmışlardı evlerinden.
Bu kalabalık şehrin içerisinde bir yerlere varma telaşı içinde olanlardan yalnızca bir tanesiydi Kamer.
Hayatının son olmayacak ama çok da önemli bir bitiş evresinde yeni bir başlangıç dönemecine girmek üzereydi. Üniversite son sınıftı ve son aylarını yaşıyordu. Bu onun bitişiydi ama o yurtdışında yüksek lisans yapma hedefi olan yeni bir başlangıç yapma hayali kuran bir kızdı.
Okulunun yürüme yolunda ailesinin pek de sıcak bakmadığı bu konuya onları nasıl ikna edebileceğini düşünüyordu kara kara.
Genç kızın ailesi asla izin vermiyordu yurt dışına gitmesine, orada okul okumasına. Kamer ne kadar maddi olarak yük olmayacağının sözünü verse de kendisini her türlü tehlikeye karşı koruyacağını anlatsa da ikna edici olamıyordu.
Düşüncelerle boğulmuş dalgın dalgın yürürken adının seslenilmesiyle sanki bir elin kendisini çektiğini hissetti, derin bir nefes aldı boğulmaktan kurtulmuş gibi. Yüzü ay kadar beyaz, gözleri ise o ayın parlaklığına konmuş badem gibiydi, bademin şeklini de rengini de gözlerini de yüzünde taşıyordu uzun boylu tesettürlü kız.
Arkasından koşuşturan ve gittikçe yakınlaşan ayak seslerine yine kendi ismi eşlik edince tanımıştı sesin sahibini. Son adımını atıp durduğunda yavaşça arkasını döndü.
Tam da tahmin ettiği gibi üniversitedeki ilk ve tek arkadaşı Zeynep'ti. Zeynep uzaktan "Kamer" diye bağırırken bir yandan da dur işareti yapıyordu. Kıvırcık saçları esmer teninin üzerinde ahenkle dans ederken ufak suratına takındığı gülümsemesi ile güzel bir kızdı.
Kamer'in yanına vardığında sitemle:
"Beni rezil ediyorsun bu sesimle, tüm insanlar dönüp bakarken sen yine hangi deryalarda gemini batırıyordun da beni duymuyorsun" dedi arkadaşının koluna giriverirken.
Kamer onun sözlerine alışkındı yüzündeki mutsuzluğu hiç bozmadan:
"Her zamanki mesele Zeynep, yurtdışında yüksek lisans yapma davası" diye konuştu.
"Tam benim ailemin hayallerindeki kız çocuğusun sen Kamer, okul okul okul başka bir şey bilmezler. Acaba seninle yer mi değiştirsek" dedi Zeynep kocaman gülümsemesini yüzüne yerleştirirken.
"Aslında pek de fena gelmiyor kulağa, bir süreliğine yerlerimizi değiştirebilsek çok güzel olur ama sen ne kadar benim hayatımı yaşayabilirsin orası meçhul" dedi Kamer de bu kez ay yüzüne yakışan bembeyaz gülüşüyle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYATIMIN ANLAŞMASI (Tamamlandı)
ChickLitKamer ailesiyle yaşayan çok iyi bir üniversitede son sınıf mühendislik öğrencisiyken kendisi için ilk kez büyük bir karar vermek ister ancak bu kararı ailesi onaylamamaktadır. Aklının ucuna dahi gelmeyecek bir anda kaderi ona büyük bir tevafukla bir...
