HAYATIMIN ANLAŞMASI (Tamamlandı)

Bölüm 26

SELAMÜNALEYKÜM.......

"Hayatımızın Anlaşması"

Kamer'in son sözü bu olmuştu odadan çıkarken. Zeynep arkadaşına eşlik ederken ne olduğunu sorup duruyordu. Kamer ise boş gözlerle arkadaşına bakıp "ben onunla evleniyorum Zeynep" demişti. O an Zeynep donmuştu sanki, Ömer ile ilgili hayaller kurmaya başlamıştı ama aşık değildi. Şimdi en yakın arkadaşının böyle bir şey demesi onu şok etmişti.

" Kiminle, Ömer ile mi?"

" Evet"

" Nasıl oldu bu Kamer bir anda" derken sesi titremişti Zeynep'in.

" Çok hızlı gelişti, sana her şeyi anlatacağım ama şimdi değil bana biraz zaman ver ne olur"

" Kamer eğer kaçmak için böyle bir şey yapıyorsan gerek yok benimle yaşa, ailemle sana destek olur"

 " Zeynep inan bana sana her şeyi sonra anlatacağım yanımda ol sadece senden başka kimse kalmadı yanımda"

Zeynep bir anda küçülen arkadaşına bakıp sarıldı.

" Merak etme yanındayım ben"

Klinikten sabah saatlerinde çıktıklarında Ömer sanki hiç yaralanmamış gibi güçlü bir şekilde duruyordu. Yüzündeki izlere ve yaralara rağmen hala çok yakışıklı ve erkeksi bir şekilde arabanın önünde beklerken Kamer de Zeynep ile birlikte dışarıya çıkmıştı,, üzerini değiştirmişti siyah uzun bir trenç giyinmişti, siyah bir pantolon ve siyah şal takmıştı. Kalbi yas tutan insan beyaz giyinse ne olur ki, işte onun gibi Kamer de simsiyah giyinmişti. Yüzü yerden doğrulmadan Zeynep'le beraber İbrahim ve Ömer'in yanına geldiğinde Ömer kıza öfkeyle bakmaya devam ediyordu. Onun bu mahcup tavrı Ömer'i deli ediyordu. İbrahim kızların gelmesiyle birlikte Ömer'e dönüp

" Nereye gidiyoruz" dedi

" Bize, sadece seninle" dedi Ömer Kamer'e bakarak. Kamer de İbrahim'e söylediğini düşünerek yere bakan yüzünü hiç kaldırmamıştı, aklında ailesi vardı onu bu gün ne bekliyordu hiç bilmiyordu.

İbrahim ve Zeynep Kamer'e bakarken Kamer de oluşan sessizlikle birlikte ilk önce arkadaşına sonra İbrahim'e baktı. En sonda kara gözlerini ona dikmiş Ömer'e. 

" Benimle mi" dedi şaşkınca.

" Bin hadi, kardeşim sen de Zeynep'i götür çok sağ ol" dedi Ömer ve arabasının şoför koltuğuna geçti. Kamer tereddüt etse de arkadaşıyla vedalaşıp Ömer'in arabasına ilk kez zorla olmadan binmişti. Kamer'in binmesiyle beraber Ömer gaza basmıştı.

Kamer ve Ömer yolu bitirmiş koca yalının kapısına gelmişti. Ömer tam ineceği sırada Kamer konuştu.

" Bekle, emin misin"

" İn aşağıya, emin olmasam buraya bu halde seninle gelmezdim"

Kamer yavaşça emniyet kemerini çözerken Ömer de genç kızı evin kapısının önünde bekliyordu. Kamer Ömer'in tam arkasına dikildiğinde genç adam gerilerek kapıyı çalmıştı. Kapıyı yardımcılarından birisi açtığında " Ömer bey" diye şaşkın ve korku dolu bir nida yükseltti. Yemek masasında oturan tüm aile bu sesle birlikte kulak kabarttı sesin geldiği yöne doğru tam bu sırada görüş alanlarına Ömer girdi. Zehra korkuyla "Abii, ne oldu sana " diye sandalyeden kalkarken Züleyha hanım "Oğlumm bu ne hal, sana ne oldu " yüksek ve endişeli bir sesle konuşmuştu. Ömer hemen annesinin yanına koşar adım gidip "anne iyiyim ben merak etme ve sakın üzülme"

Tüm aile üyeleri ayaklanmışken Ali bey de " bu ne hal Ömer, kim sana dokunmaya cürret eder" diye kükremişti adeta" Bu sırada evde misafirliğe gelen Yusuf ve eşi, Hamza ve eşi vardı. Hepsi birden öfkeyle dolup taşarken birden Zehra "Kamer" diye bir ses yükseltti. Tüm aile Zehra'nın baktığı yöne doğru bakarken ikinci bir şoku yaşamışlardı. Genç kızın da yüzünde darp izleri vardı, yüzünde ki parıltının esamesi bile okunmuyordu. "Ne oldu sana, sen burada....... , abi neler oldu anlat artık" derken Kamer utanç ve endişeyle dikiliyordu onlardan uzakta.