Ben 30. Bölümde Timur'un resmini katmamışım? Kafayı yedim yine.
. . .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3.120 beğenme timur.kiran ŞakŞak'ın zoruyla dedetabi izledikten sonra eve giderem @safak.nynr 2.188 yorumu gör
safak.nynr Timur sakat mısın? aybrs.smsk Yeni anlamış olman şaşırtıcı
demirdainty Dedetabi ne aq seyda Çizgi film ama adını doğru yazmamış
ela OWJOWJWOWJOQNQİ ALTİMA YAPİCAM timur.kiran BENDEEE
cemselsonsuz Açıklamaya mı gülsem, Şafak'ın teletabi izlediğine mi gülsem bilemedim. polen Askim sen direkt hesabi takipten çık
. . .
"Oradan domatesleri de uzat." Tezgahın diğer tarafında olan domates poşetini Şafak'ın yanına bıraktığımda hepsini tek tek yıkamaya başladı.
Aç olmadığımı söylemiştim ama inatla yemek yapacağını söylemiş,kolları sıvayıp kızartma yapmaya başlamıştı. Onu öptükten sonra bir şey olmamış gibi davranmak en iyisiydi yoksa utançtan yerin dibine girebilirdim.
"Onu da mı kızartacaksın?" Dedim masanın yanında duran sandalyeye oturup.
"Hayır. Sos yapmak için istedim." Evet o yemek yaparken ben oturup onu izleyecektim. Sonuçta yapmayı o istemişti. Ben aç olmadığını söylemiştim.
"Yanıma gel ve patatesleri soy." Diyerek bütün hayallerimi suya düşürdüğünde ofladım.
"Yaa Şafak sen teklif ettin. Yardım etmek istemiyorum." Dedim sızlanarak. Aslında eğlenceli olabilirdi ama yemek yapmayı bildiğim söylenemezdi ve ona rezil olmak istemiyordum.
"Sana 'Yardım etmek ister misin?' diye sormadım." Dediğinde görmeyeceğini bildiğim için sinirle yanaklarımı şişirip dil çıkarttım ve az önce oturduğum sandalyeden oyalana oyalana kalkıp yanında ki yerimi aldım.
"Az önce dil mi çıkardın sen bana?" Elimde ki patates dediği şeyin bende oluşturduğu şok etkisiyle elimden düşecekken son anda kavrayıp"Yoo." Dedim. Kısılan gözleri şüpheyle beni süzerken boğazımı temizleyip soyacak yardımıyla patatesleri soymaya koyuldum.
Ben patatesle uğraşırken Şafak domatesleri o kadar hızlı doğruyordu ki bıçağı, kesme tahtasıyla her buluştuğunda gözlerimi kırpıp açıyordum. Önümü göremediğimi anlayıp bu hareketimden vazgeçtim ve bana zorluk çıkaran sert patatesleri soymaya devam ettim.
"Soyduklarını bu tarafa doğru yuvarla." Elimde ki yeni soyulmuş patatesi ona resmen fırlattığımda ben çığlık atamadan refleksleri sayesinde yüzüne çarpmadan yakaladı.
