EPİLEPSİ

İhanet

Sadık ve kaçık okuyucularım, merhaba! Uzun bir aradan sonra -ki bunun için özür dilerim- yeniden buradayım. Farklı bir şehre taşınıyorum, bu cidden insanı yoruyor. Her neyse, finale az bir bölüm
kaldı. Bu yüzden bölümleri uzatıyorum elimden geldiğince. Bu arada bu bölümü latifeozuygur adlı okuyucuma ithaf ediyorum. Latife, Sinem seni çok seviyormuş ve bu da sürprizinin bir parçasıymış. Ve bir şey daha, can dostum Habibe'ye sonsuz teşekkürler! İyi okumalar sevgili okuyucularım!

Ilgaz salonda açtığı gözlerini etrafta gezdirdi ve daha diğerlerinin kalkmadığını fark etti. Kendini oldukça güçsüz hissediyordu, kriz sandığından daha ağır geçmişti anlaşılan.

"Uyandın mı?" diye sordu Bora başucundayken Ilgaz'ın. Ilgaz Bora'nın dizlerinde yattığını fark etti ve doğruldu.

"Salonda öylece uyuyakalmışsın, ben de yanında durayım dedim."

Ilgaz bir şey demeden yüzünü yıkamak için merdivenlere yöneldi. Bir katilin dizlerinde uyuduğu için kendinden nefret etti.

Ayağındaki sargının bir an önce değişmesi gerekiyordu ve Ilgaz bu merdivenleri çıkabileceğini hiç düşünmüyordu.

Bora birkaç saniye içinde Ilgaz'ın yanına geldi ve "Yardım edeyim mi?" diye sordu.

Tanımadığı birinden yardım istemek doğru olur muydu?

"Ilgaz yapma, onu öldürmek zorundaydım yoksa bizi öldürecekti."

"Acaba daha kaç kişinin katilisin?"

Zihninde gördüğü anılarda öldürdüğü kişinin başında ağlamıyor muydu?

Bora yutkundu ve "Ilgaz, böyle davrandıkça hiçbir şey düzelmeyecek," dedi. "Hepsi yapması zorunlu olduğum şeylerdi."

Ilgaz karşısındaki çocuğa deli gibi inanmak istiyor ve artık ona güvenmek istiyordu. Ama içindeki ses de inanmaması için yalvarıyordu sanki.

"İzin ver yardım edeyim."

Daha sonra Ilgaz'ı kucağına aldı ve merdivenleri çıkmaya başladı. Kızın zayıfladığını fark etti. Zaten minicik bir şeydi kollarında kayboluyordu sanki.

Banyonun önüne kadar kucağında taşıdı ve kapının önünde beklemeye başladı.

Yüzünü yıkadıktan sonra havluyla kuruladı ve banyodan çıktı. Bora'ya bakmadan "Azralar nerede?" diye sordu.

"Evde yemeklik bir şey yokmuş, alışverişe çıktılar."

Telefonu çaldığında arayanın Azra olduğunu fark etti ve açtı.

"Efendim Azra?"

"Sizin eve Konsey üyeleri geldi, pek hoşlanmadım bu durumdan,haber vereyim dedim."

"Tamam," dedi düşünceli bir sesle. "Siz onları izleyin, biz de birazdan geliyoruz."

***

Evin arkasından dolandılar ve Ilgaz'ın odasında bulunan balkonun altına geldiler.

"Buradan ne konuştukları duyamayacağımız için balkondan tırmanmamız gerekiyor."

Bora her katta bulunan balkonlara baktı, neredeyse balkonun içine kadar girecek ağacın dallarına baktı, ağacı kullanarak tırmanabilirlerdi.

"İlk önce sen çık, sonra ben gelirim, bana yardım edersin hem."

Bora başını salladıktan sonra balkona kadar çıkan ağaca baktı. Ağaca bir şekilde çıktıktan sonra ağacın dallarından balkonun demirine tutundu. Ayağını balkonun boşta kalan yerine koydu ve bacağını elini koyduğu yere attı. Diğer bacağını attıktan sonra sonunda balkondaydı.