EPİLEPSİ

Yardım

İyi okumalar sadık ve kaçık okuyucularım!

Ilgaz kağıtta yazanların etkisiyle aniden durunca Bora da durdu ve kıza baktı.

Kız elinde tuttuğu kağıdı avcunun içine gömdü elini yumruk yaparak.

"İyi misin?"

Boğazını temizledi ve "Çok yoruldum, ondan başım döndü galiba," diyerek geçiştirdi.

"Oturalım o zaman."

Bora oturacağı yeri taradı ve temiz olduğuna karar vererek oturdu. Ilgaz da çocuğu taklit etti ve kot pantolonun kirlenmesini önemsemeden o da oturdu.

Toprağın içinde kaybolmak için birçok şeyi feda edebilirdi.

"Zihnim çok.. karışık mıydı?"

Batmak üzere olan bir gemi, bir kenara yığılmış cesetler, ağlayan  bebekler, bağrışmalar..

Oldukça karışıktı.

"Biraz."

"Ben de öyle tahmin etmiştim."

Üstünde oturdukları toprak her ikisine de iyi gelmişti, içlerinde dönüp duran enerji sakinleşmiş, toprakla bütünleşmişti adeta.

"Zihnimde neler vardı?"

"Üst üste yığılmış kelimeler vardı. Benim adım.. diğerlerinden daha büyüktü."

Bora bunu bekliyormuş gibi başını salladı, "Gece olduğun için Gölge'nin zihninde büyük bir yer kaplıyorsun."

"O yüzden Ceren'i öpüyorsun ya zaten.."

Ilgaz bunu sesli söylediğini fark edince yüzü utançla kızardı ve çekinerek Bora'ya baktı.

"Ceren'i mi öptüm?"

Ilgaz dudağını ısırdı, kalbinin üzerindeki baskıyı görmezden geldi ve susmayı tercih etti.

"Ilgaz, ben öyle bir şey yapmadım."

Ilgaz'ın kaşları hafifçe çatılınca Bora kendisine inanmadığını anladı.

"Dün balkonda.. öpüyordun onu." dedi sonunda sessizliğini bozarak.

Bora'nın da kaşları çatıldı ve "Ben onu öp-"

Sesi kesilince Ilgaz Bora'ya baktı, Bora'nın çatılan kaşları bu sefer şaşkınlıkla kalktığını gördü.

"Hipnoz etmiş."

"Nasıl yani?"

Ilgaz'ın kalbindeki ölü kelebekler karnına inmiş ve orada kanat çırpmaya başlamışlardı.

Bora Ceren'i öpmek istememişti, hipnoz edilmişti.

Yüzünde beliren gülümseme Bora'yı da gülümsetti.

"Neden gülüyorsun?"

Ilgaz kendini toparladı ve burnunun ucuna düşen damlaya baktı, ardından başını gökyüzüne kaldırdı.
"Yağmur başlayacak."

Bora da başını gökyüzüne çevirdi ve küçük damlacıkların yere doğru indiğini gördü.

Ayağa kalktılar ve yavaş yavaş yağan yağmurun altında birbirlerine baktılar.

Ilgaz'ın kalbi Bora'nın aksine yavaşlarken Bora kızı inceliyordu.

"İkimizin Gece ve Gölge oluşu çok garip değil mi?"

Ilgaz başını sağa büktü hafifçe.

"Nasıl yani?"

"Sen ve ben, gerçekleşecek kehanetiz. Ne bileyim, çok garip geliyor."