MANOLYA

~ 11. BÖLÜM ~

"Zihniyetleri değiştirmek, atomu parçalamaktan daha zordur."

Albert Einstein

Medya; Arel

●●●

"Peki neden 3. Kata çıktınız?"

Bu adam sanırım kıttı.

Ona tuvaletim geldiği için lavaboya gittiğimi ve işlerim bittikten sonra da üst kattan gelen sesler ile oraya çıktığımı söylüyordum ama sanki anlamamakta ısrar ediyor gibiydi.

Gözlerimi devirdim ve arkama yaslandım.

"Sesler geliyordu o yüzden çıktım diyorum ya."

Bıkkınca söylediğimle o da benim gibi arkasına yaslandı ve kollarını önünde bağladı. Tek kaşını kaldırarak gözlerimin içine bakmaya başladı.

"Yabancısı olduğunuz her evde izinsiz bir şekilde rahatça geziyor musunuz siz? O evde yedi erkek kalıyor sonuçta. İçlerinden birisi kendi odasına çıkmış olabilirdi. Sesleri umursamayıp aşağıya inebilirdiniz."

Ya sabır!

"Beni lavaboya Barlas götürdü. Kendisinin de üst katta ki odasına çıkacağını istersem beni bekleyebileceğini söyledi ama ben reddettim. İlk aşağıya inecektim ama seslerin Barlasa ait olduğunu düşündüğüm için geri üst kata çıktım."

Tane tane söylediklerimle büyük bir dikkat ile beni dinliyordu.

"Devam et."

Sanırım sınanıyordum. Bunları zaten ona anlatmıştım.

"Bunları zaten anlattım."

Derin bir nefes alıp verdi.

"İnatçısınız Asel hanım ve bu beni zorlamaktan başka hiçbir işe yaramıyor. Sadece sorularıma cevap verip söylediklerimi yerine getirseniz olmaz mı?"

Tek kaşımı kaldırdım.

"Olmaz."

Cevabımla suratındaki usanmış ifade yerini afallamaya bırakmıştı. Muhtemelen böyle bir cevap vermek yerine anlattıklarımı tekrar anlatmamı bekliyordu.

"Sebep?"

"Yok."

Anlamazca bana bakıyordu.