~ 26. BÖLÜM ~

6.8K 537 162
                                    

"Senin gönlün meshur ve musahhardır, mazursun.
Sen gamın ne olduğunu hiç bilmedin, mazursun.
Ben sensiz bin gece kan yuttum,
Sen bir gece sensiz kalmadın, mazursun."

🕊

Medya; Arda ve Enes

Keyifli okumalarr 🍀

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Keyifli okumalarr 🍀

BU BÖLÜMDE Kİ HER ŞEY HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ, KURUM VE KURULUŞLAR İLE BİR İLGİSİ YOKTUR!!!

(Dikkat! Eğik yazılı yerler ilahi bakış açısı ile yazılmıştır.)

●●●

Kunt Kandemir'in ağzından;

"Yok yok, kesin ruhlar alemindeyim ben mümkün değil." Diyerek karşımda ki görüntü ile gözlerimi tekrar tekrar kırpıştırdım.

"Valla abi ruhlar aleminde miyiz bilmem ama eğer Karan abim uyandığında, odasına izinsiz girdiğimizi görürse işte o zaman gerçekten ruhlar alemine gönderebilir." Diye ürkekçe mırıldandı Arel.

Şu an karşımda ki görüntüyü açıklamaya kelimelerim değil de aklım yetmediği için doğru düzgün bir tepki veremiyordum. Karan abim(!) ile Asel, Karan abimin(!) Yatağında beraber(!) Sarılarak(!) Yatıyorlardı(!)

İçimden söylerken bile gözlerimle görmeme rağmen inanasım gelmiyordu. Karan abim odasına kimseyi almazdı, hadi aldı diyelim yatağına oturtmazdı, hadi onu da yaptı diyelim kimse ile beraber sarılarak uyumazdı. Yani en azından şu ana kadar böyle bir şey olmamıştı.

"Eğer odamı 5 saniye içinde terk etmezseniz, ruhlar alemini götünüze bile sokarım." Karan abimin uykudan yeni uyandığını belli eden pürüzlü sesiyle Arel ile beraber kapıya koştuk ve birbirimizi iterek odadan çıktık. Eğer çıkmasaydık Karan abim gerçekten dediğini yapabilirdi.

MANOLYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin