MANOLYA

~ 18. BÖLÜM ~

"Masal dinlememiş çocuklar, büyüyünce kedi resmini bile cetvelle çizer."

Cemal Süreya

Medya; Kunt KANDEMİR

Keyifli okumalarr 🍀

Oy sınırı : 635
Yorum sınırı : 210

• Eğik yazı ile yazılan yerler üçüncü kişi ağzından yazılmıştır.

Bu bölümde ki her şey hayal ürünüdür. Gerçek kişi, kurum, kuruluşlar ile bir ilgisi yoktur. Argo ve küfür vardır.

●●●

(Kıdemli Üsteğmen) Yiğit Çınar KORMAZ'ın ağzından;

18 saatin sonunda Şırnak ve Mardin sınırına gelince önümüzde arabaların durmasıyla bende aracı durdurdum.

9 saat önce Ethem ile yer değiştirmiştik. Arabada bir tek ben uyanıktım, geri kalanların hepsi uyuyordu.

"Kilit timi!" Uyanmaları için sert ve yüksek bir sesle bağırdığımda hepsi olduğu yerde irkildiği için araba sallanmıştı.

"Bismillahirrahmanirrahim!"

"Ay o neydi?"

Harun ve Vera'nın bilinçsizce konuşmasına sırıttım. Hepsinde gözlerimi gezdirdiğimde dehşetle bana baktıklarını gördüm. Kahkaha atmamak için dudaklarımı dişleyerek başımı geri ön cama çevirdim.

"Sınıra geldik, bundan sonrasını yürüyerek gideceğiz." Dedikten sonra arabadan inmemle onlarda indi.

Emir komutanın sahibi olan Yaman yüzbaşının timinin yanına gittik ve dağların arasında ki bu yolda teker teker dizildik.

"Tim tim ayrılalım. Kilit timi, siz sağdan ilerleyin. Giz timi, siz de ortadan ilerleyin. Biz de soldan ilerleyelim. Etrafı kolaçan edin, gördüğünüz iti indirin." Yaman yüzbaşı konuştuktan sonra hepimizde göz gezdirdi.

"Yarayı bırak, en ufak bir çizik bile istemiyorum. Sağ salim tüm sivilleri alıp gidelim. Anlaşıldı mı?!"

"Emredersiniz komutanım!" Çok da sesli olmayacak şekilde bağırdığımızda Yaman yüzbaşının kafası ile işaret vermesi üzerine, teker teker bize söylenen güzergahta ilerlemeye başladık.