MANOLYA

~ 31. BÖLÜM ~

"İnsanın ar damarı ne zaman çatlar biliyor musun? Birinin göz yaşına sebep olduğu halde, sanki hiçbir şey yokmuş gibi davranmaya başladığında..."

Fuzuli

Keyifli okumalar aşklarım 🩵

●●●

Odadaki banyonun aynasından kendime baktığımda iyi olduğuma kanaat getirdim. Parlak mavi mayomu giymiştim. Aslında evde olduğumuz için üstüne bir şey giymek istemiyordum ama biz bize olsak da hem utanıyor hem de kendimi çıplak gibi hissediyordum. O yüzden kısa kollu, dizimin bir kaç santim üstünde biten tül beyaz pareoyu giydim.

(İstediğinizi gibi hayal edebilirsiniz.)

Ayağıma da terliklerimi geçirip banyodan çıktım. Kunt bir kaç dakika önce beni aşağıda beklediğini söyleyerek diğerlerini havuz için hazırlamaya gitmişti. Konu eğlence olunca Kunt'a ayrı bir enerji geliyordu. Yorgunum deyip kendisini uyumak için yatağa bıraktığında, gezicez desek hemen o yataktan kalkıp hiç üşenmeden hazırlanacak bir tipti.

Telefonumu alıp odadan çıktım. Güneş kremi sürmeye gerek yoktu çünkü güneş evin ön tarafında olduğu için arkaya gelmiyordu. Havuz tamamen gölgeydi yani. Ama çıktıktan sonra kesinlikle nemlendirici sürmeden duramazdım. Cildim kupkuru oluyordu.

Merdivenlerden inip aşağıya geldiğimde susadığımı fark ettim. İçeriye girip amerikan mutfağa yöneldiğimde tezgahta arkası dönük bir şeyler yapan genç bir kız gördüm. Bu kimdi be? Gökçe olmadığı belliydi. Acaba çalışan mı diye düşünürken yavaş yavaş ona yaklaşıyordum. Aramızda sadece mutfak ile salonu ayıran beyaz tezgah kaldığında gördüklerim ile şaşkına döndüm.

E bu kız mayo giymişti? Beline de siyah bir tül bağlamıştı.

Ulan yoksa babamın gizli bir kızı daha mı vardı!? Kuzen diyeceğim benim sadece bir tane kız kuzenim vardı o da çok küçüktü zaten.