~ 29. BÖLÜM ~

5K 477 214
                                    

"Bazı kadınlar makyaj yapmaz, gamzesi vardır.
Bazı kadınlar mücevher takmaz, gözleri vardır.
Bazı kadınlar söze ihtiyaç duymaz, bakışları vardır.
Bazı kadınlar silah kullanmaz, gülüşleri vardır..."

Özdemir Asaf  

🤍

Oy sınırı: 500
Yorum sınırı:200
(Bir sürü kişi okuduğu için kolayca tamamlayacağınıza eminim 🫠)

Keyifli okumalarr 🍀

    
●●●

Sessizlikle geçen gergin bir yolculuğun ardından evin önünde duran arabayla, başımı Kunt'un omzundan kaldırdım. Araba evin bahçesinden içeriye girerek geniş bahçede ki araba yolunda durdu. Ön taraftan Harun inip kapımızı açarken bahçede ki korumalarda gözlerimi gezdirdim. Sabah okula giderken pek dikkat etmemiştim ama dün bu kadar fazla olmadığına emindim. Neden koruma sayısını arttırmışlardı ki?

Hepimiz sırasıyla arabadan inerken "Abi?" Dedi Arel sorarcasına gözlerini bahçede dolaştırırken. Onun da bu fazlalık garibine gitmiş olmalıydı. Garip bulunmayacak gibi değildi ki! Askeriyede ki bütün erleri buraya topladıklarından bile şüpheliydim.

Cahit böylesine bir tedbir alınması gerekecek kadar tehlikeli miydi? Bu kadar korumanın onun dışında gelmesi pek mantıklı değildi. Tamam hadi bir Albay ve ailesinin güvenliği tehlikede diyelim, yine de bu kadarı fazlaydı bence. Ön bahçede toplam rahat 40 kişi vardı. Arka bahçeyi görmediğim için saymıyordum bile. Bahçe geniş olduğu için çok kalabalık bir görüntü yoktu ama dışarıdan bir başkası bu durumu görse tedirgin olabilirdi. Hem burası nezih bir yerdi. Biraz ileride ki şehir merkezine götüren caddeye gidilen yoldaki Müstakil evlerde emekliler, yaşlılar, yeni evli ve çocuklu insanlar oturuyordu. Yüksek duvarlar içeriyi belli etmese bile demir yaya ve araba kapısından bahçe çok net gözüküyordu.

Kısaca saçmaydı!

"Bilmemiz gereken bir durum varsa babam zaten açıklar abiciğim." Diyen Kunt bizi umursamadan korumaların yanından geçerek eve ilerlemeye başladı. Arel ile birbirimize baktığımız esnada tedirginliğini bir nebze de olsa azaltmak için gülümsedim ve başımı olumluca sallayarak onu kolumun altına aldım. "Haklı." Dedim Kunt'a katıldığımı belirterek.

MANOLYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin