MANOLYA

~ 25. BÖLÜM ~

"Akıllı oyna, sessiz kal, bırak hiçbir şeyin farkında olmadığını sansınlar."

Sun Tzu. 

Keyifli okumalaar 🍀

●●●

Karşımda gördüğüm bedenler ile donmuşken, en önde duran bedenin hareketlenip evin içine adım atması bakışlarımın ona dönmesini sağladı. Keskin mavi gözleri beni baştan aşağıya süzdükten sonra elinde tuttuğunu yeni fark ettiğim büyük kutuyu sağ kolunun altına alıp, ceketinin sol kolunu çıkardı. Aynı şeyi öbür kolu içinde yaptıktan sonra ceketi hemen yanında ki askıya astı. Bakışları bana döndüğünde bir kaç saniye hiçbir şey söylemeden bakışmaya başlamıştık ki bu sessizliği onun "Geçilirsen içeri girmeyi düşünüyoruz." Diyen sesi bölmüştü. Aramızdan kalkan resmiyeti umursamadan önünde dikildiğim kapıyı biraz daha açarak yana kaydım.

"Tabii, Hoş geldiniz." Deyip tebessüm ile bakışlarımı arkadaki time çevirdim.

"Yiğit, Hoş geldiniz." Diye arkamda beliren Yaman abim ile başımı onlara çevirdim.

"Hoş bulduk abi." Deyip yanımdan geçti ve Yaman abim ile erkekçe tokalaştılar. Askeriyenin dışında birbirlerine abi-kardeş diye hitap etmeleri beni şaşırtsa da bakışlarımı tekrar kapıda tek tek üstünü çıkaran time çevirdim.

Herkes sıra sıra Hoş bulduk derken aynı zamanda da içeriye doğru ilerlemeye başlamışlardı. Kapıyı kapattığım esnada Vera teğmen büyük bir tebessüm ile onları umursamayıp bana yaklaştı ve bir an da sarıldı. İlk boş bulunup bir tepki veremesemde sonradan kendime gelip bende kollarımı beline doladım.

"Nasılsın canım?" Dedi ve geri çekilerek elleri ile kollarımı sıvazladı.

"İyiyim, sen nasılsın ab- ay yani Vera?" Yüzümde oluşan mahcup tebessümün sebebi; beni defalarca ona abla dememe gerek olmadığı konusunda uyarmasına rağmen, az daha yine ağzımdan kaçıracak olmamdı.

"Sağolsun, Harun sayesinde yolda küçük bir sinir krizi geçirsem de şu an iyiyim." Deyip huysuzca bir nefes verdi.

Kaşlarım hafif çatıldı. Ne yapmıştı acaba? Sadece helikopter yolculuğunda bile asla yerinde duramayan bir yapısı olduğunu fark etmiştim. İnsanlara sürekli bulaşıyordu. "Ne yaptı ki?" Dediğim sırada onu da koluna girip benimle beraber yavaşça içeriye doğru ilerletmeye başladım.