MANOLYA

~ 17. BÖLÜM ~

"Ahlak deyince; kadından konuşmaya başlayan herkes ahlaksızdır."

🤍
🤍

Medya; Üsteğmen (aradığım gibi bir karakter bulamadım. Maviş gözlüm ile devam edeceğiz.)

Sınırın tamamlanmasını bekleyemeyip size bölüm attım, koşun!

Bu bölümde ki her şey hayal ürünüdür. Gerçek kişi, kurum, kuruluşlar ile bir ilgisi yoktur. Argo ve küfür vardır.

●●●

"Ya bence bırak gidelim! Açlıktan beynini yemiş bu!" Sessiz bir şekilde yanımda ki Barlas'a bağırmam ile bana dönüp kaşlarını çatmıştı.

"Kızım askerim ben. Ne bırak git."
Burun kemerini sıkarak bana dert anlatmaya çalışmasına sırıttım.

Akel tüpleri verip geldikten sonra yaklaşık 1 saat kadar telefonum ile oynamıştım. Sonrasında canımın çilekli süt çekmesi ile kafeteryaya inmek istemiştim ama tek inmeme izin vermeyip Barlas ile inmem şartıyla kabul etmişlerdi.

Yaklaşık yarım saattir ise Barlas, hastanenin psikiyatri bölümünden kaçıp kafeteryaya gelip kafeteryanın hepsini bedavaya ona vermeleri için elinde ki bıçak ile tehditler savuran kadına elinde ki bıçağı bırakırsa, isterse tüm hastaneyi ona verebileceğini anlatmaya çalışıyordu.

Ama kadın doğal olarak saf olmadığı için, ikna olmuyordu. Hayır neden bütün kafeteryayı istediğini de anlamıyordum! Yarısı neyine yetmiyordu!?

Yarısını alınca sorun olmayacaktı sanki! Vaov ben ne güzel fikirler sunuyorum öyle!

Kasadaki adam da ayrı bir kafadaydı. Kadına bacım deyip durduğu için daha çok sinirlendiriyordu.

"Yav bacım olmaz diyorum. Ha istiyorsan sana şöyle güzel bir dürüm yapar veririm, ama canımı iste kafeteryayı isteme gözünü seveyim. Neyini anlamıyorsun? Deli misin nesin?"

Evet deli. Akıl ve ruh sağlığı yerinde olmayan bir insana sorulabilecek en garip soruyu sormuştu az önce. Gerçekleri yüzüne pat diye vurmasa iyiydi.

Kadın kasada ki adamın konuşmasından sonra iyice delirmişti. Hadi canım delirmiş miydi?