Gardiyan beni ters kelepçe yapmak üzereyken bir daha ileriye fırladım ve kafam Deren'in göğsüne denk geldiğinde, onu omuzlarından sertçe arkaya ittim. Yumruklarımı göğsüne doğru vurup tekmelerken saçlarım sürekli yüzüme düşüp duruyordu. Deren hâlâ a...
Eğer buradaysanız çok keyifli okumalar. Bölüme ikinci kez bu şarkıyı koydum, tam bu bölümde dinlemelik. 🤍 OY ve YORUMLARINIZI eksik etmezseniz gerçekten sevinirim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
12. ❝CİNAYET.❞
"... uyandığında hareket etmeden önce bağlı olacağını unutma, bileklerini çekiştirip de canını acıtma...."
Bilincim yerine geldiğinde ilk hatırladığım sözcükler bunlar oldu. Ve anladım ki kelimelerin derinliği var ve bu derinliği o sağlayabilir. İsterse kalbime kadar iter, isterse tenime bile değdirmez. Ardından da bu sözleri bana söylediği yer ve zamanı, yaşanılanları anımsadım. Bir suikastı üstlendiğim için cezalandırılacağım bileklerimdeki ipler kadar gerçekti.
Gözlerimi aralamadan önce sesleri dinleyip nerede olduğumu anlamaya çalıştım. Serin bir yerdeydim, saç diplerimden enseme bir soğuk çarpıyordu. Konuşmalar, ya duyma organım hâlâ kendine gelmediği için ya da uzakta olduğu için boğuk şekilde yansıyordu kulaklarıma. Nefes alış seslerini duyuyordum, eğer onlardan birisi Deren'e aitse sevinirdim.
"Hastaneden aradılar, kurşun yalnızca sıyırmış," dedi yabancı ses. Sanırım milletvekilinden bahsetmişti.
Gözlerimi açınca ensemdeki ağrının sebebi anlaşıldı. Kafam, oturduğum sandalyenin arkasına düşmüştü ve doğrudan tavanı görüyordum. Kirli, loş tavan rutubet doluydu. Hissim, hâlâ aynı binanın içinde olduğumu söylediğinde ona güvendim. İçerideki koku bile aynıydı, beni binanın alt katına indirmişlerdi. Eskiden kullanılan, şimdiyse sadece bir masa ve sandalye olan odadaydım. Ensemi sandalyenin üstünden kaldırıp önüme bakınca, karşımdaki sandalyede Deren'in oturduğunu gördüm. Karanlık bakışları üzerime çökmüştü. Diğer iki koruma arka taraftaydı, Deren gibi kendime gelmemi bekliyorlardı. İkisi de çok iri, donanımlı görünüyordu. Uyandığımı gördüklerinde Deren'e doğru baktılar ve ben de bir daha ona döndüm.
