Gardiyan beni ters kelepçe yapmak üzereyken bir daha ileriye fırladım ve kafam Deren'in göğsüne denk geldiğinde, onu omuzlarından sertçe arkaya ittim. Yumruklarımı göğsüne doğru vurup tekmelerken saçlarım sürekli yüzüme düşüp duruyordu. Deren hâlâ a...
Bir hafta dolmadan, söylediğim gibi bölümü yazdım. Haliyle bu kadar kısa sürede yazmak bayağı vaktimi, emeğimi alıyor. Sizden tek ricam oy ve yorumsuz geçmemeniz. Keyifli okumalar. 🤎
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yaşanır mı bu sahne bilmem ki...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🐛🦋
Bölüm 37. ❝UYUYAN GÜZEL.❞
Ve, "Burada," dedi Deren, gülümsemeye başlayarak. Kızımın kalbimde başlayan yaşamı o an devam etti. "Kızın Karina burada, içeride."
Buradaydı.
Kızımı bulmuştum.
Cennetin nasıl bir yer olduğuyla ilgili sayısız duyumum ve bilgim vardı. Papaz dedem, küçükken elimden tutup beni kiliseye götürdüğü birkaç defasında cennet ve cehennemle ilgili benimle konuşmuştu. Daha sonraki yaşlarımda hayatın kendisi bana bu iki kelimenin çağrıştırdığı şeyleri öğretmişti. Fakat tam olarak nasıl hissettireceğini tahmin edemezdim. Böyle hissettiriyormuş. Cennette olmak.
