SANRI

KAÇIŞ

RUBBY

Her şey bir anda olmuştu. Aisha öylece kalakalmıştı. Elindeki mısır paketini düşürene kadar fark edememiştim. Mısır paketi yerde patlayınca ayaklanmıştım. Aisha tuhaf davranıyordu. Göz bebekleri büyümüştü. Beni duymuyor gibiydi. Kolunu tuttum. Hiçbir uzvunu hareket ettiremiyordu. Çok korkmuştum.

Yüzünü bana döndü. Sanki yaratık görmüşçesine bakışları değişmişti. Göz kapaklarını kırpmadan bana sabitlemişti. Dehşete düşmüş gibiydi.

Bir anda kendini yere bıraktı. Zor yakalamıştım. Kollarıma düşmüştü. Kısa bir an kadar bana baktıktan sonra gözlerini sıkıca kapatmıştı.

Kaskatı kesilmiştim. Yere yavaşça yatırıp başının altına koltuk minderlerinden birini koydum. Hemen telefonumu alıp Darian'ı aradım. Ne yapacağımı bilmiyordum. Hastaneye mi gitmem gerekiyordu nasıl müdahale edilir bilmiyordum.

İkinci çalışında cevap verdi'' Selam Rubby.'' Sesi donuktu.

'' Darian, Aisha bayıldı ama daha çok şok geçiriyor gibi. Acil gelmelisin. Ne yapacağımı bilmiyorum.'' Aisha'nın yanına yere oturdum.

'' Tamam sakin ol Rubby, beni bekle geliyorum. Bir şey yapmana gerek yok. '' telefonu kapatmıştı. Oldukça sakindi. Acaba tüm bunları sık yaşadıklarından mı diye düşünmeden edememiştim. Bağdaş kurup başında beklemeye başladım.

On beş dakika sonra kapının açılma sesi geldi. Sonunda gelmişti.

Hemen yanımıza gelip Aisha'yı kucağına aldı. Yatak odasına götürüp üzerini örttü.

''Bu çok sık mı oluyor?'' Gözlerimi Aisha'dan alamıyordum. Düşündüğüm gibi değildi. Çok daha kötüydü.

Darian yatağın kenarına oturdu.

'' Evet oluyor ama yakında iyileşecek ben buna inanıyorum. '' söylediklerine acaba kendisi inanıyor muydu?

''Nasıl iyileşecek? Burada hiç olacak gibi durmuyor.'' Sözlerimde haklıydım. Burası ona iyi gelmiyordu. Ne olduğunu bilmiyordum ama Michigan ona iyi gelmemişti.

''Peki nerede iyi olacakmış?'' gözlerini bana dikti. Ağırlığımı bir ayağımdan diğerine verdim.

'' Colorado'da.'' Gülmeye başladı.

Bu adamın nesi vardı böyle?

''Colorado öyle mi? Ailesinin bile onu istemediği bir yerde mi iyi olacakmış. Saçmalık.'' Bu adam ne saçmalıyordu.

'' Sen neyden bahsediyorsun? Burada kalıp başına neler geldiğini gördük. En iyisi arkadaşlarının ve ailesinin olduğu yere geri dönmesi. Toparlanması daha çabuk olacaktır.''

Yataktan yavaşça doğruldu. Tam önüme gelerek durdu. Nefesini yüzümde hissedeceğim kadar yaklaştı.

'' Onun yeri benim yanım tatlım. Bunca yıldır ne sen vardın ne de ailesi. Burada biz birbirimizi bulduk. Şimdi onun için her şeyi yaparım, yapacağımda. Bu yüzden Aisha hiçbir yere gitmiyor.'' Karşımda gördüğüm insan bana göre bambaşka birisiydi. Gözü dönmüş gibiydi. Aisha hakkında kendi kendine kararlar alabilecek cesareti gösteriyordu.

Bir adım atarak aramızdaki mesafeyi sıfıra indirdim.

'' Seyret.''  Dedim. Duruşumu dikleştirdim. Ona istediğini vermeyecektim. Sırıttı. Odadan çıkıp gitti. Aynı zamanda kapının kapanma sesi geldi. Gitmişti. Çok şükür.

Aisha'nın yanına uzandım. Düşünmeye başladım. Bir şeyler yapmam gerekiyordu. Bir şeyler yapmam lazımdı ama ne? Bunları düşünedururken uyku bastırdı ve bende Aisha'nın yanında uykuya daldım.