Chapter 24
Ano daw? Napatingin sa akin ang lahat ng tao doon. Nagtataka sila at ang iba naman ay nadidisgusto sa itsura ko. Lalo na ang isang babaeng nakaupo malapit kay Denver, Napakakapal ng make up nito at napakalaswa din ng suot nito.
"WHAT THE F*CK DENVER, siya yung kukunin mo are you f"cking joking?"
Sigaw ng babae but Denver remain calm pero may nakakatakot itong awra habang nakatingin sa babae. It was so cold and murderous, I can't help but gulp.
" Theo, get her out of here, I don't want to see her face again."
Pumasok si Theo sa kabilang pinto.
Napalaki naman ang mata ng babae at maamong tumingin kay Denver.
" No pls Denver, no, no, I'm just stating the fact, please Denver, NOOOO!."
Pagpapaliwanag pa nito pero kinaladkad na ito ni theo, kaya para itong batang nagwawala.
Buti nga sakanya, nakaramdam ako ng inis sa babae sa hindi ko malamang dahilan.
"Sit." Utos nito habang walang emosyong tumingin sa akin.
"Hindi ako uupo diyan, nakakadire." Nandidiring wika ko habang umiiling.
I can see how they were shock of what I said, but Denver remain emotionless. Akala ko nga ay magagalit ito dahil sa kaartehan ko but I was stunned on what he say next.
" Theo bring me another chair and throw this chair away."
Theo enter the room again and did what exactly Denver said.
Tahimik lamang ang paligid, walang nagsalita ngunit nakikita ko ang gulat sa mga mukha nila. I feel a little bit shy of what he did, I just have this feeling na kahit buhok ng babaeng iyon ay pinandidirian ko.
Babawiin ko pa sana ang sinabi ko ngunit umupo na lamang ako sa bagong upuan.
" Ikaw yung CEO dito diba? Bakit mo ako pinatawag?" Naguguluhang tanong ko sa kaniya.
" To offer you a good deal." Malamig na sagot nito.
" Ano naman yun?" napakunot ang noo ko sa sinabi nito.
" You will be the one who design for the upcoming anniversary of our company, in exchange I pay you but it depends on your capability."
Napanganga ako sa sinabi nito.
" Wait bakit ako? Hindi naman ako event designer eh." reklamo ko rito.
" I want something new."
Aangal pa sana ako nang naalala kong nangangailangan nga pala ako ng pera.
" I'll do it but pay me 500 thousand pesos." Seryosong sambit ko sakanya, dahilan ng pagkagulat ng mga taong nandoon. Ngunit walang isa man sa kanila ang nagsalita o umangal.
Well, wala na akong pake kung ano ang iisipin nila. Mas mahalaga sa akin ang mga bata.
"I'll make it 1 million, satisfy me, Serene"
Nagulat ako sa offer nito ngunit hindi ko maiwasang pamulahan sa dinugtong niyang salita.
Parang may ibang meaning eh, napalunok ako at pilit itong binura sa isipan ko.
The offer is to big, that I am tempt.
" Sige, kailan ang event?" I said with full of determination.
"This Saturday, I want simple yet elegant. Now leave. "
Magsasalita pa sana ako ngunit itinikom ko na lamang ang bibig ko, psh sungit. Lihim ko itong inirapan.
Sinalubong ako ng sekretarya niya paglabas, una ay nagulat ako, ngunit sabi nito ay inutusan lamang siya na tulungan ako. Napangiti naman ako, Akala ko ganun siya ka sungit.
