Chapter 17
Hindi pa rin nawala ang tingin ko sa kanya, bigla akong natauhan ng marinig ko ang mahinang pagtawag sakin ni Rutchell.
I immediately blush, Hindi ko akalaing napatagal ang titig ko sa estrangherong ito.Naaakit ako sa bawat galaw nito. The way he sip his wine and loosen his neck tie.
Tumikhim ako ng marahan saka binaling sa iba ang tingin. Pilit kong kinalimutan ang malalim na titig nito sa akin.
Nag-iingay ang mga tao habang bumubunot ako ng papel upang pumili ng una kong kakantahin.
Ganito kasi ang style sa bar na ito, it's not a vulgar place like everyone imagine. It's a descent bar, may mga rooms at vip room din dito.
I'm sorry I miss you by: Gracie Abrams
I feel uneasy, I already know this song but I felt so sad everytime I listen to it.
Nagsimula na ang tugtog at napatahimik ang mga tao na tila hinihintay ang bawat bagsak ng liriko ng awitin.
Do you remember happy together?
I do, don't you?
Then all of a sudden, you're sick to your stomach
Is that still true?
Bumalik na naman ang kakaibang lungkot na nadarama ko. Palagay ko ay may kinalaman ito sa nangyari sa akin noon.
You said, "Forever, " in the end I fought it
Please be honest, are we better for it?
Thought you'd hate me, but instead you called
And said, "I miss you", I caught it
Napadako ang tingin ko sa lalaking nakakuha ng atensiyon ko. His holding the glass of wine tightly.
Good to each other, give it the summer
I knew you too
But I only saw you once in December
I'm still confused.
I can see a hint of sadness and regret in his eyes, it makes me so confuse.
You said, "Forever, " and I almost bought it
I miss fightin' in your old apartment
Breakin' dishes when you're disappointed
I still love you, I promise
Kinuha nito ang isang bote ng mamahaling alak at tuloy tuloy itong nilagok. His freaking sexy.
Nothin' happened in the way I wanted
Every corner of this house is haunted
And I know you said that we're not talkin'
But I miss you, I'm sorry.
Hindi ko alam kung namamalik mata lang ba ako but I suddenly see a tears that fall on his eyes. Why is he crying?
I don't wanna go, think I'll make it worse
Everything I know brings me back to us
I don't wanna go, we've been here before
Everywhere I go leads me back to you.
My heart suddenly feel pain, it seems like there's a long wound in my heart that keeps on bleeding.
Nang matapos na ang kanta ay nagpalakpakan ang mga tao. Ngumiti ako ng pilit sa kanila. Napatingin ako sa table kung saan umupo ang lalaki ngunit hindi ko na ito makita. Bigla akong nadismaya at nalungkot sa hindi ko malamang dahilan.
Hindi ko na pinansin ang nararamdaman ko, nagpatuloy ang pagkanta ko hanggang sa natapos ito ng alas 10 ng gabi.
Dahil sa pagod napagdesisyunan kong umuwi na ngunit bago yun ay hinanap ko muna si Rutchell upang may kasama akong umuwi.
Halos nalibot ko na ang buong bar ngunit hindi ko pa rin siya mahanap. Nakita ko si Chichay, Isa sa matalik niyang kaibigan. Bigla akong napangiwi sa suot nito. Halos maghubad na ito sa harap ng mga tao at may hawak pa itong bote ng alak.
" Chichay nakita mo ba si Rutchell?" Bigla itong napalingon sa akin at agad na ngumiti.
" Hindi eh, pero sabi niya kanina may pupuntahan muna siya." Dumistansiya ako ng konti dito dahil hindi ko nagustuhan ang amoy ng alak na tumatama sa aking mukha habang nagsasalita ito.
Nagulat ako ng bigla niya akong inabutan ng alak. Agad akong napa-iling pahiwatig na hindi ako umiinom.
" Sige na, parang yan lang eh." Pamimilit pa nito sa akin.
Patuloy pa rin ako sa pagtanggi ngunit hindi ako nito tinigilan.
" Sige na parang isang baso lang eh, pangpawala ng lungkot, ang lungkot mo kasi kanina."
Natigilan ako sa sinabi nito, Hindi ko akalaing napapansin niya iyon. Inabot niya sa akin ang baso. Nag aalinlangan pa ako sa una ngunit ininom ko rin ito.
Agad na gumuhit sa akin ang pait ng alak na dumaloy sa aking lalamunan . Pagkatapos kong uminom ay inabot ko sa kanya ang baso.
Maglalakad na sana ako nang bigla akong nakaramdam ng matinding kirot sa aking ulo kaya napahawak ako rito. Pinilit kong maglakad ngunit bigla akong nahilo. Kaya napahawak ako sa table. Nakaramdam ako ng labis na init.
" Dalhin mo na yan, yung sa kaliwa na kwarto ha."
Boses ito ng babae ngunit hindi ko maaninag kung sino ito. May kamay na biglang humawak sakin, pilit akong nanlaban ngunit wala na akong lakas.
Kahit nakapikit ay alam ko pa rin na papunta kami sa kwarto ng bar. Ipapasok na sana ako nito sa kaliwang kwarto ngunit ginamit ko ang natitirang lakas at tinulak ko ito. Hindi ito nakapaghanda kaya natumba ito. Ginamit ko ang pagkakataong iyon upang pumasok sa kabilang kwarto.
Ni lock ko ang pinto at pagod na napasandal rito sapagkat nahihilo pa rin ako.
Kahit ang lakas ng aircon ng kwarto ay nakaramdam pa rin ako ng labis na init, nanunuyo na rin ang lalamunan ko.
I take off all my clothes, but I can still feel the extreme heat.
Wala na ako sa tamang huwisyo, naglalakad ako hanggang sa tumama ang aking katawan sa isang matigas na bagay agad akong nawalan ng balanse ngunit biglang may mga kamay na sumalo sa akin.
" Who are you?" Malamig na tanong nito sa akin. His body is wet and I can smell the fresh mint that come out from his mouth.
His cold body makes me so comfortable.
" I said who ar-"
I immediately kiss his lips, he was shock for a moment but he kissed me back.
I feel a familiar feeling in my heart, wala na ako sa tamang pag-iisip. All I want is him.
Habol ang aking hininga ng maghiwalay ang mga labi namin. Even in the dark I can still feel the murderous look in his eyes.
" You should go woman."
Ngunit hindi ako nakinig, nilapitan ko ito at hinalikang muli.
Hindi ko na alam kung ano ang sunod na nangyari. All I know was that man carry me and put me down on bed.
O5-26-23
