《TAMAMLANDI》
Arbor Krallığının Prensesi Nympha'yı bekleyen iki zorlu savaş vardı. Biri dengeleri alt üst eden karanlık bir güce karşı, diğeri ise kalbini sıkıştırıp onu nefessiz bırakan bir aşka.
⌜ Çocuk kendini beğenmiş gülümsemesiyle, "Prensesim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu bölüm adı gibi savaş üzerine. Savaşlar üzerine...Planlar yapıyoruz, yeni kararlar alıyoruz ve bölüm sonu yine saray koridorları karışıyor.😁
Yorumlarınızı okumak için sabırsızlanıyorum. Keyifli okumalar.😊
🌾🌾🌾
Nympha gözlerini açık perdeden içeri sızan ince ışık huzmelerinden güçlükle ayırdı. Buraya ilk gelişi değildi ama her seferinde aynı şey oluyordu. Bakışlarını sebep olduğu yıkıma çevirmeden önce duraksıyor, birkaç saniyeliğine de olsa gerçeklerden kaçmaya çalışıyordu. Gözlerinin önündeki şeyi kabullenmek çok zordu. Hemen ilerisindeki yatakta hareketsiz bir şekilde yatan Larynx, içindeki karanlık gücün canlı kanlı ispatıydı. Ne kadar canlı denilebilirse tabii... Çünkü nefes alırken inip kalkan göğsü dışında, hiçbir uzvu hareket etmiyordu. Yüzünde tüyler ürpertici bir ifade donup kalmıştı. Dehşetle aralanmış ağzı ve korkuyla kocaman açılmış gözleri Nympha'nın içinde oradan koşarak uzaklaşma isteği uyandırıyordu. Bunun mümkün olmadığını bildiğinden, derin bir nefes alıp yavaş adımlarla yatağa doğru ilerledi.
Adamın alnındaki teri kurulayan şifacı, ellerini önünde birleştirip Nympha'yı abartısız bir reveransla selamladı.
Nympha, Larynx'i dikkatli bir şekilde inceledi. "Nasıl?"
"Bir değişiklik yok, Kraliçe Hazretleri. Şifa büyülerimiz işlemiyor."
Nympha yatağa yaklaştığında kadın bir adım geriledi. Şifacı korkmakta haksız sayılmazdı. Larynx tam bir haftadır hareketsiz bir şekilde yatıyor, yalnızca nefes alıp veriyordu. Bu bir kara büyüydü. Tıpkı zamanında Kâhin Greterminus'un babasına yaptığı gibi Nympha da Larynx'i yatalak bırakmıştı. Kâhin böyle bir büyü yapabilmek için iksirin gücüne ihtiyaç duyarken, Nympha'nın parmaklarını havada birkaç saniye savurması yeterli olmuştu. İçindeki karanlık gücün, İsimsiz Meleğin, sebep olabileceği yıkımın büyüklüğünü düşünmek bile istemiyordu Nympha. Kim bilir belki de kâinatı yerle bir etmek için parmağını bir kez şıklatması yeterliydi?
En kötüsü de Nympha, hiç duramadan, her an, o muazzam gücü düşünüp duruyordu. Sanki yıllardır aradığı bir şeyi bulmuş ve daha bulduğu an kaybetmişti. Şimdi o hissin nasıl bir şey olduğunu bilirken, ona ulaşamamak katlanılmaz bir yüktü. Yaptığı büyüden sonra, içinde doldurulması imkânsız derin bir çukur açılmıştı sanki ve o yok saymaya çalıştıkça boşluk giderek derinleşiyordu.
Düşüncelerinden güçlükle sıyrılıp elini yavaşça Larynx'in soğuk koluna dokundurdu. Bir zamanlar babasına yaptığı gibi, ruhuna ulaşmaya çalıştı ama sonuç koca bir hiçti. Larynx orada değildi. Kâhin Greterminus da başucunda saçma sapan bir not bırakıp gittiğine göre, bu sarayda Nympha'nın sorularını cevaplayabilecek kimse kalmamıştı artık. Nympha ona hesap bile soramamıştı. Larynx'e olanlardan sonra, kendini kontrol edemeyip ona da aynı şeyleri yapmaktan korktuğu için, yanına gidememişti. Ruhunun derinliklerinde bir yerlerde, yıllardır yanında olan, ona bildiği her şeyi öğreten bu adam için üzülse bile, ona olan öfkesini yenemiyordu.
