《TAMAMLANDI》
Arbor Krallığının Prensesi Nympha'yı bekleyen iki zorlu savaş vardı. Biri dengeleri alt üst eden karanlık bir güce karşı, diğeri ise kalbini sıkıştırıp onu nefessiz bırakan bir aşka.
⌜ Çocuk kendini beğenmiş gülümsemesiyle, "Prensesim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌾🌾🌾
"Adınız ne demiştiniz?"
"Caelum Prensesim."
Nympha mermer koridorda yanında çekingen bir şekilde ilerleyen adama baktı. Yüzüne yerleşen gülümseme etkileyici ve samimiydi. Meşalelerin loş ışığı altında siyah gözleri parıldıyordu. Caelum ateş topunu fırlattıktan sonra büyük salon birbirine girmiş, saray muhafızları hava büyücüsünü apar topar oradan uzaklaştırmıştı. Nympha herkese odalarına dağılmasını emrettikten sonra, eli yanan Caelum'a şifacıların yanına kadar bizzat eşlik etmek istemişti.
Nympha bakışlarını Caelum'un eline çevirdi. "Çok ciddi bir yanık değil umarım."
Caelum avucunu çevirip yukarı kaldırdı. Kızaran derisi yer yer büzülmüş, içe toplanmıştı. Parmaksız deri eldivenleri olmadan böyle bir büyü yapmanın bedeliydi bu. Güçlükle avucunu sıkıp kapattı.
"Önemli bir şey değil Prenses Hazretleri." Siyah gözlerine muzip bir gülümseme yerleşti. "Sarayda eldiven giyme zorunluluğu getirilmeli. Ne zaman ne olacağı belli olmuyor."
Daha cümlesini tamamlar tamamlamaz, eğlenen ifadesi yerini, korkuyla büyüyen gözlere bıraktı. "Özür dilerim Prensesim. Ben bir an..." Yutkunup elini ensesine götürdü. "Birden... Öyle konuşunca..."
Nympha adamın telaşı karşısında daha fazla kendini tutamayıp kıkırdadı. "Katılıyorum. Bunu ben bir düşüneyim."
Yıllar sonra ilk defa biri karşısında ondan korkmadan, çekinmeden içinden geldiği gibi konuşmuştu. Nympha yıllar sonra ilk defa gülmüştü. Caelum'un yüzüne yayılan ışıl ışıl gülümseme içini ısıttı. Sanki yıllar öncesine, ona tanıdık ama çok uzak bir anıya gitmişti.
Caelum o ateş topunu fırlatmamış olsa o hava büyücüsü pis, kara büyüsünü belki de Nympha'ya da bulaştırmış olacaktı.
"Hiç düşünmeden hareket ettim. Umarım sizi zor duruma sokmamışımdır." Caelum tedirgin bir şekilde kaşlarını çatmıştı.
"Hayır, aksine." Nympha biraz düşündükten sonra "Aslında," dedi. "Bunu şimdi söylemem pek doğru değil ama bunu bilmeyi fazlasıyla hak ettiğini düşünüyorum. Bu akşam vekillerimden birisini seçtim. Yanımda güvenebileceğim büyücülere ihtiyacım var. Umarım beni yanıltmazsın."
Caelum'un bir an şaşkınlıktan ne diyeceğini bilemedi. Farkında olmadan yanık elini kalbinin üzerine götürüp eğildi. Kalkarken yüzünü acıyla buruşturmuştu.
"Asla. " dedi hemen sonra. "Size layık olabilmek için elimden geleni yapacağım."
Nympha başını salladı. İçeride Caelum'u bekleyen şifacılara göz attı. "Artık eline baksalar iyi olacak. Vekilimin ilk günden bu kadar acı çekmesi doğru değil."
