Ο κρυφός έρωτας των δύο φίλων

Κεφάλαιο 21

Η ώρα ήταν 8:30 το πρωί και η Ίρις ακόμη κοιμόταν,ήταν τόσο γαλήνια... Σε κάποια φάση άνοιξε τα ματάκια της και με κοίταξε βαθιά στα μάτια.
Ι- Καλημέρα μωρό μου.
Π- Καλημέρα κυρία υπναρου!
Κ- Πως κοιμήθηκες Ξαδερφουλα?
Ι- Τέλεια,εσείς?
Μ- Μια χαρά.
Ι- Η Ντανιέλα που είναι?
Κ- Κάτω με τα παιδιά τρώνε. Άντε σήκω να πάμε και εμείς.
Αναφώνησε η Κέλλυ και πήγε στο μπάνιο για τα απαραίτητα και ντυθηκαμε και πήγαμε να βρούμε τα παιδιά.

Φάγαμε και πήγαμε στα δωμάτια να μαζέψουμε τα πράγματα μας για να φύγουμε. Κάτσαμε στο λεωφορείο με τα παιδιά ενώ εγώ είχα κάτσει με την Ίρις. Ακούμπησα στον ώμο της το κεφάλι μου και με πήρε ο ύπνος βαθιά.
............................................................................
Ίρις pov
Ήταν 9 το βράδυ πλέον και ακόμη δεν είχαμε φτάσει... Μας πήρε ο ύπνος όλους και πρώτα τον Πάνο. Κοιμόταν τόσο γαλήνια. Κοιμομασταν πολλές ώρες, άλλοι κοιμόντουσαν άλλοι ήταν ξύπνιοι στα κινητά άλλοι μιλούσαν άλλοι λέγανε μαλακίες για να περάσει η ώρα...
Κ. Α- Παιδιά θα κάνουμε μια στάση να ξεκουραστούμε λίγο να φάτε και να πάτε τουαλέτα! Σε μια ώρα στο λεωφορείο.
Είπε ο κύριος Αλέξανδρος και ξυπνήσαμε.
Ν- Νιώθω σαν κοτόπουλο από ήλιο.
Είπε η Ντανιέλα μισό κοιμησμενη και γελάσαμε.
Β- Πάμε να ρίξουμε κάνα κατούρημα γιατί δε μας βλέπω καλά.
Μ- Συμφωνώ.
Πήγαμε τουαλέτα και πήγαμε να φάμε. Λέγαμε διάφορες χαζομάρες για να περάσει η ώρα και λέγαμε για τα παιδικά μας χρόνια,αφού φάγαμε επιστρέψαμε στο λεωφορείο και παίζαμε πες βρες. Είχε πολύ γέλιο. Μετά ξανά κοιμηθήκαμε, ήμασταν πολύ κουρασμένοι από το ταξίδι και όλη μέρα στους δρόμους δύο βδομάδες αλλά άξιζε να πάμε. Κάναμε δύο στάσεις ακόμη και φτάσαμε κατά τις πέντε τα ξημερώματα.... πήγαμε σπίτι με τον Γιώργο και τους γονείς μας και πέσαμε για ύπνο. Τις επόμενες μέρες δε θα πάμε σχολείο και δεν θα πάρουμε απουσίες...
............................................................................
Εμμανουέλα pov
Τρεις μέρες μετά...

Επιτέλους τα παιδιά μας γύρισαν! Ανησυχούσα τόσο πολύ,ο καημένος ο Σταύρος αυτός τραβάει τα περισσότερα. Όπως κοιμόμουν ένιωσα κάτι να τρέχει... ξύπνησα και άνοιξα το πορτατίφ να δω τι έγινε και ξεσκεπάστηκα...είδα αίματα παντού.
Ε- Σταύρο... Σταύρο ξυπνά.
Σ- Τι έγινε αγάπη μου.
Ε- Σταύρο το μωρό.
Σ- Παίρνω ασθενοφόρο!
Είπε ο Σταύρος και άρχισα να ζαλίζομαι...ξαφνικά όλα σκοτάδι.
Σ- Εμμανουέλα? Εμμανουέλα μακους? ΜΩΡΌ ΜΟΥ ΞΥΠΝΆ!
............................................................................
Σταύρος pov