සෙව්මිත්ගෙ ගෙදර රෑ කෑමෙන් පස්සෙ මායි, විසඳයි අර තුන්දෙනාට වගේම සෙව්මිත්ගෙ ගෙදර අයටත් සමුදීලා එන්න ආවා...
සෙව්මිත්ගෙ ගෙදර අය මාරම හොඳයි...සෙව්මිත්ට තව ඉන්නෙ නංගි කෙනෙක් විතරයි...නංගි හත වසරෙ, අපේ ස්කෝලෙමලු...තාත්තා කරන්නෙ ගොවිතැනලු...සතුටෙන් ඉන්න සාමාන්‍ය පවුලක්...
අපි ගෙදරින් එළියට බහිද්දිත් වෙලාව අටයි විස්සට වගේ...හොඳටම කළුවර වෙලා...
ගෙදරට ගොඩාක් දුර නැති උනත් මන් නම් ටිකක් බයවෙලා හිටියෙ...
සෙව්මිත්ලගෙ ගෙදරින් දීපු ටෝර්ච් එකත් මගෙ අතට දීලා අරූ යනවා හැටට හැටේ...ඒකා නම් ඉන්නෙ මහසෝනා ආවත් නෙළන සීන් එකේ...
"විසඳ..."
"මොකද..." හැරෙන්න වත් මහන්සි නොවීම ඌ ඇහුවෙ...අඩුම තරමෙ එක කකුලක් වත් නතර උනේ නැහැ...
"මාත් එනකන් ඉන්නවකො..."
"මේකත් සෙව්මිත් එක්කම වරෙං ඉතිං..."
"ඇහ්..." මේ මහ රෑ ඒ ළමයා එක්ක යන්නෙ මොන මඟුලටද...
ටිකක් වෙලා සද්ද නැතුව ඉඳලා අර යකා ආයෙම කට ඇරියා...
"යමං...යමං...
කට පුංචත් පාරට ඇවිල්ලා ඇති දැං..."
ආෂ්...මේ පුකා නම්...මුගෙ කටට කළවැද්දො චූ කරන්න එපැයි...මෙහෙම කට්ට කළුවරේ යනකොට කියන්න හොඳ කතාවක්ද මූ මේ කිව්වෙ...
බය කරා නම් ඉතින් දැන් මාව උස්සගෙන පලයන් යස්සයා...හොඳ පාඩමක් උගන්නන්න හිතාන දුවලා ගිහින් එල්ලුනා අරූගෙ පිටේ...
"මේ...මේ මක්...බැහැ...බැ...බැහැපිය..."
"බෑ...බෑහ්...බය කරා නම් උස්සගෙන පලයන්..."
මාව වට්ටන්න හිතාගෙන ඌ දෙපැත්තට වනනවා, වනනවා...එහෙම පරාජය භාරගන්න පුළුවන්ද...
මාත් උගෙ පිටේ එල්ලිලම හිටියා වඳුරු පුතා, වඳුරු අම්මගෙ බඩේ එල්ලිලා ඉන්නවා වගේ...
"බහිං නැද්ද දැං..."
"නෑ..."
"අවසං වතාවට අහන්නෙ..."
"අවසන් වතාවට මාත් කියන්නෙ...
නෑ කිව්වොත් නෑමයි..."
"නෑනේ?..."
YOU ARE READING
I told sunset about YOU | COMPLETED
Romanceසමන්පිච්ච සුවඳට පෙම් බැඳි, හිරු කුමාරයෙකුගෙ අහිංසක ආදර කතාව... start - 11 : 06 : 2023 end - 30 : 01 : 2024
