"දැං ඔක්කොලාම දන්නවනෙ හෙට අරන් එන්න උවමනා දේවල්..."
"ඔව්..."
"කෝ...ඔය දොළහෙ අයියලාට මතකද දැං ලබන සතියෙ ගේන්න උවමනා දේවල්..."
"ඔව්..." විදානආරච්චි සර් කෑ ගහලා අහද්දි මෙව්වො ටිකත් කෑගහලාම උත්තර දෙනවා...
කෑගහලා උත්තර දුන්නට මෙව්වොන්ගෙ මූණවල් නිකන් දාහට අරන් සීයට දීලා වගේ...පව් ඉතින් දැන් පැයක විතර ඉදන්නෙ රැස්වීමේ හිටන් ඉන්නෙ...
ලබන සතියෙ වෙසක් නිසා ස්කෝලෙන් දන්සලක් දෙන්න ලෑස්ති වෙලා හිටියෙ...ඒක හැමදාම කරනවලු...ඒ කියන්නෙ හැම අවුරුද්දකම වෙසක්, පොසොන් මාස වලට...
ඉතින් මේ පාරත් තියෙනවා...මේ පාර තියන්නෙ කොස් දන්සලක්...
ඒ විතරක් නෙමෙයි සීල සමාදාන වැඩසටහනකුත් තියෙනවලු...හැබැයි මේ පාර නම් ඒක තියෙන්නෙ පොසොන් වලටලු...
මට තියෙන බය මෙව්වො සීල සමාදාන කෙසේ වෙතත් සීලේ බිදගෙන යාවිද කියලා...
.
.
.
- ටොක්...ටොක්...ටොක්... -
කවුද දොරට තට්ටු කරනවා ඇහුණ නිසා මන් කර කර හිටිය වැඩෙත් දාලා දිව්වා...
ඒ...මේ ඇටයනෙ...
"ඇයි කතා කරන්න බැරිද?..."
"ආහ්?..."
"තමුසෙ කියලා දන්නවා නම් මන් දුවන් එන්නෙ නෑනේ මෙහෙම..." ඒක කිව්වම නම් උගේ මූණ පොඩ්ඩක් වෙනස් උනා...ඒත් ඉතින් ඇත්ත කතා කරන්න එපැයි...
ඒ පාර ඒකා මුකුත් නොකියා මන් දිහා බලන් ඉන්නවා...දැන් මේ තකහනියක් මූ දුවන් ආවේ මගෙ මූණ දිහා බලන් ඉන්නද...
"ඇයි ඕයී කතා කරේ?..." උගෙ උරැස්සටත් පාරක් දීලාම මන් ඇහුවෙ...
"මේ...වැවට යන්න අහන්න?..."
"වැවට?...ඒ මොකටද..."
"නෙළුම් කොළ කඩං එන්න..." අප්පටසිරි...
තව ටිකෙන් ඒකත් අමතක වෙනවා...හෙට දන්සලේදි කොස් බෙදන්න ඉන්නෙ නෙළුම් කොළ වල...ඉතින් පුළුවන් හැමෝටම පුළුවන් තරමක් නෙළුම් කොළ අරන් එන්න කියලත් කිව්වා...
"ආ...හරි යමන්කො..." වැඩ කර කර හිටිය පොත් ටිකත් වහලා තියලා දොරත් ලාවට අඩවල් කරගෙනම ආවා එළියට...
YOU ARE READING
I told sunset about YOU | COMPLETED
Romanceසමන්පිච්ච සුවඳට පෙම් බැඳි, හිරු කුමාරයෙකුගෙ අහිංසක ආදර කතාව... start - 11 : 06 : 2023 end - 30 : 01 : 2024
