40. පබළු

1.2K 240 276
                                    

"පොඩි මහත්තයො..."

- ටොක්...ටොක්...ටොක්... -

"පොඩි මහත්තයො..."

"ඇයි ආත්තම්මෙ..." ආත්තම්මා නොනවත්වාම දොරට තඩි බාද්දි ඔන්න ඔහේ මූණ දෙන්න තිබ්බ ලැජ්ජාවත් යකාට ගියාවෙ කියලා මන් ගිහින් දොර ඇරියා...

"අයියා එක්කලා කන්නං කියලා අන්න සුදු මහත්තයා නොකා බලං ඉන්නවා..." අම්මටසිරි...ඇඳුම් දෙක දාගෙන පෝන් එක අතට අරන් ඇඳට පැන්නයින් කොල්ලා බලන් ඉන්නවා කියලත් අමතක උනානේ...

"අමතක උනා ආත්තම්මෙ..."

"මයෙ අහිංසකයට ඒවා මඟ ඇරෙන්න දෙන්න එපා පොඩි මහත්තයො...
නොකීවට තාම කකුල කැක්කුමත් තියෙන හන්දා ඇවිදින්න කරන්න බෑනේ..."

"පව්නෙ මහත්තයො මල්ලි...බඩගින්නෙ තියන්න එපා මයෙ අහිංසකයව..." කියලා ආත්තම්මා කිව්වෙ හරි ආදරෙන් මගෙ ඔළුවත් අතගාලා...

"හරි ආත්තම්මෙ...මන් ආයේ එහෙම නොවී තියෙන්න බලාගන්නම්..."

ඉතින් මන් ආත්තම්මට කියලා දෙන්නටම හරියන්න බත් පිගානකුත් බෙදාන, වතුර කෝප්පෙකුත් පුරවගෙන විසඳගෙ කාමරයට ගියා...එයා ඇදේ ඉඳගෙන දොර දිහා බලාගෙන හිටියෙ...ඒත් මාව දැකලා අනිත් පැත්ත බලාගත්තා...
පරක්කු උනාට තරහා වෙලාද කොහෙද...

ඉතින් එයාගෙ පොත් මේසේ ගාව තිබුණු පුටුවත් ඇදගෙන එයා ගාවට ගිහින් මූණ ඉස්සරහෙන් මන් ඉඳගත්තා...මෙන්න මේ යකා ආයේම අර පැත්ත බලාගත්තා...මන් නිකන්ද මේකාට මගෙ පොඩි එකා කියන්නෙ...

"විසඳ...දැන් ඔය මොකද වෙලා තියෙන්නෙ?..." ම්හ්ක්...මන් එහෙම ඇහුවට ඌ නෙමෙයි මට මෙහෙමයි කියන්න බැල්මක් දුන්නෙ...

"විසඳ...අනේ එනවකො කන්න..."

"දැන් මන් කවනවට ආස නැද්ද?..." මෙච්චර කතා කරලාවත් අඩුම මූ මෙච්චර කතා කරනවනෙ පව්නෙ කියලා මීක් සද්දයක් වත් දුන්නෙ නෑනේ...අඩුම හොරැහින් හරි මන් දිහා බලපන්කො...එහෙම නෑ පුදුම ලොකුකමක්...ඒත් එහෙම කියලා මේකාව බඩගින්නෙ තියන්නත් බෑනේ...කොහොමහරි බත් ටික කවාගන්නත් එපැයි...

"අනේ කමුකො විසඳ...මට බඩගිනීනෙ..." අන්න ඒ පාර නම් ඒකා ඔරවගෙනම මගෙ දිහාවට හැරුණා...

I told sunset about YOU | COMPLETED Where stories live. Discover now