>7<

8.3K 510 126
                                    


Yorumlar o kadar motive etti ki bölüm yazasım geliyor. Yorumlarınız için teşekkür ederim. İyi okumalar <33

Bunu da atıp bu haftayı aradan çıkarayım  hehe

Kayısı, şeftali... hiçbiri Ekin tarafından alınmamıştı. Karan kendini yatağına doğru bıraktı. Yorganın içine doğru batarken koluyla gözlerinin üstünü kapadı. Yapacak bir şey kalmamıştı. Çocuk her defasında etrafa bakıp kutuları dış sandalyeye bırakıyordu.

Sıkıntıyla oflayıp yerinde kıpırdandı. İçi bu fikirle gıcıklansa da yapılabilecek tek şey vardı o da çocuğun adını üstüne yazmaktı. Ekin'in bu derece kendine bir şey verilmeyeceğine inanacağı fikrine karşı uzun süre kürek çekse de artık bu fikrin doğru olduğuna emindi.Oğlanın birinin hediyesini geri çevirecek biri olduğunu düşünmüyordu.

Sinirle yüzünü ovdu. 'Nasıl biri olduğunu çok biliyorsun sanki.' Çantasına eğilip cüzdanını açtı. Bir tükenmez ve iki mekanik kalemden başka bir şey yoktu. Olduğu yerden kalkıp kitaplığına ilerledi. Yapışkan notlardan bulması gerekiyordu.

...

Okula girerken etrafıma iyice baktım. Ne oluyordu bilmiyordum ama geçen hafta sandalyemde içecek kutuları bulup durmuştum. Bana olma ihtimalini çoktan elemiş olsam da aynı durumun dört kez tekrarlanması pek olanaklı durmuyordu. Kalbim hızlanırken nefesimi kontrol altına almaya çalıştım. Yanlış anlıyordum. Ya da biri benimle alay ediyordu.

Sınıfa girdiğimde aceleci adımlarla içteki sandalyeme ilerledim. Eğer bugün de varsa belki gerçekten biri bana iyi sebeplerle kutuları bırakıyor olabilirdi. Heyecanlanmamaya çalışsam da pek başarılı olamamıştım.

Çantamı öndeki sandalyeye bırakıp gözlerimle kutuyu aradım. Saklanmış gibi sandalyenin en ucuna konulmuştu. Bu kez bir farklılık vardı. Yavaşça kutuyu elime alıp oturdum. İçim kıpır kıpırken düz durmak çok zordu. Yüzüme kan dolar gibi hissederken parmağımı yapışkan notun üstünde gezdirdim. 'Ekin'

Banaydı. Biri gerçekten bana günlerce içecek bırakmıştı. Biri benim için belki de endişelenmişti. İçimde büyüyen hissiyatı dindirmeye çalışsam da gözümün önündeki not düşüncelerin kafamda kontrolsüzce gezinmesine sebep oluyordu. Yalnızca kafamın içinin değil yüzümün de kontrolünü kaybetmiştim. Uzun zaman sonra o kadar geniş gülümsemiştim ki yanaklarım ağrıyordu. Kafamı eğdim ama gülümsememi silememiştim. Ne zaman dudaklarımı düzleştirsem geri kıvrılıyorlardı.

Yüzümü elimden geldiğince saklarken kutuda parmaklarımı son kez gezdirdim. Nektari suyuydu. Seviyordum ama içebileceğimi sanmıyordum. Çantamda zarar görmeyeceğini düşündüğüm bir yere yerleştirip yüzümü toparladım. Kaanlar görmeden kendimi sakinleştirmeliydim.

...

Karan elinde çevirdiği kalemi düşürdü. Oğlan bu kez tam anlamıyla gülümsüyordu. Dişleri dudaklarının arasından görünüyor gözleri az da olsa parlıyordu. Gözleri öylece çocuğun yüzünde dolaştı.  Teni açıktı, karizmatik bir burnu vardı ve yüzüne gidiyordu. Çilleri yoktu ama yüzünde dağılmış benleri vardı. Çocuğun gülümserken yukarı çıkmış yanağına baktı. İki adet ben üst alt duruyordu. Gözleri geri çocuğun gözlerine giderken kalbi tekledi. Zorlukla yutkundu ama kendinde bakışlarını çekecek gücü bulamadı. Kaanların arkadaki hararetli konuşmaları kulaklarında yavaş yavaş duyulmaz oldu. Sanki kendi dünyasına kapanmış gibi gülümseyen oğlanı izliyordu.

Kafasını eğmesiyle içini bir panik sarar gibi oldu. Daha fazla görmek istiyordu. Neyse ki yüzü az da olsa gözüküyordu. Oğlanın bir düzleşip bir kıvrılan dudaklarını izlerken içinde bir sıcaklık hissetti. Karan sayesinde gülümsemesini bastıramamış olması ona garip şeyler hissettiriyordu. Dudaklarında bir çekilme hissetmesiyle eliyle yüzünün alt kısmını kapattı. Gülümsemişti.

Sert bir şekilde önüne dönüp yüzünü düzeltti. Beyninin içi zonkluyordu. 'Ne yapıyorum ben? Aptal gibi gülümsüyorum hem de öyle biri-' Sinirle şakaklarını ovdu. Böyle tavırlar ona tersti. Özellikle de Ekin gibiler ona tersti. Başından çocuğa yaklaşmaması gerekiyordu. Bir de aptal gibi gülümsemişti. Çenesi iyice gerilirken dışarıya durumu çaktırmamaya çalıştı. Bundan sonra karışmayacaktı. Bundan sonra oğlana bir daha yaklaşmayacaktı.

Harika fikirlerim varrrr. ÇOK HEYECANLIYIM AAAAA

Sümsük /bxb/Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin