UMAGA pa lang ay nararamdaman na ni Rocket ang paghihilab ng kanyang tiyan. Ngayon ang kabuwanan ng kanyang panganganak at sa tingin niya ay ito na ang araw naisisilang niya ang sanggol na dinadala. Natatakot siya lalo na't walang tutulong sa kanya at hindi din niya alam kung kakayanin ba niya ito nang mag-isa. Since she woke up this morning, she can feel her baby turning around and kicking.
Siyam na buwan niyang pinaghandaan ang araw na 'to at kahit na naghirap siya sa mga buwan na 'yun ay kinaya pa din niyang lumaban. Ang tanging hiling lang niya ay maging malusog ang batang isisilang niya at wala itong komplikasyon na makuha. Nang maramdaman na pumutok ang kanyang panubigan ay nanlaki ang kanyang mata at tila nanlamig siya. Rocket was feeling her heart beating in nervousness as she didn't know what to do. Pilit siyang lumakad palapit sa pinto kahit na nananakit ang kanyang tiyan at kinalabog 'yun. She couldn't scream loud as her belly was so painful.
"H-Help..." she tried to scream but the words went out to be a whisper and bang the door hard. "Evo!" pilit niyang tili ngunit ilang minuto ang lumipas pero wala pa din rumesponde sa kanyang sigaw.
Walang magawa si Rocket kung 'di ang alisin ang kanyang pangibaba bago naupo sa kama. She can feel the intense contractions around her belly and it was as if something is being pounded to her back because it was so painful. Her insides felt like churning and a pressure is being build up in her uterus. Nakagat niya ang kanyang labi habang nakahawak sa sariling tiyan. Hindi niya alam kung ngayon na ba lalabas ang bata dahil wala naman siyang nararamdaman na tila lalabas sa kanyang bukana.
Biglang bumukas ang pinto at nanlaki ang mata niya nang makita si Evo na pinipigilan ni Wolf at Uriel. He then pushed the men behind him before he rushed towards her and held onto her shoulders. Rocket felt her eyes watered as he looked at him. It was as if his savior came and rescued her from the nightmare she's facing.
"A-are you okay?" he asked and Wolf pulled him again. Galit na nilingon ni Evo ang mga kasamahan. "Fuck off, man!"
"Don't wait for the boss to drag you out of here, Evo." Wolf answered but Evo didn't listen and pushed him away. "Are you going to let yourself be killed just because of this woman?! We already lost two in the organization and now you wanted to be exiled too?!"
"Rocket is my friend and I will do my best to help her! That's what I promised her!" sigaw ni Evo bago siya muling nilingon. Nagsilabasan naman ang mga lalaking kasama nito kaya ibinaling niya ang kanyang attensyon kay Evo. "Manganganak ka na ba?"
"Pumutok na ang panubigan ko, Evo." Nahihirapan niyang anas.
"Panubigan? Shit, I don‟t know the terms but fuck, fuck this. I will help you, come here!" nagpapanic nitong saad bago siya pinahiga sa kama. Ibinuka naman niya ang kanyang hita at agad napaiwas ng tingin si Evo. "Boss will really kill me but ah, bahala na!"
"I don't think the baby will come out yet." Saad niya habang pinapakiramdaman ang sarili. "I can feel the contractions but nothing is still coming out from me."
"Okay. I will get water and towels first." Evo said and ran out of the bedroom. Ilang saglit pa nga ay bumalik ito na may bitbit na madaming tuwalya bago ito kumuha ng tubig sa banyo.
Rocket couldn't help but to cry. This isn't the childbirth she imagined that she will have. Ibang-iba ang pangarap niya noon kaysa sa nararanasan niya ngayon at tila isang impyerno ang kinalalagyan niya sa mga oras na 'to. Evo wasn't even a doctor but here he is, helping her with all he could. Regan should've been here but he's a heartless bastard that didn't even care. Sa mga oras na 'yun ay gusto na lang sumuko ni Rocket. Gusto na niyang mawala sa mundo para tumigil na ang mga hirap na dinadanas niya pero sa tuwing naiisip niya ang batang dinadala ay may kung anong pag-asa na nabubuo sa kalooban niya.
